Koska hänen jumalallinen voimansa on lahjoittanut meille kaiken, mikä elämään ja jumalisuuteen tarvitaan, hänen tuntemisensa kautta, joka on kutsunut meidät (δια της επιγνωσεως του καλεσαντος ημας) kirkkaudellaan ja kunnollisuudellaan (δια δοξης και αρετης), 1:4 joiden kautta hδn on lahjoittanut meille kalliit ja mitä suurimmat lupaukset (δι ων τα τιμια ημιν και μεγιστα επαγγελματα δεδωρηται), ettδ te niiden kautta tulisitte jumalallisesta luonnosta osallisiksi (ινα δια τουτων γενησθε θειας κοινωνοι φυσεως) ja pelastuisitte siitä turmeluksesta, joka maailmassa himojen tähden vallitsee (αποφυγοντες της εν κοσμω εν επιθυμια φθορας). (2.Piet 1:3-4)

Как от Божественной силы Его даровано нам все потребное для жизни и благочестия, через познание Призвавшего нас (δια της επιγνωσεως του καλεσαντος ημας) славою и благостию, которыми дарованы нам великие и драгоценные обетования, дабы вы через них соделались причастниками Божеского естества (ινα δια τουτων γενησθε θειας κοινωνοι φυσεως), удалившись от господствующего в мире растления похотью. (2.Петра 1:3-4)

Niin pyrkikää juuri sentähden kaikella ahkeruudella osoittamaan uskossanne kunnollisuutta (και αυτο τουτο δε σπουδην πασαν παρεισενεγκαντες επιχορηγησατε εν τη πιστει υμων την αρετην), kunnollisuudessa tuntemusta (εν δε τη αρετη την γνωσιν), 1:6 tuntemuksessa itsenne hillitsemistä (εν δε τη γνωσει την εγκρατειαν), itsenne hillitsemisessδ kärsivällisyyttä (εν δε τη εγκρατεια την υπομονην), kδrsivällisyydessä jumalanpelkoa (εν δε τη υπομονη την ευσεβειαν), 1:7 jumalanpelossa veljellistδ kiintymystä (εν δε τη ευσεβεια την φιλαδελφιαν), veljellisessδ kiintymyksessä rakkautta (εν δε τη φιλαδελφια την αγαπην). 1:8 Sillδ jos teillä on nämä ja ne yhä enenevät (ταυτα γαρ υμιν υπαρχοντα και πλεοναζοντα), niin ne eivät salli teidän olla toimettomia eikä hedelmättömiä (ουκ αργους ουδε ακαρπους καθιστησιν) meidδn Herramme Jeesuksen Kristuksen tuntemisessa (εις την του κυριου ημων ιησου χριστου επιγνωσιν). (2.Piet 1:5-8)

Tо вы, прилагая к сему все старание, покажите в вере вашей добродетель, в добродетели рассудительность (εν δε τη αρετη την γνωσιν - в добродетели познание), 1:6 в рассудительности воздержание (εν δε τη γνωσει την εγκρατειαν - в познании воздержание), в воздержании терпение, в терпении благочестие, 1:7 в благочестии братолюбие, в братолюбии любовь. 1:8 Если это в вас есть и умножается, то вы не останетесь без успеха и плода (ουκ αργους ουδε ακαρπους καθιστησιν - не останетесь бездеятельными и не без плода) в познании Господа нашего Иисуса Христа (εις την του κυριου ημων ιησου χριστου επιγνωσιν). (2.Петра 1:5-8)

Herra, sinun Jumalasi, antaa sinulle ylen runsaasti hyvää kaikissa sinun kättesi töissä, hän tekee sinun kohtusi hedelmän, karjasi hedelmän ja maasi hedelmän ylen runsaaksi. Sillä niinkuin Herra iloitsi sinun isistäsi, hän jälleen iloitsee sinusta, siitä, että tekee sinulle hyvää. (5.Ms 30:9)

С избытком даст тебе Господь Бог твой успех во всяком деле рук твоих, в плоде чрева твоего, в плоде скота твоего, в плоде земли твоей; ибо снова радоваться будет Господь о тебе, благодетельствуя [тебе], как Он радовался об отцах твоих, (Втор 30:9)

Näin on hamaan siihen asti, kunnes meidän päällemme vuodatetaan Henki korkeudesta. Silloin erämaa muuttuu puutarhaksi, 32:16 ja puutarha on metsän veroinen. Ja erämaassa asuu oikeus, ja puutarhassa majailee vanhurskaus. 32:17 Silloin vanhurskauden hedelmä on rauha, vanhurskauden vaikutus lepo ja turvallisuus iankaikkisesti. (Jes 32:15-17)

Niin, veljeni (ωστε αδελφοι μου), teidδtkin on kuoletettu laista Kristuksen ruumiin kautta (και υμεις εθανατωθητε τω νομω δια του σωματος του χριστου), tullaksenne toisen omiksi, hδnen, joka on kuolleista herätetty (εις το γενεσθαι υμας ετερω τω εκ νεκρων εγερθεντι), että me kantaisimme hedelmää Jumalalle (ινα καρποφορησωμεν τω θεω). 7:5 Sillä kun olimme lihassa (οτε γαρ ημεν εν τη σαρκι), niin synnin himot (τα παθηματα των αμαρτιων), jotka laki herättää, vaikuttivat meidän jäsenissämme (τα δια του νομου ενηργειτο εν τοις μελεσιν ημων), niin ettδ me kannoimme hedelmää kuolemalle (εις το καρποφορησαι τω θανατω), 7:6 mutta nyt me olemme irti laista (νυνι δε κατηργηθημεν απο του νομου) ja kuolleet pois siitä, mikä meidät piti vankeina (^Sαποθανοντος ^TBAαποθανοντες εν ω κατειχομεθα), niin ettδ me palvelemme* Jumalaa* Hengen uudessa tilassa (ωστε δουλευειν* ημας εν καινοτητι πνευματος) emmekä kirjaimen vanhassa (και ου παλαιοτητι γραμματος). (Rm 7:4-6)

Так и вы, братия мои, умерли для закона телом Христовым, чтобы принадлежать другому, Воскресшему из мертвых, да приносим плод Богу. 7:5 Ибо, когда мы жили по плоти, тогда страсти греховные, [обнаруживаемые] законом, действовали в членах наших, чтобы приносить плод смерти; 7:6 но ныне, умерши для закона, которым были связаны, мы освободились от него, чтобы нам служить Богу в обновлении духа (εν καινοτητι πνευματος), а не по ветхой букве. (Рм 7:4-6)

Ja Jumala sanoi: "Kasvakoon maa (ha'aretz) vihantaa, ruohoja, jotka tekevät siementä (zera), ja hedelmäpuita (ets pri), jotka lajiensa mukaan kantavat maan päällä hedelmää (pri), jossa niiden siemen (zera) on". Ja tapahtui niin: 1:12 maa (ha'aretz) tuotti vihantaa, ruohoja, jotka tekivät siementä (zera) lajiensa mukaan, ja puita, jotka lajiensa mukaan kantoivat hedelmää (pri), jossa niiden siemen (zera) oli. Ja Jumala näki, että se oli hyvä. (1.Ms 1:11-12)

И сказал Бог: да произрастит земля зелень, траву, сеющую семя (zera) дерево плодовитое (ets pri), приносящее по роду своему плод, в котором семя его на земле. И стало так. 1:12 И произвела земля зелень, траву, сеющую семя по роду ее, и дерево, приносящее плод (pri), в котором семя (zera) его по роду его. И увидел Бог, что [это] хорошо. (Бытие 1:11-12)

Te kyykäärmeitten sikiöt (γεννηματα εχιδνων), kuka on teitδ neuvonut pakenemaan tulevaista vihaa (τις υπεδειξεν υμιν φυγειν απο της μελλουσης οργης)? 3:8 Tehkδä sentähden mielenmuutoksen soveliaita hedelmiä (ποιησατε ουν καρπους αξιους της μετανοιας), δlkääkä ruvetko sanomaan mielessänne (και μη αρξησθε λεγειν εν εαυτοις): "Onhan meillδ isänä Aabraham (πατερα εχομεν τον αβρααμ )", sillδ minä sanon teille (λεγω γαρ υμιν) ettδ Jumala voi näistä kivistä herättää lapsia Aabrahamille (οτι δυναται ο θεος εκ των λιθων τουτων εγειραι τεκνα τω αβρααμ). 3:9 Jo on myφs kirves pantu puitten juurelle (ηδη δε και η αξινη προς την ριζαν των δενδρων κειται); jokainen puu (παν ουν δενδρον), joka ei tee hyvää hedelmää (μη ποιουν καρπον καλον), siis hakataan pois ja heitetδän tuleen (εκκοπτεται και εις πυρ βαλλεται). (Kts. Lk 3:7-9)

Порождения ехиднины (γεννηματα εχιδνων - отродье гадюк)! кто внушил вам бежать от будущего гнева? 3:8 Сотворите же достойные плоды покаяния (ποιησατε ουν καρπους αξιους της μετανοιας) и не думайте говорить в себе: отец у нас Авраам, ибо говорю вам, что Бог может из камней сих воздвигнуть детей Аврааму. 3:9 Уже и секира (η αξινη - топор) при корне дерев лежит: всякое дерево, не приносящее доброго плода, срубают и бросают в огонь. (Лк 3:7-9)

Te kyykäärmeitten sikiöt (γεννηματα εχιδνων), kuinka te saattaisitte hyvää puhua (πως δυνασθε αγαθα λαλειν), kun itse olette pahoja (πονηροι οντες)? Sillä sydämen kyllyydestä suu puhuu (εκ γαρ του περισσευματος της καρδιας το στομα λαλει). (Mt 12:34)

Порождения ехиднины (γεννηματα εχιδνων - отродье гадюк)! как вы можете говорить доброе (αγαθα), будучи злы (πονηροι)? Ибо от избытка сердца говорят уста. (Мф 12:34)

Jokainen istutus, jota minun taivaallinen Isäni ei ole istuttanut (πασα φυτεια ην ουκ εφυτευσεν ο πατηρ μου ο ουρανιος), on juurineen revittävä pois (εκριζωθησεται). (Kts. Mt 15:13)

Всякое растение (πασα φυτεια), которое не Отец Мой Небесный насадил (ην ουκ εφυτευσεν ο πατηρ μου ο ουρανιος), искоренится (εκριζωθησεται). (см. Мф 15:13)

Ensimmäisestä ihmisestä, Aadamista, tuli elävä sielu (εγενετο ο πρωτος ανθρωπος αδαμ εις ψυχην ζωσαν)"; viimeisestδ Aadamista tuli eläväksitekevä henki (ο εσχατος αδαμ εις πνευμα ζωοποιουν). (kts. 1.Kor 15:45)

Первый человек Адам стал душею живущею (εις ψυχην ζωσαν); а последний Адам - есть дух животворящий (εις πνευμα ζωοποιουν - духом животворящим). (1.Кор 15:45)

Ja Herra ilmestyi hänelle (Va-jera elav Jehovah) Mamren tammistossa, jossa hän istui telttamajansa ovella päivän ollessa palavimmillaan. 18:2 Kun hän nosti silmänsä ja katseli, niin katso, kolme miestä seisoi hänen edessänsä; nähdessään heidät hän riensi heitä vastaan majan ovelta ja kumartui maahan (va-jjishtachu artsa) 18:3 ja sanoi: "Herrani (Adonai), jos olen saanut armon sinun silmiesi edessä (im-na matsati chen be-einecha), älä mene orjasi ohitse (al-na ta'avor me-al avdeka). 18:4 Sallikaa tuoda vähän vettä pestäksenne jalkanne ja levätkää puun siimeksessä. 18:5 Minä tuon palasen leipää virkistääksenne itseänne, ennenkuin jatkatte matkaanne, sillä kaiketi sitä varten olette poikenneet orjanne luo (al-avdekem)." He sanoivat: "Tee, niinkuin olet puhunut". (1.Ms 18:1-5)

И явился ему Господь (Va-jera elav Jehovah) у дубравы Мамре, когда он сидел при входе в шатер, во время зноя дневного. 18:2 Он возвел очи свои и взглянул, и вот, три мужа стоят против него. Увидев, он побежал навстречу им от входа в шатер и поклонился до земли (va-jjishtachu artsa), 18:3 и сказал: Владыка (Adonai)! если я обрел благоволение пред очами Твоими, не пройди мимо раба Твоего; 18:4 и принесут немного воды, и омоют ноги ваши; и отдохните под сим деревом, 18:5 а я принесу хлеба, и вы подкрепите сердца ваши; потом пойдите; так как вы идете мимо раба вашего. Они сказали: сделай так, как говоришь. (Бытие 18:1-5)

Kun Jeesus oli syntynyt Juudean Beetlehemissä (του δε ιησου γεννηθεντος εν βηθλεεμ της ιουδαιας) kuningas Herodeksen aikana (εν ημεραις ηρωδου του βασιλεως), niin katso, tietδjiä tuli itäisiltä mailta Jerusalemiin (ιδου μαγοι απο ανατολων παρεγενοντο εις ιεροσολυμα), 2:2 ja he sanoivat (λεγοντες): "Missδ on se äsken syntynyt juutalaisten kuningas (που εστιν ο τεχθεις βασιλευς των ιουδαιων)? Sillδ me näimme hänen tähtensä itäisillä mailla (ειδομεν γαρ αυτου τον αστερα εν τη ανατολη) ja olemme tulleet hδntä kumartamaan (και ηλθομεν προσκυνησαι αυτω)." (Mt 2:1-2)

Когда же Иисус родился в Вифлееме Иудейском во дни царя Ирода, пришли в Иерусалим волхвы с востока и говорят: 2:2 где родившийся Царь Иудейский? ибо мы видели звезду Его на востоке и пришли поклониться Ему (και ηλθομεν προσκυνησαι αυτω). (Мф 2:1-2)

Taas perkele otti hänet kanssansa sangen korkealle vuorelle (παλιν παραλαμβανει αυτον ο διαβολος εις ορος υψηλον λιαν) ja nδytti hänelle kaikki maailman valtakunnat ja niiden loiston (και δεικνυσιν αυτω πασας τας βασιλειας του κοσμου και την δοξαν* αυτων) 4:9 ja sanoi hδnelle (και λεγει αυτω): "Tδmän kaiken minä annan sinulle (ταυτα παντα σοι δωσω), jos lankeat maahan ja palvot minua (εαν πεσων προσκυνησης μοι)". .(Mt 4:8-9)

Опять берет Его диавол на весьма высокую гору и показывает Ему все царства мира и славу их, 4:9 и говорит Ему: все это дам Тебе, если, пав, поклонишься мне (εαν πεσων προσκυνησης μοι). (Мф 4:8-9)

Silloin Jeesus sanoi hänelle (τοτε λεγει αυτω ο ιησους): "Mene pois, saatana (υπαγε σατανα); sillä kirjoitettu on (γεγραπται γαρ): 'Herraa, sinun Jumalaasi (κυριον τον θεον σου), pitää sinun palvoman (προσκυνησεις) ja häntä ainoata palveleman (και αυτω μονω λατρευσεις)'." 4:11 Silloin perkele jätti hänet (τοτε αφιησιν αυτον ο διαβολος); ja katso (και ιδου), enkeleitä tuli hänen tykönsä (αγγελοι προσηλθον), ja he tekivδt hänelle palvelusta (και διηκονουν αυτω). (Mt 4:10-11)

Тогда Иисус говорит ему: отойди от Меня, сатана, ибо написано: Господу Богу твоему поклоняйся (προσκυνησεις) и Ему одному служи (λατρευσεις). 4:11 Тогда оставляет Его диавол, и се, Ангелы приступили и служили (διηκονουν) Ему. (Мф 4:10-11)

Vaimo, usko minua että (γυναι πιστευσον μοι οτι) tulee aika, jolloin ette palvo Isää tällä vuorella ettekä Jerusalemissa (ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πατρι). 4:22 Te palvotte sitä, mitä ette tunne (υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε); me palvomme sitä, minkä me tunnemme (ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν). Sillä pelastus on juutalaisista (οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν). 4:23 Mutta tulee aika ja on jo (αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν), jolloin totiset palvojat palvovat Isää hengessä ja totuudessa (οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσιν τω πατρι εν πνευματι και αληθεια); sillä senkaltaisia palvojia myös Isä etsii (και γαρ ο πατηρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον). 4:24 Jumala on Henki (πνευμα ο θεος); ja jotka häntä palvovat (και τους προσκυνουντας αυτον), niiden tulee palvoa hengessä ja totuudessa (εν πνευματι και αληθεια δει προσκυνειν). (kts. Joh 4:21-24)

Поверь Мне, что наступает время, когда и не на горе сей, и не в Иерусалиме будете поклоняться Отцу (ερχεται ωρα οτε ουτε εν τω ορει τουτω ουτε εν ιεροσολυμοις προσκυνησετε τω πατρι). 4:22 Вы не знаете, чему кланяетесь (υμεις προσκυνειτε ο ουκ οιδατε), а мы знаем, чему кланяемся (ημεις προσκυνουμεν ο οιδαμεν), ибо спасение от Иудеев (οτι η σωτηρια εκ των ιουδαιων εστιν). 4:23 Но настанет время и настало уже (αλλ ερχεται ωρα και νυν εστιν), когда истинные поклонники будут поклоняться Отцу в духе и истине (οτε οι αληθινοι προσκυνηται προσκυνησουσιν τω πατρι εν πνευματι και αληθεια), ибо таких поклонников Отец ищет Себе (και γαρ ο πατηρ τοιουτους ζητει τους προσκυνουντας αυτον). 4:24 Бог есть дух (πνευμα ο θεος), и поклоняющиеся Ему (και τους προσκυνουντας αυτον) должны поклоняться в духе и истине (εν πνευματι και αληθεια δει προσκυνειν). (см. Иоанн 4:21-24)

Mutta katso (και ιδου), Jeesus tuli heitδ vastaan ja sanoi (ο ιησους απηντησεν αυταις λεγων): "Iloitkaa (χαιρετε)!" Ja he menivät hänen tykönsä (αι δε προσελθουσαι), syleilivät hänen jalkojaan (εκρατησαν αυτου τους ποδας) ja palvoivat häntä (και προσεκυνησαν αυτω). 28:10 Silloin Jeesus sanoi heille (τοτε λεγει αυταις ο ιησους): "Älkää peljätkö (μη φοβεισθε); menkää ja viekää sana minun veljilleni (υπαγετε απαγγειλατε τοις αδελφοις μου), että he menisivät Galileaan (ινα απελθωσιν εις την γαλιλαιαν): siellä he saavat minut nähdä (κακει με οψονται)". (Kts. Mt 28:9-10)

Когда же шли они возвестить ученикам Его, и се Иисус встретил их и сказал: радуйтесь! И они, приступив, ухватились за ноги Его и поклонились Ему. 28:10 Тогда говорит им Иисус: не бойтесь; пойдите, возвестите братьям Моим, чтобы шли в Галилею, и там они увидят Меня. (Мф 28:9-10)

Niin minä Jumalan armahtavan laupeuden kautta kehoitan teitä, veljet, antamaan (παρακαλω ουν υμας αδελφοι δια των οικτιρμων του θεου παραστησαι) ruumiinne eläväksi, pyhäksi, Jumalalle otolliseksi uhriksi (τα σωματα υμων θυσιαν ζωσαν αγιαν ευαρεστον τω θεω); tδmä on teidän järjellinen jumalanpalveluksenne (την λογικην λατρειαν υμων). (Rm 12:1)

Итак умоляю вас, братия, милосердием Божиим, представьте тела ваши в жертву живую (τα σωματα υμων θυσιαν ζωσαν), святую (αγιαν), благоугодную Богу (ευαρεστον τω θεω), [для] разумного служения вашего (την λογικην λατρειαν υμων). (Рм 12:1)

Kuitenkin olen paikka paikoin jotenkin rohkeasti kirjoittanut teille veljet, uudestaan muistuttaakseni teille näitä asioita, sen armon kautta (τολμηροτερον δε εγραψα υμιν αδελφοι απο μερους ως επαναμιμνησκων υμας δια την χαριν), jonka Jumala on minulle antanut (την δοθεισαν μοι υπο του θεου) 15:16 sitδ varten, että minä olisin Jeesuksen Kristuksen palvelija kansojen keskuudessa (εις το ειναι με λειτουργον ιησου χριστου εις τα εθνη), papillisesti toimittaakseni Jumalan evankeliumin palvelusta (ιερουργουντα το ευαγγελιον του θεου), niin ettδ kansoista tulisi otollinen ja Pyhässä Hengessä pyhitetty anti (ινα γενηται η προσφορα των εθνων ευπροσδεκτος ηγιασμενη εν πνευματι αγιω). (Rm 15:15-16)

Я писал вам, братия, с некоторою смелостью, отчасти как бы в напоминание вам, по данной мне от Бога благодати 15:16 быть служителем Иисуса Христа у язычников и [совершать] священнодействие благовествования Божия, дабы сие приношение язычников, будучи освящено Духом Святым, было благоприятно [Богу] (ινα γενηται η προσφορα των εθνων ευπροσδεκτος ηγιασμενη εν πνευματι αγιω). (см. Рм 15:15-16)

Sillä mahdotonta on, että härkäin ja kauristen veri voi ottaa pois syntejä (αδυνατον γαρ αιμα ταυρων και τραγων αφαιρειν αμαρτιας). 10:5 Sentähden hän maailmaan tullessaan sanoo (διο εισερχομενος εις τον κοσμον λεγει): "Uhria ja antia sinä et tahtonut (θυσιαν και προσφοραν ουκ ηθελησας), mutta ruumiin sinä minulle valmistit (σωμα δε κατηρτισω μοι); 10:6 kokonaispolttouhreihin ja syntiuhreihin sinä et mielistynyt (ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ευδοκησας). 10:7 Silloin minä sanoin (τοτε ειπον): 'Katso, minä tulen (ιδου ηκω) - kirjakääröön on minusta kirjoitettu (εν κεφαλιδι βιβλιου γεγραπται περι εμου) - tekemään sinun tahtosi, Jumala (του ποιησαι ο θεος το θελημα σου)'." 10:8 Kun hän ensin sanoo (ανωτερον λεγων οτι): "Uhria ja antia ja kokonaispolttouhreja ja syntiuhreja sinä et tahtonut (θυσιαν και προσφοραν και ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ηθελησας) etkä niihin mielistynyt (ουδε ευδοκησας)", vaikka niitδ lain mukaan uhrataankin (αιτινες κατα τον νομον προσφερονται), 10:9 sanoo hän sitten (τοτε ειρηκεν): "Katso, minä tulen tekemään, Jumala, sinun tahtosi (ιδου ηκω του ποιησαι ο θεος το θελημα σου)". Hän poistaa ensimmäisen (αναιρει το πρωτον), pystyttääkseen toisen (ινα το δευτερον στηση). 10:10 Ja tämän tahdon perusteella me olemme pyhitetyt (εν ω θεληματι ηγιασμενοι εσμεν) Jeesuksen Kristuksen ruumiin uhrilla (οι δια της προσφορας του σωματος του ιησου χριστου) kerta kaikkiaan (εφαπαξ). (Hebr 10:4-10)

Ибо невозможно, чтобы кровь тельцов и козлов уничтожала грехи. 10:5 Посему [Христос], входя в мир, говорит: жертвы и приношения Ты не восхотел (θυσιαν και προσφοραν ουκ ηθελησας), но тело уготовал Мне (σωμα δε κατηρτισω μοι). 10:6 Всесожжения и [жертвы] за грех неугодны Тебе (ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ευδοκησας). 10:7 Тогда Я сказал (τοτε ειπον): вот, иду (ιδου ηκω), [как] в начале книги написано о Мне (εν κεφαλιδι βιβλιου γεγραπται περι εμου), исполнить волю Твою, Боже (του ποιησαι ο θεος το θελημα σου). 10:8 Сказав прежде, что (ανωτερον λεγων οτι) `ни жертвы, ни приношения, ни всесожжений, ни [жертвы] за грех, - которые приносятся по закону (αιτινες κατα τον νομον προσφερονται), - Ты не восхотел (θυσιαν και προσφοραν και ολοκαυτωματα και περι αμαρτιας ουκ ηθελησας) и не благоизволил (ουδε ευδοκησας)', 10:9 потом прибавил (τοτε ειρηκεν): `вот, иду исполнить волю Твою, Боже (ιδου ηκω του ποιησαι ο θεος το θελημα σου)'. Отменяет первое (αναιρει το πρωτον), чтобы постановить второе (ινα το δευτερον στηση). 10:10 По сей-то воле освящены мы (εν ω θεληματι ηγιασμενοι εσμεν) единократным принесением тела Иисуса Христа (οι δια της προσφορας του σωματος του ιησου χριστου) (за один раз - εφαπαξ). (Евр 10:4-10)

Isä meidän, joka olet taivaissa (πατερ ημων ο εν τοις ουρανοις)! Pyhitetty olkoon sinun nimesi (αγιασθητω το ονομα σου); 6:10 tulkoon sinun valtakuntasi (ελθετω η βασιλεια σου); tapahtukoon sinun tahtosi myös maan päällä niinkuin taivaassa (γενηθητω το θελημα σου ως εν ουρανω και επι της γης). (Kts. Mt 6:9-13)

Jeesus sanoi heille (ειπεν δε αυτοις ο ιησους): "Minä olen elämän leipä (εγω ειμι ο αρτος της ζωης); joka tulee minun tyköni (ο ερχομενος προς με), se ei koskaan isoa (ου μη πειναση), ja joka uskoo minuun (και ο πιστευων εις εμε), se ei koskaan janoa (ου μη διψηση πωποτε). 6:36 Mutta minä olen sanonut teille (αλλ ειπον υμιν), että te olette nähneet minut, ettekä kuitenkaan usko (οτι και εωρακατε με και ου πιστευετε). 6:37 Kaikki, minkä Isä antaa minulle, tulee minun tyköni (παν ο διδωσιν μοι ο πατηρ προς εμε ηξει); ja sitä, joka minun tyköni tulee (και τον ερχομενον προς με), minä en heitä ulos (ου μη εκβαλω εξω). 6:38 Sillä minä olen tullut taivaasta (οτι καταβεβηκα εκ του ουρανου), en tekemään omaa tahtoani (ουχ ινα ποιω το θελημα το εμον), vaan hänen tahtonsa, joka on minut lähettänyt (αλλα το θελημα του πεμψαντος με). 6:39 Ja minun lähettäjäni tahto on se (τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με πατρος), että minä kaikista niistä, jotka hän on minulle antanut (ινα παν ο δεδωκεν μοι), en kadota yhtäkään (μη απολεσω εξ αυτου), vaan herätän heidät viimeisenä päivänä (αλλα αναστησω αυτο εν τη εσχατη ημερα). 6:40 Sillä minun lähettäjäni tahto on se (τουτο δε εστιν το θελημα του πεμψαντος με), että jokaisella, joka näkee Pojan (ινα πας ο θεωρων τον υιον) ja uskoo häneen (και πιστευων εις αυτον), on iankaikkinen elämä (εχη ζωην αιωνιον); ja minä herätän hänet viimeisenä päivänä (και αναστησω αυτον εγω τη εσχατη ημερα)." (Joh 6:35-40)

Иисус же сказал им: Я есмь хлеб жизни; приходящий ко Мне не будет алкать, и верующий в Меня не будет жаждать никогда. 6:36 Но Я сказал вам, что вы и видели Меня, и не веруете. 6:37 Все, что дает Мне Отец, ко Мне придет; и приходящего ко Мне не изгоню вон, 6:38 ибо Я сошел с небес не для того, чтобы творить волю Мою, но волю пославшего Меня Отца. 6:39 Воля же пославшего Меня Отца есть та, чтобы из того, что Он Мне дал, ничего не погубить, но все то воскресить в последний день. 6:40 Воля Пославшего Меня есть та, чтобы всякий, видящий Сына и верующий в Него, имел жизнь вечную; и Я воскрешу его в последний день. (Иоанн 6:35-40)

Älkääkä mukautuko tämän maailmanajan mukaan (και μη συσχηματιζεσθε τω αιωνι τουτω), vaan muuttukaa mielenne uudistuksen kautta (αλλα μεταμορφουσθε τη ανακαινωσει του νοος υμων), tutkiaksenne (εις το δοκιμαζειν υμας), mikδ on Jumalan tahto (τι το θελημα του θεου), mikδ hyvää ja otollista ja täydellistä (το αγαθον και ευαρεστον και τελειον). (Rm 12:2)

И не сообразуйтесь с веком сим, но преобразуйтесь обновлением ума вашего (αλλα μεταμορφουσθε τη ανακαινωσει του νοος υμων), чтобы вам познавать (εις το δοκιμαζειν υμας - чтобы вам распознавать), что есть воля Божия (τι το θελημα του θεου), благая, угодная и совершенная. (Рм 12:2)

Sillä sen armon kautta (δια της χαριτος), mikδ minulle on annettu, minä sanon teille jokaiselle, ettei tule ajatella itsestänsä enempää (μη υπερφρονειν), kuin ajatella sopii (παρ ο δει φρονειν), vaan ajatella (αλλα φρονειν) kohtuullisesti (αλλα φρονειν εις το σωφρονειν), sen uskonmδärän mukaan, minkä Jumala on kullekin suonut (ως ο θεος εμερισεν μετρον πιστεως). 12:4 Sillδ niinkuin meillä yhdessä ruumiissa on monta jäsentä (καθαπερ γαρ εν ενι σωματι μελη πολλα εχομεν), mutta kaikilla jäsenillä ei ole sama tehtävä (τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν), 12:5 niin me, vaikka meitä on monta, olemme yksi ruumis Kristuksessa (ουτως οι πολλοι εν σωμα εσμεν εν χριστω), mutta itsekukin olemme toistemme jδseniä (ο δε καθ εις αλληλων μελη); 12:6 ja meillδ on (εχοντες δε) erilaisia (διαφορα) armoituksia (χαρισματα) sen armon mukaan (κατα την χαριν), mikδ meille on annettu (την δοθεισαν ημιν); jos jollakin on profetoimisen lahja (ειτε προφητειαν), kδyttäköön sitä sen mukaan, kuin hänellä uskoa on (κατα την αναλογιαν της πιστεως); 12:7 Jos joku palvelee (ειτε διακονιαν), palvelkoon armossa (εν τη διακονια); jos joku opettaa (ειτε ο διδασκων), opettakoon armossa (εν τη διδασκαλια); 12:8 jos kehoittaa (ειτε ο παρακαλων), kehoittakoon armossa (εν τη παρακλησει); joka antaa (ο μεταδιδους), antakoon armossa (εν απλοτητι); joka on johtaja (ο προϊσταμενος - joka seisoo edessδ), johtakoon ahkerana (εν σπουδη); joka laupeutta harjoittaa (ο ελεων), tehkφön sen iloiten (εν ιλαροτητι). (Rm 12:3-8)

По данной мне благодати, всякому из вас говорю: не думайте [о] [себе] более, нежели должно думать; но думайте скромно, по мере веры, какую каждому Бог уделил. 12:4 Ибо, как в одном теле у нас много членов, но не у всех членов одно и то же дело (τα δε μελη παντα ου την αυτην εχει πραξιν), 12:5 так мы, многие, составляем одно тело во Христе, а порознь один для другого члены. 12:6 И как, по данной нам благодати, имеем различные дарования (χαρισματα), [то], [имеешь ли] пророчество, [пророчествуй] по мере веры; 12:7 [имеешь ли] служение, [пребывай] в служении; учитель ли, - в учении; 12:8 увещатель ли, увещевай; раздаватель ли, [раздавай] в простоте; начальник ли, [начальствуй] с усердием; благотворитель ли, [благотвори] с радушием. (Рм 12:3-8)

Olkoon rakkaus vilpitön (η αγαπη ανυποκριτος), kammokaa pahaa (αποστυγουντες το πονηρον), riippukaa hyvδssä kiinni (κολλωμενοι τω αγαθω). 12:10 Olkaa veljellisessä kiintymyksessä helläsydämiset toisianne kohtaan (τη φιλαδελφια εις αλληλους φιλοστοργοι); toinen toisenne kunnioittamisessa kilpailkaa keskenδnne (τη τιμη αλληλους προηγουμενοι). 12:11 Δlkää harrastuksessanne olko veltot (τη σπουδη μη οκνηροι); olkaa hengessδ palavat (τω πνευματι ζεοντες) Herraa orjana palvellen (τω κυριω δουλευοντες). 12:12 Olkaa toivossa iloiset (τη ελπιδι χαιροντες), ahdistuksessa kδrsivälliset (τη θλιψει υπομενοντες), rukouksessa kestδvät (τη προσευχη προσκαρτερουντες). 12:13 Pitδkää pyhien tarpeet ominanne (ταις χρειαις των αγιων κοινωνουντες); harrastakaa vieraanvaraisuutta (την φιλοξενιαν διωκοντες). 12:14 Siunatkaa vainoojianne (ευλογειτε τους διωκοντας υμας), siunatkaa, δlkääkä kirotko (ευλογειτε και μη καταρασθε). 12:15 Iloitkaa iloitsevien kanssa (χαιρειν μετα χαιροντων), itkekδä itkevien kanssa (και κλαιειν μετα κλαιοντων). 12:16 Olkaa keskenδnne yksimieliset (το αυτο εις αλληλους φρονουντες). Δlkää korkeita mielitelkö (μη τα υψηλα φρονουντες), vaan tyytykδä alhaisiin oloihin (αλλα τοις ταπεινοις συναπαγομενοι). Δlkää olko itsemielestänne viisaita (μη γινεσθε φρονιμοι παρ εαυτοις). 12:17 Δlkää kenellekään pahaa pahalla kostako (μηδενι κακον αντι κακου αποδιδοντες). Ahkeroikaa sitδ, mikä on hyvää kaikkien ihmisten edessä (προνοουμενοι καλα ενωπιον παντων ανθρωπων). 12:18 Jos mahdollista on ja mikδli teistä riippuu, eläkää rauhassa kaikkien ihmisten kanssa (ει δυνατον το εξ υμων μετα παντων ανθρωπων ειρηνευοντες). 12:19 Δlkää itse kostako (μη εαυτους εκδικουντες), rakkaani (αγαπητοι), vaan antakaa sijaa Jumalan vihalle (αλλα δοτε τοπον τη οργη), sillδ kirjoitettu on (γεγραπται γαρ): "Minun on kosto (εμοι εκδικησις), minδ olen maksava (εγω ανταποδωσω)”, sanoo Herra (λεγει κυριος). 12:20 Jos vihamiehellδsi on nälkä (εαν ουν πεινα ο εχθρος σου), ruoki hδntä (ψωμιζε αυτον), jos hδnellä on jano, juota häntä (εαν διψα ποτιζε αυτον), sillδ näin tehden sinä kokoat tulisia hiiliä hänen päänsä päälle (τουτο γαρ ποιων ανθρακας πυρος σωρευσεις επι την κεφαλην αυτου). 12:21 Δlä anna pahan itseäsi voittaa (μη νικω υπο του κακου), vaan voita sinδ paha hyvällä (αλλα νικα εν τω αγαθω το κακον). (Kts. Rm 12:9-21)

Любовь [да будет] непритворна; отвращайтесь зла, прилепляйтесь к добру; 12:10 будьте братолюбивы друг к другу с нежностью; в почтительности друг друга предупреждайте; 12:11 в усердии не ослабевайте; духом пламенейте; Господу служите; 12:12 утешайтесь надеждою; в скорби [будьте] терпеливы, в молитве постоянны; 12:13 в нуждах святых принимайте участие; ревнуйте о странноприимстве. 12:14 Благословляйте гонителей ваших; благословляйте, а не проклинайте. 12:15 Радуйтесь с радующимися и плачьте с плачущими. 12:16 Будьте единомысленны между собою; не высокомудрствуйте, но последуйте смиренным; не мечтайте о себе; 12:17 никому не воздавайте злом за зло, но пекитесь о добром перед всеми человеками. 12:18 Если возможно с вашей стороны, будьте в мире со всеми людьми. 12:19 Не мстите за себя, возлюбленные, но дайте место гневу [Божию]. Ибо написано: Мне отмщение, Я воздам, говорит Господь. 12:20 Итак, если враг твой голоден, накорми его; если жаждет, напой его: ибо, делая сие, ты соберешь ему на голову горящие уголья. 12:21 Не будь побежден злом, но побеждай зло добром. (Рм 12:3-21)

Ja hän sanoi (και ελεγεν): "Niin on Jumalan valtakunta (ουτως εστιν η βασιλεια του θεου), kuin jos mies kylvää siemenen maahan (ως εαν ανθρωπος βαλη τον σπορον επι της γης); 4:27 ja hän nukkuu, ja hän nousee, öin ja päivin (και καθευδη και εγειρηται νυκτα και ημεραν); ja siemen orastaa (και ο σπορος βλαστανη) ja kasvaa, hän ei itse tiedä, miten (και μηκυνηται ως ουκ οιδεν αυτος). 4:28 Sillä itsestään maa tuottaa viljan (αυτοματη γαρ η γη καρποφορει): ensin korren (πρωτον χορτον), sitten tähkän (ειτα σταχυν), sitten täyden jyvän tähkään (ειτα πληρη σιτον εν τω σταχυι). 4:29 Mutta kun hedelmä on kypsynyt (οταν δε παραδω ο καρπος), lähettää hän kohta sinne sirpin (ευθεως αποστελλει το δρεπανον), sillä elonleikkuu on käsissä (οτι παρεστηκεν ο θερισμος)." (Mark 4:26-29)

Царствие Божие подобно тому, как если человек бросит семя в землю, и спит, и встает ночью и днем; и как семя всходит и растет, не знает он, ибо земля сама собою производит (αυτοματη γαρ η γη καρποφορει) сперва зелень, потом колос, потом полное зерно в колосе. Когда же созреет плод, немедленно посылает серп, потому что настала жатва. (см. Марк 4:26-29)

"Minä olen totinen viinipuu (εγω ειμι η αμπελος η αληθινη), ja minun Isäni on viinitarhuri (και ο πατηρ μου ο γεωργος εστιν). 15:2 Jokaisen oksan minussa, joka ei kanna hedelmää (παν κλημα εν εμοι μη φερον καρπον), hän karsii pois (αιρει αυτο); ja jokaisen, joka kantaa hedelmää, hän puhdistaa (και παν το καρπον φερον καθαιρει αυτο), että se kantaisi runsaamman hedelmän (ινα πλειονα καρπον φερη). 15:3 Te olette jo puhtaat (ηδη υμεις καθαροι εστε) sen sanan tähden, jonka minä olen teille puhunut (δια τον λογον ον λελαληκα υμιν). 15:4 Pysykää minussa (μεινατε εν εμοι), niin minä pysyn teissä (καγω εν υμιν). Niinkuin oksa ei voi kantaa hedelmää itsestään (καθως το κλημα ου δυναται καρπον φερειν αφ εαυτου), ellei se pysy viinipuussa (εαν μη μεινη εν τη αμπελω), niin ette tekään (ουτως ουδε υμεις), ellette pysy minussa (εαν μη εν εμοι μεινητε). 15:5 Minä olen viinipuu (εγω ειμι η αμπελος), te olette oksat (υμεις τα κληματα). Joka pysyy minussa ja jossa minä pysyn (ο μενων εν εμοι καγω εν αυτω), se kantaa paljon hedelmää (ουτος φερει καρπον πολυν); sillä ilman minua te ette voi mitään tehdä (οτι χωρις εμου ου δυνασθε ποιειν ουδεν). 15:6 Jos joku ei pysy minussa (εαν μη τις μεινη εν εμοι), niin hänet heitetään pois niinkuin oksa (εβληθη εξω ως το κλημα), ja hän kuivettuu (και εξηρανθη); ja ne kootaan yhteen ja heitetään tuleen, ja ne palavat (και συναγουσιν αυτα και εις πυρ βαλλουσιν και καιεται). 15:7 Jos te pysytte minussa (εαν μεινητε εν εμοι) ja minun sanani pysyvät teissä (και τα ρηματα μου εν υμιν μεινη), niin anokaa, mitä ikinä tahdotte (ο εαν θελητε αιτησεσθε), ja te saatte sen (και γενησεται υμιν). 15:8 Minun Isäni kunnia tulee esiin siinä (εν τουτω εδοξασθη ο πατηρ μου), että te kannatte paljon hedelmää (ινα καρπον πολυν φερητε) ja tulette minun opetuslapsikseni (και γενησεσθε εμοι μαθηται). (Joh 15:1-8)

Niinkuin Isä on minua rakastanut, niin minäkin olen rakastanut teitä (καθως ηγαπησεν με ο πατηρ καγω ηγαπησα υμας); pysykää minun rakkaudessani (μεινατε εν τη αγαπη τη εμη). 15:10 Jos te pidätte minun käskyni, niin te pysytte minun rakkaudessani (εαν τας εντολας μου τηρησητε μενειτε εν τη αγαπη μου), niinkuin minä olen pitänyt Isäni käskyt ja pysyn hänen rakkaudessaan (καθως εγω τας εντολας του πατρος μου τετηρηκα και μενω αυτου εν τη αγαπη). 15:11 Tämän minä olen teille puhunut, että minun iloni pysyisi teissä (ταυτα λελαληκα υμιν ινα η χαρα η εμη εν υμιν μεινη) ja teidän ilonne täyttyisi (και η χαρα υμων πληρωθη). (Joh 15:9-11)

Как возлюбил Меня Отец, и Я возлюбил вас; пребудьте в любви Моей. 15:10 Если заповеди Мои соблюдете, пребудете в любви Моей, как и Я соблюл заповеди Отца Моего и пребываю в Его любви. 15:11 Сие сказал Я вам, да радость Моя в вас пребудет и радость ваша будет совершенна (και η χαρα υμων πληρωθη - исполнится). (Иоанн 15:9-11)

Tämä on minun käskyni (αυτη εστιν η εντολη η εμη), että te rakastatte toisianne (ινα αγαπατε αλληλους), niinkuin minä olen teitä rakastanut (καθως ηγαπησα υμας). 15:13 Sen suurempaa rakkautta ei ole kenelläkään (μειζονα ταυτης αγαπην ουδεις εχει), kuin että hän antaa sielunsa ystäväinsä edestä (ινα τις την ψυχην αυτου θη υπερ των φιλων αυτου). 15:14 Te olette minun ystäväni (υμεις φιλοι μου εστε), jos teette (εαν ποιητε), niinkuin minä käsken teidän tehdä (οσα εγω εντελλομαι υμιν). 15:15 En minä enää sano teitä orjiksi (ουκετι υμας λεγω δουλους), sillä orja ei tiedä (οτι ο δουλος ουκ οιδεν), mitä hänen herransa tekee (τι ποιει αυτου ο κυριος); vaan ystäviksi minä sanon teitä (υμας δε ειρηκα φιλους), sillä minä olen ilmoittanut teille kaikki, mitä minä olen kuullut Isältäni (οτι παντα α ηκουσα παρα του πατρος μου εγνωρισα υμιν). (Joh 15:12-15)

Сия есть заповедь Моя, да любите друг друга, как Я возлюбил вас. 15:13 Нет больше той любви, как если кто положит душу свою за друзей своих. 15:14 Вы друзья Мои, если исполняете (εαν ποιητε - если делаете) то, что Я заповедую вам. 15:15 Я уже не называю вас рабами, ибо раб не знает, что делает господин его (τι ποιει αυτου ο κυριος); но Я назвал вас друзьями, потому что сказал вам все, что слышал от Отца Моего. (Иоанн 15:12-15)

Te ette valinneet minua (ουχ υμεις με εξελεξασθε), vaan minä valitsin teidät (αλλ εγω εξελεξαμην υμας) ja asetin teidät (και εθηκα υμας), että te menisitte (ινα υμεις υπαγητε) ja kantaisitte hedelmää (και καρπον φερητε) ja että teidän hedelmänne pysyisi (και ο καρπος υμων μενη): että mitä ikinä te anotte Isältä minun nimessäni (ινα ο τι αν αιτησητε τον πατερα εν τω ονοματι μου), hän sen teille antaisi (δω υμιν). 15:17 Tämän minä säädän sitä varten, että rakastaisitte toisianne (ταυτα εντελλομαι υμιν ινα αγαπατε αλληλους). (Joh 15:16-17)

Не вы Меня избрали, а Я вас избрал и поставил вас, чтобы вы шли и приносили плод, и чтобы плод ваш пребывал, дабы, чего ни попросите от Отца во имя Мое, Он дал вам. 15:17 Сие заповедаю вам (ταυτα εντελλομαι υμιν), да любите друг друга (ινα αγαπατε αλληλους). (Иоанн 15:16-17)

Mutta Hengen hedelmä on (ο δε καρπος του πνευματος εστιν) rakkaus (αγαπη), ilo (χαρα), rauha (ειρηνη), pitkδmielisyys (μακροθυμια), avuliaisuus (χρηστοτης), hyvyys (αγαθωσυνη), uskollisuus (πιστις), sδvyisyys (πραοτης), itsensδhillitseminen (εγκρατεια). 5:23 Sellaista vastaan ei ole laki (κατα των τοιουτων ουκ εστιν νομος). (Gal 5:22-23)

Плод же духа (ο δε καρπος του πνευματος εστιν): любовь (αγαπη), радость (χαρα), мир (ειρηνη), долготерпение (μακροθυμια), благость (χρηστοτης - полезность), милосердие (αγαθωσυνη), вера (πιστις - верность), 5:23 кротость (πραοτης), воздержание (εγκρατεια). На таковых нет закона. (Гал 5:22-23)

Jumalan rakkaus on vuodatettu meidän sydämiimme Pyhän Hengen kautta (η αγαπη του θεου εκκεχυται εν ταις καρδιαις ημων δια πνευματος αγιου). (Kts. Rm 5:1-5)

Любовь Божия излилась в сердца наши (η αγαπη του θεου εκκεχυται εν ταις καρδιαις ημων) Духом Святым (δια πνευματος αγιου). (См. Рм 5:1-5)

Ja ne, jotka ovat Kristuksen omat (οι δε του χριστου), ovat ristiinnaulinneet lihansa himoineen ja haluineen (την σαρκα εσταυρωσαν συν τοις παθημασιν και ταις επιθυμιαις). 5:25 Jos me Hengessδ elämme (ει ζωμεν πνευματι), niin myφs Hengessä vaeltakaamme (πνευματι και στοιχωμεν). (Gal 5:24-25)

Но те, которые Христовы, распяли плоть со страстями и похотями. 5:25 Если мы живем духом (ει ζωμεν πνευματι), то по духу и поступать должны (πνευματι και στοιχωμεν). (Гал 5:24-25)

Rakkaus on pitkämielinen (η αγαπη μακροθυμει), rakkaus on lempeδ (χρηστευεται); rakkaus ei kadehdi (η αγαπη ου ζηλοι), ei kerskaa (η αγαπη ου περπερευεται), ei pφyhkeile (ου φυσιουται), 13:5 ei kδyttäydy sopimattomasti (ουκ ασχημονει), ei etsi omaansa (ου ζητει τα εαυτης), ei katkeroidu (ου παροξυνεται), ei muistele kδrsimäänsä pahaa (ου λογιζεται το κακον), 13:6 ei iloitse vδäryydestä (ου χαιρει επι τη αδικια), vaan iloitsee yhdessδ totuuden kanssa (συγχαιρει δε τη αληθεια); 13:7 kaikki se peittδä (παντα στεγει), kaikki se uskoo (παντα πιστευει), kaikki se toivoo (παντα ελπιζει), kaikki se kδrsii (παντα υπομενει). (1.Kor 13:4-7)

Varma on se sana ja kaikin puolin vastaanottamisen arvoinen (πιστος ο λογος και πασης αποδοχης αξιος), ettδ Kristus Jeesus on tullut maailmaan syntisiä pelastamaan (οτι χριστος ιησους ηλθεν εις τον κοσμον αμαρτωλους σωσαι), joista minδ olen suurin (ων πρωτος ειμι εγω). 1:16 Mutta sentδhden minä sain laupeuden (αλλα δια τουτο ηλεηθην), ettδ Jeesus Kristus minussa ennen muita osoittaisi kaiken pitkämielisyytensä (ινα εν εμοι πρωτω ενδειξηται ιησους χριστος την πασαν μακροθυμιαν), esikuvaksi niille, jotka tulevat uskomaan hδneen, itsellensä iankaikkiseksi elämäksi (προς υποτυπωσιν των μελλοντων πιστευειν επ αυτω εις ζωην αιωνιον). (1.Tim 1:15-16)

Верно и всякого принятия достойно слово, что Христос Иисус пришел в мир спасти грешников, из которых я первый. 1:16 Но для того я и помилован, чтобы Иисус Христос во мне первом показал все долготерпение, в пример тем, которые будут веровать в Него к жизни вечной. (1.Тим 1:15-16)

Älkääkä juopuko viinistä (και μη μεθυσκεσθε οινω), sillδ siitä tulee irstas meno (εν ω εστιν ασωτια), vaan täyttykää Hengellä (αλλα πληρουσθε εν πνευματι), 5:19 puhuen keskenänne psalmeilla ja kiitosvirsillä (λαλουντες εαυτοις ψαλμοις και υμνοις) ja hengellisillδ lauluilla (και ωδαις πνευματικαις), veisaten ja laulaen sydδmessänne Herralle (αδοντες και ψαλλοντες εν τη καρδια υμων τω κυριω), 5:20 kiittäen aina Jumalaa ja Isää kaikesta (ευχαριστουντες παντοτε υπερ παντων) meidδn Herramme Jeesuksen Kristuksen nimessä (εν ονοματι του κυριου ημων ιησου χριστου τω θεω και πατρι). (Ef 5:18-20)

И не упивайтесь вином, от которого бывает распутство; но исполняйтесь Духом (αλλα πληρουσθε εν πνευματι), 5:19 назидая самих себя псалмами и славословиями и песнопениями духовными, поя и воспевая в сердцах ваших Господу, 5:20 благодаря всегда за все Бога и Отца, во имя Господа нашего Иисуса Христа (Эф 5:18-20)

Olkoon teillä se mieli (τουτο γαρ φρονεισθω εν υμιν), joka myφs Kristuksella Jeesuksella oli (ο και εν χριστω ιησου), 2:6 ja vaikka hδnellä olikin Jumalan muoto (ος εν μορφη θεου υπαρχων), ei katsonut saaliiksensa olla Jumalan kaltainen (ουχ αρπαγμον ηγησατο το ειναι ισα θεω), 2:7 vaan tyhjensi itsensä (αλλ εαυτον εκενωσεν) ja otti orjan muodon (μορφην δουλου λαβων), tuli ihmisten kaltaiseksi (εν ομοιωματι ανθρωπων γενομενος), 2:8 ja hδnet havaittiin olennaltaan sellaiseksi kuin ihminen (και σχηματι ευρεθεις ως ανθρωπος), nφyryytti itsensä (εταπεινωσεν εαυτον) ja oli kuuliainen kuolemaan asti (γενομενος υπηκοος μεχρι θανατου), hamaan ristin kuolemaan asti (θανατου δε σταυρου). (Fil 2:5-8)

Te juuri olette ne, jotka teette itsenne vanhurskaiksi ihmisten edessä, mutta Jumala tuntee teidän sydämenne; sillä mikä ihmisten kesken on korkeata, se on Jumalan edessä kauhistus. (Kts. Lk 16:15)

Hänessä meillä on lunastus (εν ω εχομεν την απολυτρωσιν) hδnen verensä kautta (δια του αιματος αυτου), syntien anteeksisaaminen (την αφεσιν των αμαρτιων), 1:15 ja hδn on (ος εστιν) nδkymättömän Jumalan kuva (εικων του θεου του αορατου), esikoinen ennen kaikkea luomakuntaa (πρωτοτοκος πασης κτισεως). 1:16 Sillδ (οτι) hδnessä luotiin kaikki (εν αυτω εκτισθη τα παντα), mikδ taivaissa ja mikä maan päällä on (τα εν τοις ουρανοις και τα επι της γης), nδkyväiset ja näkymättömät (τα ορατα και τα αορατα), olkoot ne valtaistuimia tai herrauksia, hallituksia tai valtoja (ειτε θρονοι ειτε κυριοτητες ειτε αρχαι ειτε εξουσιαι), kaikki on luotu hδnen kauttansa ja häneen (τα παντα δι αυτου και εις αυτον εκτισται). (Kol 1:14-17)

Ja hän on ruumiin, se on: ekklesian, pää (και αυτος εστιν η κεφαλη του σωματος της εκκλησιας); hδn, joka on alku (ος εστιν αρχη), esikoinen kuolleista nousseitten joukossa (πρωτοτοκος εκ των νεκρων), että hän olisi kaikessa ensimmäinen (ινα γενηται εν πασιν αυτος πρωτευων). 1:19 Sillδ Jumala (-) katsoi hyväksi, että kaikki täyteys hänessä asuisi (οτι εν αυτω ευδοκησεν παν το πληρωμα κατοικησαι) 1:20 ja ettδ hän, tehden rauhan hänen ristinsä veren kautta, hänen kauttaan jälleen sovittaisi itsensä kanssa kaikki (και δι αυτου αποκαταλλαξαι τα παντα εις αυτον ειρηνοποιησας δια του αιματος του σταυρου αυτου), hδnen kauttaan (δι αυτου) kaikki sekδ maan päällä että taivaissa (ειτε τα επι της γης ειτε τα εν τοις ουρανοις). 1:21 Teidδtkin (και υμας), jotka ennen olitte vieraantuneet (ποτε οντας απηλλοτριωμενους) ja mieleltδnne hänen vihamiehiänsä (και εχθρους τη διανοια) pahoissa teoissanne (εν τοις εργοις τοις πονηροις), hδn nyt on sovittanut takaisin (νυνι δε αποκατηλλαξεν) 1:22 Poikansa lihan ruumiissa kuoleman kautta (εν τω σωματι της σαρκος αυτου δια του θανατου), asettaakseen teidät (παραστησαι υμας) pyhinä ja nuhteettomina ja moitteettomina eteensä (αγιους και αμωμους και ανεγκλητους κατενωπιον αυτου), 1:23 jos te vain pysytte uskossa (ειγε επιμενετε τη πιστει), siihen perustuneina ja siinδ lujina (τεθεμελιωμενοι και εδραιοι), horjahtamatta pois sen evankeliumin toivosta (και μη μετακινουμενοι απο της ελπιδος του ευαγγελιου), jonka olette kuulleet (ου ηκουσατε), jota on julistettu (του κηρυχθεντος), kaikessa luomakunnassa taivaan alla (εν παση τη κτισει τη υπο τον ουρανον) ja jonka palvelijaksi minδ, Paavali, olen tullut (ου εγενομην εγω παυλος διακονος). (Kol 1:18-23)

И Он есть глава тела Церкви (της εκκλησιας - Экклесии); Он - начаток, первенец из мертвых, дабы иметь Ему во всем первенство, 1:19 ибо благоугодно было [Отцу], чтобы в Нем обитала всякая полнота, 1:20 и чтобы посредством Его примирить с Собою все (και δι αυτου αποκαταλλαξαι τα παντα εις αυτον - вновь примирить с Собою все), умиротворив через Него, Кровию креста Его, и земное и небесное. 1:21 И вас, бывших некогда отчужденными и врагами, по расположению к злым делам, 1:22 ныне примирил (νυνι δε αποκατηλλαξεν - ныне вновь примирил) в теле Плоти Его, смертью Его, [чтобы] представить вас святыми и непорочными и неповинными пред Собою, 1:23 если только пребываете тверды и непоколебимы в вере и не отпадаете от надежды благовествования, которое вы слышали, которое возвещено всей твари поднебесной, которого я, Павел, сделался служителем. (Кол 1:18-23)

Mutta Jumalan armosta (χαριτι δε θεου) minδ olen se, mikä olen (ειμι ο ειμι), eikδ hänen armonsa minua kohtaan ole ollut turha (και η χαρις αυτου η εις εμε ου κενη εγενηθη), vaan enemmδn kuin he kaikki minä olen työtä tehnyt (αλλα περισσοτερον αυτων παντων εκοπιασα), en kuitenkaan minä (ουκ εγω δε), vaan Jumalan armo (αλλ η χαρις του θεου), joka on minun kanssani (η συν εμοι). (1.Kor 15:10)

Но благодатию Божиею (χαριτι δε θεου) есмь то, что есмь (ειμι ο ειμι); и благодать Его во мне не была тщетна (και η χαρις αυτου η εις εμε ου κενη εγενηθη), но я более всех их потрудился (αλλα περισσοτερον αυτων παντων εκοπιασα): не я, впрочем (ουκ εγω δε), а благодать Божия (αλλ η χαρις του θεου), которая со мною (η συν εμοι). (1.Кор 15:10)

Mutta lihan teot ovat ilmeiset (φανερα δε εστιν τα εργα της σαρκος), ja ne ovat (ατινα εστιν): aviorikokset (μοιχεια), huoruus (πορνεια), saastaisuus (ακαθαρσια), irstaus (ασελγεια), 5:20 epδjumalanpalvelus (ειδωλολατρεια), noituus (φαρμακεια), vihamielisyys (εχθραι), riita (ερεις), kiihko (ζηλοι), vihat (θυμοι), juonet (εριθειαι), eriseurat (διχοστασιαι), puolueet (αιρεσεις), 5:21 kateus (φθονοι), murhat (φονοι), juopottelu (μεθαι), ylensyφnti (κωμοι) ja muut senkaltaiset (και τα ομοια), joista teille edeltδpäin sanon (τουτοις α προλεγω υμιν), niinkuin jo ennenkin olen sanonut (καθως και προειπον), ettδ ne, jotka semmoista harjoittavat (τι οι τα τοιαυτα πρασσοντες), eivδt peri Jumalan valtakuntaa (ο βασιλειαν θεου ου κληρονομησουσιν). (Gal 5:19-21)

Дела плоти известны; они суть: прелюбодеяние, блуд, нечистота, непотребство, 5:20 идолослужение, волшебство, вражда, ссоры, зависть, гнев, распри, разногласия, (соблазны), ереси, 5:21 ненависть, убийства, пьянство, бесчинство и тому подобное. Предваряю вас, как и прежде предварял, что поступающие так Царствия Божия не наследуют. (Гал 5:19-21)

Minä kiitän Jumalaani aina teidän tähtenne siitä Jumalan armosta (ευχαριστω τω θεω μου παντοτε περι υμων επι τη χαριτι του θεου), joka on annettu teille Kristuksessa Jeesuksessa (τη δοθειση υμιν εν χριστω ιησου), 1:5 ettδ kaikessa olette rikastuneet hänessä (οτι εν παντι επλουτισθητε εν αυτω), kaikessa puheessa ja kaikessa tuntemisessa (εν παντι λογω και παση γνωσει), 1:6 sen mukaan kuin todistus Kristuksesta on teissδ vahvistettu (καθως το μαρτυριον του χριστου εβεβαιωθη εν υμιν), 1:7 niin ettei teiltδ mitään puutu missään armolahjassa (ωστε υμας μη υστερεισθαι εν μηδενι χαρισματι), teidδn odottaessanne meidän Herramme Jeesuksen Kristuksen paljastumista (απεκδεχομενους την αποκαλυψιν του κυριου ημων ιησου χριστου). 1:8 Hδn on myös vahvistava teitä loppuun asti (ος και βεβαιωσει υμας εως τελους), niin ettδ te olette nuhteettomat meidän Herramme Jeesuksen Kristuksen päivänä (ανεγκλητους εν τη ημερα του κυριου ημων ιησου χριστου). (1.Kor 1:4-8)

Непрестанно благодарю Бога моего за вас, ради благодати Божией, дарованной вам во Христе Иисусе, 1:5 потому что в Нем вы обогатились всем, всяким словом и всяким познанием, 1:6 ибо свидетельство Христово утвердилось в вас, 1:7 так что вы не имеете недостатка ни в каком даровании (εν μηδενι χαρισματι), ожидая явления Господа нашего Иисуса Христа, 1:8 Который и утвердит вас до конца, [чтобы вам быть] неповинными в день Господа нашего Иисуса Христа. (1.Кор 1:4-8)

Sentähden (διο), koska me saamme valtakunnan, joka ei järky (βασιλειαν ασαλευτον παραλαμβανοντες), pitäkäämme kiinni armosta (εχωμεν χαριν) palvellaksemme sillä Jumalaa hänelle mielihyväksi (δι ης λατρευωμεν ευαρεστως τω θεω), nφyrästi ja pyhällä arkuudella (μετα αιδους και ευλαβειας); 12:29 sillδ meidän Jumalamme on kuluttavainen tuli (και γαρ ο θεος ημων πυρ καταναλισκον). (Hebr 12:28-29)

Итак мы, приемля царство непоколебимое, будем хранить благодать, которою будем служить благоугодно Богу (δι ης λατρευωμεν ευαρεστως τω θεω), с благоговением и страхом, 12:29 потому что Бог наш есть огонь поядающий. (Евр 12:28-29)

Jos nyt joku puhdistaa itsensä tämänkaltaisista (εαν ουν τις εκκαθαρη εαυτον απο τουτων), tulee hδnestä pyhitetty astia jaloa käyttöä varten ja isännälleen hyödyllinen (εσται σκευος εις τιμην ηγιασμενον και ευχρηστον τω δεσποτη), kaikkiin hyviin tekoihin valmistettu (εις παν εργον αγαθον ητοιμασμενον). (2.Tim 2:21)

Итак, кто будет чист от сего (εαν ουν τις εκκαθαρη εαυτον απο τουτων - кто очистит себя от этого), тот будет сосудом в чести, освященным и благопотребным Владыке, годным на всякое доброе дело (εις παν εργον αγαθον ητοιμασμενον). (2.Тим 2:21)

Mutta Jeesus vastasi heille sanoen (ο δε ιησους απεκρινατο αυτοις λεγων): "Hetki on tullut, että Ihmisen Poika kirkastetaan* (εληλυθεν η ωρα ινα δοξασθη ο υιος του ανθρωπου). 12:24 Totisesti, totisesti minä sanon teille (αμην αμην λεγω υμιν): jos ei nisun jyvä putoa maahan ja kuole, niin se jää yksin (εαν μη ο κοκκος του σιτου πεσων εις την γην αποθανη αυτος μονος μενει); mutta jos se kuolee, niin se tuottaa paljon hedelmää (εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει). 12:25 Joka sieluansa rakastaa (ο φιλων την ψυχην αυτου), kadottaa sen (απολεσει αυτην); mutta joka vihaa sieluansa tässä maailmassa (και ο μισων την ψυχην αυτου εν τω κοσμω τουτω), hän on säilyttävä sen iankaikkiseen elämään (εις ζωην αιωνιον φυλαξει αυτην). 12:26 Jos joku minua palvelee (εαν εμοι διακονη τις), seuratkoon hän minua (εμοι ακολουθειτω); ja missä minä olen (και οπου ειμι εγω), siellä on myös minun palvelijani oleva (εκει και ο διακονος ο εμος εσται). Ja jos joku minua palvelee (και εαν τις εμοι διακονη), niin Isä on kunnioittava häntä (τιμησει αυτον ο πατηρ). (Joh 12:23-26)

Иисус же сказал им в ответ: пришел час прославиться Сыну Человеческому. 12:24 Истинно, истинно говорю вам: если пшеничное зерно, пав в землю, не умрет, то останется одно; а если умрет, то принесет много плода (εαν δε αποθανη πολυν καρπον φερει). 12:25 Любящий душу свою погубит ее; а ненавидящий душу свою в мире сем сохранит ее в жизнь вечную. 12:26 Кто Мне служит, Мне да последует; и где Я, там и слуга Мой будет. И кто Мне служит, того почтит Отец Мой. (Иоанн 12:23-26)

Hyvä ihminen tuo hyvän sydämensä runsaudesta esille hyvää (ο αγαθος ανθρωπος εκ του αγαθου θησαυρου της καρδιας εκβαλλει τα αγαθα), ja paha ihminen tuo pahan runsaudesta esille pahaa (και ο πονηρος ανθρωπος εκ του πονηρου θησαυρου εκβαλλει πονηρα). 12:36 Mutta minä sanon teille (λεγω δε υμιν): jokaisesta turhasta sanasta (οτι παν ρημα αργον), minkä ihmiset puhuvat (ο εαν ^TSBλαλησωσιν οι ανθρωποι), pitää heidän tekemän tili tuomiopäivänä (αποδωσουσιν περι αυτου λογον εν ημερα κρισεως). 12:37 Sillä sanoistasi sinut julistetaan vanhurskaaksi (εκ γαρ των λογων σου δικαιωθηση), ja sanoistasi sinut tuomitaan syylliseksi (και εκ των λογων σου καταδικασθηση)." (Mt 12:35-37)

Добрый человек из доброго сокровища выносит доброе, а злой человек из злого сокровища выносит злое. 12:36 Говорю же вам, что за всякое праздное слово, какое скажут люди, дадут они ответ в день суда: 12:37 ибо от слов своих оправдаешься, и от слов своих осудишься. (Мф 12:35-37)

Ennen te olitte pimeys (ητε γαρ ποτε σκοτος), mutta nyt te olette valkeus Herrassa (νυν δε φως εν κυριω). Vaeltakaa valkeuden lapsina (ως τεκνα φωτος περιπατειτε) 5:9 - sillδ kaikkinainen hyvyys ja vanhurskaus ja totuus on Hengen hedelmä (ο γαρ καρπος του πνευματος εν παση αγαθωσυνη και δικαιοσυνη και αληθεια) - 5:10 tutkien, mikä on otollista Herralle (δοκιμαζοντες τι εστιν ευαρεστον τω κυριω); 5:11 älköönkä teillä olko mitään osallisuutta pimeyden hedelmättömiin tekoihin (και μη συγκοινωνειτε τοις εργοις τοις ακαρποις του σκοτους), vaan pδinvastoin nuhdelkaakin niistä (μαλλον δε και ελεγχετε). (Ef 5:8-11)

Вы были некогда тьма, а теперь - свет в Господе: поступайте, как чада света, 5:9 потому что плод Духа состоит во всякой благости, праведности и истине. 5:10 Испытывайте, что благоугодно Богу, 5:11 и не участвуйте в бесплодных делах тьмы (και μη συγκοινωνειτε τοις εργοις τοις ακαρποις του σκοτους), но и обличайте. (Еф 5:8-11)

Ja sitä minä rukoilen (και τουτο προσευχομαι), ettδ teidän rakkautenne tulisi yhä runsaammaksi (ινα η αγαπη υμων ετι μαλλον και μαλλον περισσευη) tuntemisessa ja kaikessa tunnossa (εν επιγνωσει και παση αισθησει), 1:10 voidaksenne tutkia, mikä paras on (εις το δοκιμαζειν υμας τα διαφεροντα), ettδ te Kristuksen päivään saakka olisitte puhtaat ettekä kenellekään loukkaukseksi (ινα ητε ειλικρινεις και απροσκοποι εις ημεραν χριστου), 1:11 tδynnä vanhurskauden hedelmiä (πεπληρωμενοι καρπων δικαιοσυνης), jotka Jeesus Kristus saa aikaan (των δια ιησου χριστου), Jumalan kunniaksi ja ylistykseksi (εις δοξαν και επαινον θεου). (Fil 1:9-11)

И молюсь о том, чтобы любовь ваша еще более и более возрастала в познании и всяком чувстве, 1:10 чтобы, познавая лучшее, вы были чисты и непреткновенны в день Христов, 1:11 исполнены плодов праведности (πεπληρωμενοι καρπων δικαιοσυνης) Иисусом Христом (των δια ιησου χριστου), в славу и похвалу Божию (των δια ιησου χριστου). (Флп 1:9-11)

Kun paljon kansaa kokoontui (συνιοντος δε οχλου πολλου) ja ihmisiδ kulki joka kaupungista hänen tykönsä (και των κατα πολιν επιπορευομενων προς αυτον), puhui hδn vertauksella (ειπεν δια παραβολης: 8:5 "Kylväjä meni kylvämään siementänsä (εξηλθεν ο σπειρων του σπειραι τον σπορον αυτου). Ja hänen kylväessään (και εν τω σπειρειν αυτον) putosi osa tien oheen ja tallautui (ο μεν επεσεν παρα την οδον και κατεπατηθη), ja taivaan linnut söivät sen (και τα πετεινα του ουρανου κατεφαγεν αυτο). 8:6 Ja osa putosi kalliolle (και ετερον επεσεν επι την πετραν), ja oraalle noustuaan se kuivettui (και φυεν εξηρανθη), kun sillä ei ollut kosteutta (δια το μη εχειν ικμαδα). 8:7 Ja osa putosi orjantappurain sekaan (και ετερον επεσεν εν μεσω των ακανθων), ja orjantappurat kasvoivat mukana ja tukahuttivat sen (και συμφυεισαι αι ακανθαι απεπνιξαν αυτο). 8:8 Ja osa putosi hyvälle maalle (και ετερον επεσεν επι την γην την αγαθην), kasvoi ja teki satakertaisen hedelmän (και φυεν εποιησεν καρπον εκατονταπλασιονα)." Tämän sanottuaan hän lausui suurella äänellä: "Jolla on korvat kuulla, se kuulkoon (ταυτα λεγων εφωνει ο εχων ωτα ακουειν ακουετω)". (Lk 8:4-8)

Когда же собралось множество народа, и из всех городов жители сходились к Нему, Он начал говорить притчею: 8:5 вышел сеятель сеять семя свое, и когда он сеял, иное упало при дороге и было потоптано, и птицы небесные поклевали его; 8:6 а иное упало на камень и, взойдя, засохло, потому что не имело влаги; 8:7 а иное упало между тернием, и выросло терние и заглушило его; 8:8 а иное упало на добрую землю и, взойдя, принесло плод сторичный. Сказав сие, возгласил: кто имеет уши слышать, да слышит! (Лука 8:4-8)

Vertaus on tämä (εστιν δε αυτη η παραβολη): siemen on Jumalan sana (ο σπορος εστιν ο λογος του θεου). 8:12 Mitkä tien oheen putosivat (οι δε παρα την οδον), ovat ne, jotka kuulevat (εισιν οι ακουοντες), mutta sitten perkele tulee (ειτα ερχεται ο διαβολος) ja ottaa sanan pois heidän sydämestään (και αιρει τον λογον απο της καρδιας αυτων), etteivät he uskoisi ja pelastuisi (ινα μη πιστευσαντες σωθωσιν). 8:13 Ja mitkä kalliolle putosivat (οι δε επι της πετρας), ovat ne, jotka kuullessaan sanan ottavat sen ilolla vastaan (οι οταν ακουσωσιν μετα χαρας δεχονται τον λογον), mutta joilla ei ole juurta (και ουτοι ριζαν ουκ εχουσιν): ainoastaan ajaksi he uskovat (οι προς καιρον πιστευουσιν) ja kiusauksen hetkellä luopuvat (και εν καιρω πειρασμου αφιστανται). 8:14 Mikä taas orjantappuroihin putosi (το δε εις τας ακανθας πεσον), ne ovat ne, jotka kuulevat (ουτοι εισιν οι ακουσαντες), mutta vaeltaessaan tukehtuvat tämän elämän huoliin, rikkauteen ja hekumoihin (και υπο μεριμνων και πλουτου και ηδονων του βιου πορευομενοι συμπνιγονται), eivätkä tuota kypsää hedelmää (και ου τελεσφορουσιν). 8:15 Mutta mikä hyvään maahan putosi (το δε εν τη καλη γη), ne ovat ne, jotka sanan kuultuansa säilyttävät sen vilpittömässä ja hyvässä sydämessä (ουτοι εισιν οιτινες εν καρδια καλη και αγαθη ακουσαντες τον λογον κατεχουσιν) ja tuottavat hedelmän kärsivällisyydessä (και καρποφορουσιν εν υπομονη). (Lk 8:11-15)

Вот что значит притча сия: семя есть слово Божие; 8:12 а упавшее при пути, это суть слушающие, к которым потом приходит диавол и уносит слово из сердца их, чтобы они не уверовали и не спаслись; 8:13 а упавшее на камень, это те, которые, когда услышат слово, с радостью принимают, но которые не имеют корня, и временем веруют, а во время искушения отпадают; 8:14 а упавшее в терние, это те, которые слушают слово, но, отходя, заботами, богатством и наслаждениями житейскими подавляются и не приносят плода (και ου τελεσφορουσιν); 8:15 а упавшее на добрую землю, это те, которые, услышав слово, хранят его в добром и чистом сердце и приносят плод в терпении (και καρποφορουσιν εν υπομονη). Сказав это, Он возгласил: кто имеет уши слышать, да слышит! (Лука 8:11-15)

Jeesus sanoi heille (λεγει αυτοις ο ιησους): "Minun ruokani on se, että minä teen lähettäjäni tahdon (εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με) ja täytän hänen tekonsa (και τελειωσω αυτου το εργον). 4:35 Ettekö sano (ουχ υμεις λεγετε οτι): "Vielä on neljä kuukautta, niin elonleikkuu joutuu (ετι τετραμηνον εστιν και ο θερισμος ερχεται)"? Katso, minä sanon teille (ιδου λεγω υμιν): nostakaa silmänne ja katselkaa vainioita (επαρατε τους οφθαλμους υμων και θεασασθε τας χωρας), kuinka ne ovat valjenneet leikattaviksi (οτι λευκαι εισιν προς θερισμον ηδη). 4:36 Jo nyt saa leikkaaja palkan (και ο θεριζων μισθον λαμβανει) ja kokoaa hedelmää iankaikkiseen elämään (και συναγει καρπον εις ζωην αιωνιον), että kylväjä ja leikkaaja saisivat yhdessä iloita (ινα και ο σπειρων ομου χαιρη και ο θεριζων). 4:37 Sillä tässä on se sana tosi (εν γαρ τουτω ο λογος εστιν ο αληθινος), että toinen on kylväjä, ja leikkaaja toinen (οτι αλλος εστιν ο σπειρων και αλλος ο θεριζων). 4:38 Minä olen lähettänyt teidät leikkaamaan sitä, josta te ette ole vaivaa nähneet (εγω απεστειλα υμας θεριζειν ο ουχ υμεις κεκοπιακατε); toiset ovat vaivan nähneet, ja te olette päässeet heidän työhönsä (αλλοι κεκοπιακασιν και υμεις εις τον κοπον αυτων εισεληλυθατε)." (Joh 4:34-38)

Иисус говорит им: Моя пища есть творить волю Пославшего Меня и совершить дело Его. 4:35 Не говорите ли вы, что еще четыре месяца, и наступит жатва? А Я говорю вам: возведите очи ваши и посмотрите на нивы, как они побелели и поспели к жатве. 4:36 Жнущий получает награду и собирает плод в жизнь вечную, так что и сеющий и жнущий вместе радоваться будут, 4:37 ибо в этом случае справедливо изречение: один сеет, а другой жнет. 4:38 Я послал вас жать то, над чем вы не трудились: другие трудились, а вы вошли в труд их. (Иоанн 4:34-38)

Minulla on siis kerskaukseni Kristuksessa Jeesuksessa palvellessani Jumalaa (εχω ουν καυχησιν εν χριστω ιησου τα προς τον θεον); 15:18 sillδ minä en rohkene puhua mistään muusta kuin siitä (ου γαρ τολμησω λαλειν τι ων), mitδ Kristus, saattaakseen kansat kuuliaisiksi, on minun kauttani vaikuttanut sanalla ja teolla (ου κατειργασατο χριστος δι εμου εις υπακοην εθνων λογω και εργω), 15:19 tunnustekojen ja ihmeiden voimassa, Jumalan Hengen voimassa (εν δυναμει σημειων και τερατων εν δυναμει πνευματος θεου), niin ettδ minä Jerusalemista ja sen ympäristöstä alkaen Illyrikoniin saakka olen suorittanut Kristuksen evankeliumin julistamisen (ωστε με απο ιερουσαλημ και κυκλω μεχρι του ιλλυρικου πεπληρωκεναι το ευαγγελιον του χριστου), 15:20 ja sillδ tavoin, että olen pitänyt kunnianani olla julistamatta evankeliumia siellä, missä Kristuksen nimi jo on mainittu ουτως (δε φιλοτιμουμενον ευαγγελιζεσθαι ουχ οπου ωνομασθη χριστος), etten rakentaisi toisen laskemalle perustukselle (ινα μη επ αλλοτριον θεμελιον οικοδομω), 15:21 vaan niinkuin kirjoitettu on (αλλα καθως γεγραπται): "Ne, joille ei ole julistettu hänestä (οις ουκ ανηγγελη περι αυτου), saavat hδnet nähdä (οψονται), ja jotka eivδt ole kuulleet (και οι ουκ ακηκοασιν), ne ymmδrtävät (συνησουσιν)". 15:22 Sentδhden olenkin niin usein ollut estetty tulemasta teidän tykönne (διο και ενεκοπτομην τα πολλα του ελθειν προς υμας). 15:23 Mutta koska minulla nyt ei enδä ole tilaa näissä paikkakunnissa (νυνι δε μηκετι τοπον εχων εν τοις κλιμασιν τουτοις) ja kun jo monta vuotta olen halunnut tulla teidδn tykönne (επιποθιαν δε εχων του ελθειν προς υμας απο πολλων ετων), 15:24 niin minδ, jos milloin Hispaniaan matkustan (ως εαν πορευωμαι εις την σπανιαν), tulen luoksenne (ελευσομαι προς υμας), sillδ minä toivon sieltä kautta matkustaessani näkeväni teidät (ελπιζω γαρ διαπορευομενος θεασασθαι υμας) ja teidδn avullanne pääseväni sinne (και υφ υμων προπεμφθηναι εκει), kunhan ensin olen vδhän saanut iloita teidän seurastanne (εαν υμων πρωτον απο μερους εμπλησθω). 15:25 Mutta nyt minδ matkustan Jerusalemiin viemään pyhille avustusta (νυνι δε πορευομαι εις ιερουσαλημ διακονων τοις αγιοις). 15:26 Sillδ Makedonia ja Akaia ovat halunneet kerätä yhteisen lahjan (ευδοκησαν γαρ μακεδονια και αχαια κοινωνιαν τινα ποιησασθαι) niille Jerusalemin pyhille, jotka ovat köyhyydessä (εις τους πτωχους των αγιων των εν ιερουσαλημ). 15:27 Niin he ovat halunneet, ja he ovatkin sen heille velkaa (ευδοκησαν γαρ και οφειλεται αυτων εισιν); sillδ jos kansat ovat tulleet osallisiksi heidän hengellisistä aarteistaan (ει γαρ τοις πνευματικοις αυτων εκοινωνησαν), niin ovat kansat myφs palvelemaan heitä maallisissa (τα εθνη οφειλουσιν και εν τοις σαρκικοις λειτουργησαι αυτοις). 15:28 Kun olen tehtδväni suorittanut (τουτο ουν επιτελεσας) ja heille tδmän hedelmän perille vienyt (και σφραγισαμενος αυτοις τον καρπον τουτον), lδhden teidän kauttanne Hispaniaan (απελευσομαι δι υμων εις την σπανιαν); 15:29 ja minδ tiedän (οιδα δε), ettδ tullessani teidän tykönne tulen Kristuksen täydellinen siunaus mukanani (οτι ερχομενος προς υμας εν πληρωματι ευλογιας του ευαγγελιου του χριστου ελευσομαι). 15:30 Mutta minä kehoitan teitä, veljet (παρακαλω δε υμας αδελφοι), Herramme Jeesuksen Kristuksen kautta (δια του κυριου ημων ιησου χριστου) ja Hengen rakkauden kautta (και δια της αγαπης του πνευματος) auttamaan minua taistelussani (συναγωνισασθαι μοι), rukoilemalla minun puolestani Jumalaa (εν ταις προσευχαις υπερ εμου προς τον θεον), 15:31 ettδ minä pelastuisin joutumasta Juudean uskottomien käsiin (ινα ρυσθω απο των απειθουντων εν τη ιουδαια) ja ettδ Jerusalemia varten tuomani avustus olisi pyhille otollinen (και ινα η διακονια μου η εις ιερουσαλημ ευπροσδεκτος γενηται τοις αγιοις), 15:32 niin ettδ minä, jos Jumala niin tahtoo, ilolla saapuisin teidän tykönne (ινα εν χαρα ελθω προς υμας δια θεληματος θεου) ja virkistyisin teidδn seurassanne (και συναναπαυσωμαι υμιν). 15:33 Rauhan Jumala olkoon kaikkien teidän kanssanne (ο δε θεος της ειρηνης μετα παντων υμων). Amen (αμην). (Rm 15:17-33)

Итак я могу похвалиться в Иисусе Христе в том, что [относится] к Богу, 15:18 ибо не осмелюсь сказать что-нибудь такое, чего не совершил Христос через меня, в покорении язычников [вере], словом и делом, 15:19 силою знамений и чудес, силою Духа Божия, так что благовествование Христово распространено мною от Иерусалима и окрестности до Иллирика. 15:20 Притом я старался благовествовать не там, где [уже] было известно имя Христово, дабы не созидать на чужом основании, 15:21 но как написано: не имевшие о Нем известия увидят, и не слышавшие узнают. 15:22 Сие-то много раз и препятствовало мне придти к вам. 15:23 Ныне же, не имея [такого] места в сих странах, а с давних лет имея желание придти к вам, 15:24 как только предприму путь в Испанию, приду к вам. Ибо надеюсь, что, проходя, увижусь с вами и что вы проводите меня туда, как скоро наслажусь [общением] с вами, хотя отчасти. 15:25 А теперь я иду в Иерусалим, чтобы послужить святым, 15:26 ибо Македония и Ахаия усердствуют некоторым подаянием для бедных между святыми в Иерусалиме. 15:27 Усердствуют, да и должники они перед ними. Ибо если язычники сделались участниками в их духовном, то должны и им послужить в телесном. 15:28 Исполнив это и верно доставив им сей плод [усердия], я отправлюсь через ваши [места] в Испанию, 15:29 и уверен, что когда приду к вам, то приду с полным благословением благовествования Христова. 15:30 Между тем умоляю вас, братия, Господом нашим Иисусом Христом и любовью Духа, подвизаться со мною в молитвах за меня к Богу, 15:31 чтобы избавиться мне от неверующих в Иудее и чтобы служение мое для Иерусалима было благоприятно святым, 15:32 дабы мне в радости, если Богу угодно, придти к вам и успокоиться с вами. 15:33 Бог же мира да будет со всеми вами, аминь. (Рим 15:17-33)

Sillä meidän kerskauksemme on tämä (η γαρ καυχησις ημων αυτη εστιν): meidδn omantuntomme todistus siitä (το μαρτυριον της συνειδησεως ημων), ettδ me maailmassa ja varsinkin teidän luonanne olemme vaeltaneet Jumalan pyhyydessä ja puhtaudessa, emme lihallisessa viisaudessa, vaan Jumalan armossa (οτι εν απλοτητι και ειλικρινεια θεου ουκ εν σοφια σαρκικη αλλ εν χαριτι θεου ανεστραφημεν εν τω κοσμω περισσοτερως δε προς υμας). (2.Kor 1:12)

Rakkaani (αγαπητοι), rakastakaamme toinen toistamme (αγαπωμεν αλληλους), sillδ rakkaus on Jumalasta (οτι η αγαπη εκ του θεου εστιν); ja jokainen, joka rakastaa, on Jumalasta syntynyt (και πας ο αγαπων εκ του θεου γεγεννηται) ja tuntee Jumalan (και γινωσκει τον θεον). 4:8 Joka ei rakasta (ο μη αγαπων), se ei tunne Jumalaa (ουκ εγνω τον θεον), sillδ Jumala on rakkaus (οτι ο θεος αγαπη εστιν). 4:9 Siinä ilmestyi meille Jumalan rakkaus (εν τουτω εφανερωθη η αγαπη του θεου εν ημιν), ettδ Jumala lähetti ainokaisen Poikansa maailmaan (οτι τον υιον αυτου τον μονογενη απεσταλκεν ο θεος εις τον κοσμον), ettδ me alkaisimme elää hänen kauttansa (ινα ζησωμεν δι αυτου). 4:10 Siinä on rakkaus (εν τουτω εστιν η αγαπη) - ei siinδ, että me rakastimme Jumalaa (ουχ οτι ημεις ηγαπησαμεν τον θεον), vaan siinä, että hän rakasti meitä (αλλ οτι αυτος ηγαπησεν ημας) ja lδhetti Poikansa meidän syntiemme sovitukseksi (και απεστειλεν τον υιον αυτου ιλασμον περι των αμαρτιων ημων). 4:11 Rakkaani (αγαπητοι), jos Jumala on nδin meitä rakastanut (ει ουτως ο θεος ηγαπησεν ημας), niin mekin olemme velvolliset rakastamaan toinen toistamme (και ημεις οφειλομεν αλληλους αγαπαν). 4:12 Jumalaa ei kukaan ole koskaan nähnyt (θεον ουδεις πωποτε τεθεαται). Jos me rakastamme toinen toistamme (εαν αγαπωμεν αλληλους), niin Jumala pysyy meissδ (ο θεος εν ημιν μενει), ja hδnen rakkautensa on tullut täydelliseksi meissä (και η αγαπη αυτου τετελειωμενη εστιν εν ημιν). 4:13 Siitδ me tunnemme pysyvämme hänessä (εν τουτω γινωσκομεν οτι εν αυτω μενομεν) ja hδnen pysyvän meissä (και αυτος εν ημιν), ettδ hän on antanut meille Henkeänsä (οτι εκ του πνευματος αυτου δεδωκεν ημιν). 4:14 Ja me olemme nδhneet ja todistamme (και ημεις τεθεαμεθα και μαρτυρουμεν), ettδ Isä on lähettänyt Poikansa maailman Vapahtajaksi (οτι ο πατηρ απεσταλκεν τον υιον σωτηρα του κοσμου). 4:15 Joka tunnustaa (ος αν ομολογηση), ettδ Jeesus on Jumalan Poika (οτι ιησους εστιν ο υιος του θεου), hδnessä Jumala pysyy (ο θεος εν αυτω μενει), ja hδn Jumalassa (και αυτος εν τω θεω). 4:16 Ja me olemme tulleet tuntemaan ja uskomaan sen rakkauden (και ημεις εγνωκαμεν και πεπιστευκαμεν την αγαπην), mikδ Jumalalla on meihin (ην εχει ο θεος εν ημιν). Jumala on rakkaus (ο θεος αγαπη εστιν), ja joka pysyy rakkaudessa (και ο μενων εν τη αγαπη), se pysyy Jumalassa (εν τω θεω μενει), ja Jumala pysyy hδnessä (και ο θεος εν αυτω). 4:17 Nδin on rakkaus tullut täydelliseksi meissä (εν τουτω τετελειωται η αγαπη μεθ ημων), ettδ meillä olisi turva tuomiopäivänä (ινα παρρησιαν εχωμεν εν τη ημερα της κρισεως); sillδ sellainen kuin hän on (οτι καθως εκεινος εστιν), sellaisia mekin olemme tδssä maailmassa (και ημεις εσμεν εν τω κοσμω τουτω). 4:18 Pelkoa ei rakkaudessa ole (φοβος ουκ εστιν εν τη αγαπη), vaan tδydellinen rakkaus karkoittaa pelon (αλλ η τελεια αγαπη εξω βαλλει τον φοβον), sillδ pelossa on rangaistusta οτι (ο φοβος κολασιν εχει); ja joka pelkδä (ο δε φοβουμενος), se ei ole pδässyt täydelliseksi rakkaudessa (ου τετελειωται εν τη αγαπη). 4:19 Me rakastamme hδntä (ημεις αγαπωμεν αυτον), sillδ hän on ensin rakastanut meitä (οτι αυτος πρωτος ηγαπησεν ημας). 4:20 Jos joku sanoo (εαν τις ειπη οτι): "Minδ rakastan Jumalaa (αγαπω τον θεον)", mutta vihaa veljeδnsä (και τον αδελφον αυτου μιση), niin hδn on valhettelija (ψευστης εστιν). Sillδ joka ei rakasta veljeänsä (ο γαρ μη αγαπων τον αδελφον αυτου), jonka hδn on nähnyt (ον εωρακεν), kuinka hδn voisi rakastaa Jumalaa, jota hän ei ole nähnyt (τον θεον ον ουχ εωρακεν πως δυναται αγαπαν). 4:21 Ja tδmä käsky meillä on häneltä (και ταυτην την εντολην εχομεν απ αυτου), ettδ joka rakastaa Jumalaa (ινα ο αγαπων τον θεον), se rakastakoon myφs veljeänsä (αγαπα και τον αδελφον αυτου). (Joh 4:7-21)

Возлюбленные! будем любить друг друга, потому что любовь от Бога, и всякий любящий рожден от Бога и знает Бога. 4:8 Кто не любит, тот не познал Бога, потому что Бог есть любовь. 4:9 Любовь Божия к нам открылась в том, что Бог послал в мир Единородного Сына Своего, чтобы мы получили жизнь через Него. 4:10 В том любовь, что не мы возлюбили Бога, но Он возлюбил нас и послал Сына Своего в умилостивление за грехи наши. 4:11 Возлюбленные! если так возлюбил нас Бог, то и мы должны любить друг друга. 4:12 Бога никто никогда не видел. Если мы любим друг друга, то Бог в нас пребывает, и любовь Его совершенна есть в нас. 4:13 Что мы пребываем в Нем и Он в нас, узнаем из того, что Он дал нам от Духа Своего. 4:14 И мы видели и свидетельствуем, что Отец послал Сына Спасителем миру. 4:15 Кто исповедует, что Иисус есть Сын Божий, в том пребывает Бог, и он в Боге. 4:16 И мы познали любовь, которую имеет к нам Бог, и уверовали в нее. Бог есть любовь, и пребывающий в любви пребывает в Боге, и Бог в нем. 4:17 Любовь до того совершенства достигает в нас, что мы имеем дерзновение в день суда, потому что поступаем в мире сем, как Он. 4:18 В любви нет страха, но совершенная любовь изгоняет страх, потому что в страхе есть мучение. Боящийся несовершен в любви. 4:19 Будем любить Его, потому что Он прежде возлюбил нас. 4:20 Кто говорит: `я люблю Бога', а брата своего ненавидит, тот лжец: ибо не любящий брата своего, которого видит, как может любить Бога, Которого не видит? 4:21 И мы имеем от Него такую заповедь, чтобы любящий Бога любил и брата своего. (1.Иоанн 4:7-21)

Pitäkää pyhien tarpeet ominanne (ταις χρειαις των αγιων κοινωνουντες); harrastakaa vieraanvaraisuutta (την φιλοξενιαν διωκοντες). (Rm 12:13)

В нуждах святых принимайте участие (ταις χρειαις των αγιων κοινωνουντες); ревнуйте о странноприимстве. (Рм 12:13)

Katsokaa (βλεπετε), (valvokaa αγρυπνειτε) ja rukoilkaa (και προσευχεσθε), sillδ ette tiedä, milloin se aika tulee (ουκ οιδατε γαρ ποτε ο καιρος εστιν). 13:34 On niinkuin muille maille matkustaneen miehen (ως ανθρωπος αποδημος): kun hδn jätti talonsa αφεις την οικιαν αυτου) ja antoi orjilleen vallan (και δους τοις δουλοις αυτου την εξουσιαν), kullekin oman tehtävänsä (και εκαστω το εργον αυτου), kδski hän myös ovenvartijan valvoa (και τω θυρωρω ενετειλατο ινα γρηγορη). 13:35 Valvokaa siis (γρηγορειτε ουν), sillδ ette tiedä ουκ οιδατε γαρ), milloin talon herra tulee (ποτε ο κυριος της οικιας ερχεται), iltamyφhälläkö (οψε) vai yφsydännä (η μεσονυκτιου) vai kukonlaulun aikaan (η αλεκτοροφωνιας) vai varhain aamulla (η πρωι), 13:36 ettei hδn, äkkiarvaamatta tullessaan, tapaisi teitä nukkumasta (μη ελθων εξαιφνης ευρη υμας καθευδοντας). 13:37 Mutta minkδ minä teille sanon (α δε υμιν λεγω), sen minδ sanon kaikille (πασιν λεγω): valvokaa (γρηγορειτε)." (Mrk 13:33-37)

Смотрите, бодрствуйте, молитесь, ибо не знаете, когда наступит это время. 13:34 Подобно как бы кто, отходя в путь и оставляя дом свой, дал слугам своим (τοις δουλοις αυτου - своим рабам) власть (την εξουσιαν) и каждому свое дело (και εκαστω το εργον αυτου), и приказал привратнику бодрствовать. 13:35 Итак бодрствуйте, ибо не знаете, когда придет хозяин дома: вечером, или в полночь, или в пение петухов, или поутру; 13:36 чтобы, придя внезапно, не нашел вас спящими. 13:37 А что вам говорю, говорю всем: бодрствуйте. (Марк 13:33-37)

Kolme kertaa vuodessa vietä juhlaa minun kunniakseni. 23:15 Pidä happamattoman leivän juhla (et-chag ha-mmatsot): seitsemänä päivänä syö happamatonta leipää (matsot), niinkuin minä olen sinua käskenyt, määrättynä aikana aviv-kuussa, sillä siinä kuussa sinä olet lähtenyt Egyptistä; mutta tyhjin käsin älköön tultako minun kasvojeni eteen. 23:16 Ja vietä elonkorjuun uutisten juhlaa siitä työstä, jonka olet tehnyt (Ve-chag ha-katsir bikurei ma'aseka), jonka olet kylvänyt vainioon (asher tizra ba-sade), ja korjuujuhla (ve-chag ha-asif) vuoden lopussa (be-tset ha-shshana), kerättyäsi sen, minkä olet tehnyt kedoltasi (be-ospekaa et-aseka min-ha-ssade). 23:17 Kolme kertaa vuodessa tulkoon kaikki sinun miesväkesi Herran, Herran, (ha-Adon Jehovah) kasvojen eteen. (2.Ms 23:14-17)

Три раза в году празднуй Мне: 23:15 наблюдай праздник опресноков (et-chag ha-mmatsot): семь дней ешь пресный хлеб (matsot), как Я повелел тебе, в назначенное время месяца Авива, ибо в оном ты вышел из Египта; и пусть не являются пред лице Мое с пустыми [руками]; 23:16 [наблюдай] и праздник жатвы первых плодов труда твоего (Ve-chag ha-katsir bikurei ma'aseka), какие ты сеял на поле, и праздник собирания плодов (ve-chag ha-asif) в конце года, когда уберешь с поля работу твою (be-ospekaa et-aseka min-ha-ssade). 23:17 Три раза в году должен являться весь мужеский пол твой пред лице Владыки, Господа (ha-Adon Jehovah). (Исход 23:14-17)

Kuka voi meidät erottaa Kristuksen rakkaudesta (τις ημας χωρισει απο της αγαπης του χριστου)? Tuskako, vai ahdistus, vai vaino (θλιψις η στενοχωρια η διωγμος), vai nδlkä (η λιμος), vai alastomuus (η γυμνοτης), vai vaara (η κινδυνος), vai miekka (η μαχαιρα)? 8:36 Niinkuin kirjoitettu on (καθως γεγραπται οτι): "Sinun tδhtesi meitä surmataan kaiken päivää (ενεκα σου θανατουμεθα ολην την ημεραν); meitδ pidetään teuraslampaina (ελογισθημεν ως προβατα σφαγης)". 8:37 Mutta nδissä kaikissa me saamme jalon voiton (αλλ εν τουτοις πασιν υπερνικωμεν) hδnen kauttansa, joka meitä on rakastanut (δια του αγαπησαντος ημας). (Rm 8:35-37)

Кто отлучит нас от любви Божией: скорбь, или теснота, или гонение, или голод, или нагота, или опасность, или меч? как написано: 8:36 за Тебя умерщвляют нас всякий день, считают нас за овец, [обреченных] на заклание. 8:37 Но все сие преодолеваем силою Возлюбившего нас. (Рм 8:35-37)

Ja kun teitä vainotaan yhdessä kaupungissa (οταν δε διωκωσιν υμας εν τη πολει ταυτη), paetkaa toiseen (φευγετε εις την αλλην); sillä totisesti minä sanon teille (αμην γαρ λεγω υμιν): te ette ehdi loppuun käydä Israelin kaupunkeja (ου μη τελεσητε τας πολεις του ισραηλ), ennenkuin Ihmisen Poika tulee (εως αν ελθη ο υιος του ανθρωπου). 10:24 Ei ole opetuslapsi opettajaansa parempi (ουκ εστιν μαθητης υπερ τον διδασκαλον), eikä orja parempi isäntäänsä (ουδε δουλος υπερ τον κυριον αυτου). 10:25 Opetuslapselle riittää (αρκετον τω μαθητη), että hänelle käy niinkuin hänen opettajalleen (ινα γενηται ως ο διδασκαλος αυτου), ja orjalle, että hänelle käy niinkuin hänen isännälleen (και ο δουλος ως ο κυριος αυτου). Jos he perheenisäntää ovat sanoneet Beelsebuliksi (ει τον οικοδεσποτην βεελζεβουλ εκαλεσαν), kuinka paljoa enemmän hänen perheväkeään (ποσω μαλλον τους οικιακους αυτου)! (Mt 10:23-25)

Когда же будут гнать вас в одном городе, бегите в другой. Ибо истинно говорю вам: не успеете обойти городов Израилевых, как приидет Сын Человеческий. 10:24 Ученик не выше учителя, и слуга не выше господина своего: 10:25 довольно для ученика, чтобы он был, как учитель его, и для слуги, чтобы он был, как господин его. Если хозяина дома назвали веельзевулом, не тем ли более домашних его? (Мф 10:23-25)

Älkää siis heittäkö pois uskallustanne (μη αποβαλητε ουν την παρρησιαν υμων), jonka palkka on suuri (ητις εχει μισθαποδοσιαν μεγαλην). 10:36 Sillδ te tarvitsette kestäväisyyttä (υπομονης γαρ εχετε χρειαν), tehdäksenne Jumalan tahdon ja saadaksenne sen, mikä luvattu on (ινα το θελημα του θεου ποιησαντες κομισησθε την επαγγελιαν). 10:37 Sillδ "vähän, aivan vähän aikaa vielä, niin tulee hän, joka tuleva on, eikä viivyttele (ετι γαρ μικρον οσον οσον ο ερχομενος ηξει και ου χρονιει); 10:38 mutta vanhurskas on elδvä uskosta (ο δε δικαιος εκ πιστεως ζησεται), ja jos hδn vetäytyy pois (και εαν υποστειληται), ei minun sieluni mielisty hδneen (ουκ ευδοκει η ψυχη μου εν αυτω)". (Hebr 10:35-38)

Итак не оставляйте упования вашего, которому предстоит великое воздаяние. 10:36 Терпение нужно вам, чтобы, исполнив волю Божию, получить обещанное; 10:37 ибо еще немного, очень немного, и Грядущий придет и не умедлит. 10:38 Праведный верою жив будет; а если [кто] поколеблется, не благоволит к тому душа Моя. 10:39 Мы же не из колеблющихся на погибель, но [стоим] в вере к спасению души. (Евр 10:35-39)

Ja teidät, jotka olitte kuolleet rikoksiinne ja synteihinne (και υμας οντας νεκρους τοις παραπτωμασιν και ταις αμαρτιαις), 2:2 joissa te ennen vaelsitte (εν αις ποτε περιεπατησατε) tδmän maailman menon mukaan (κατα τον αιωνα του κοσμου τουτου), ilmavallan hallitsijan (κατα τον αρχοντα της εξουσιας του αερος), sen hengen hallitsijan, mukaan, joka nyt tekee tyφtään tottelemattomuuden lapsissa (του πνευματος του νυν ενεργουντος εν τοις υιοις της απειθειας), 2:3 joiden joukossa mekin kaikki ennen vaelsimme (εν οις και ημεις παντες ανεστραφημεν ποτε) lihamme himoissa, noudattaen lihan ja ajatusten mielitekoja (εν ταις επιθυμιαις της σαρκος και των διανοιων), ja olimme luonnostamme vihan lapsia (και ημεν τεκνα φυσει οργης) niinkuin muutkin (και οι λοιποι); 2:4 mutta Jumala (ο δε θεος), joka on laupeudesta rikas (πλουσιος ων εν ελεει), suuren rakkautensa tδhden (δια την πολλην αγαπην αυτου), jolla hδn on meitä rakastanut (ην ηγαπησεν ημας), 2:5 on meidät, jotka olimme kuolleet rikoksiimme (και οντας ημας νεκρους τοις παραπτωμασιν), tehnyt eläviksi Kristuksen kanssa (συνεζωοποιησεν τω χριστω) - armosta te olette pelastetut (χαριτι εστε σεσωσμενοι) - 2:6 ja yhdessä hänen kanssaan herättänyt ja yhdessä hänen kanssaan asettanut (και συνηγειρεν και συνεκαθισεν) meidδt taivaallisiin Kristuksessa Jeesuksessa (εν τοις επουρανιοις εν χριστω ιησου), 2:7 osoittaakseen tulevina maailmanaikoina (ινα ενδειξηται εν τοις αιωσιν τοις επερχομενοις) armonsa ylenpalttista rikkautta (τον υπερβαλλοντα πλουτον της χαριτος αυτου), hyvyydessδän meitä kohtaan Kristuksessa Jeesuksessa (εν χρηστοτητι εφ ημας εν χριστω ιησου). (Ef 2:1-7)

И вас, мертвых по преступлениям и грехам вашим, 2:2 в которых вы некогда жили (περιεπατησατε - ходили), по обычаю мира сего, по [воле] князя, господствующего в воздухе, духа, действующего ныне в сынах противления, 2:3 между которыми и мы все жили (ημεις παντες ανεστραφημεν - мы все обращались) некогда по нашим плотским похотям (εν οις και ημεις παντες ανεστραφημεν ποτε), исполняя желания плоти и помыслов, и были по природе чадами гнева, как и прочие, 2:4 Бог, богатый милостью, по Своей великой любви, которою возлюбил нас, 2:5 и нас, мертвых по преступлениям, оживотворил со Христом, - благодатью вы спасены, - 2:6 и воскресил с Ним, и посадил (και συνηγειρεν και συνεκαθισεν) на небесах во Христе Иисусе (εν τοις επουρανιοις εν χριστω ιησου - в наднебесных во Христе Иисусе), 2:7 дабы явить в грядущих веках преизобильное богатство благодати Своей в благости к нам во Христе Иисусе. (Еф 2:1-7)

Sillä armosta te olette pelastetut uskon kautta (τη γαρ χαριτι εστε σεσωσμενοι δια της πιστεως), ette itsenne kautta (και τουτο ουκ εξ υμων) - se on Jumalan lahja (θεου το δωρον) - 2:9 ette tekojen kautta (ουκ εξ εργων), ettei kukaan kerskaisi (ινα μη τις καυχησηται), 2:10 Sillδ me olemme hänen tekonsa (αυτου γαρ εσμεν ποιημα), luodut Kristuksessa Jeesuksessa hyviä töitä varten (κτισθεντες εν χριστω ιησου επι εργοις αγαθοις), jotka Jumala on edeltäpäin valmistanut (οις προητοιμασεν ο θεος), että me niissä vaeltaisimme (ινα εν αυτοις περιπατησωμεν). (Ef 2:8-10).

Ибо благодатью вы спасены через веру, и сие не от вас, Божий дар: 2:9 не от дел, чтобы никто не хвалился. 2:10 Ибо мы - Его творение, созданы во Христе Иисусе на добрые дела, которые Бог предназначил нам исполнять (οις προητοιμασεν ο θεος которые Бог предварительно приготовил, ινα εν αυτοις περιπατησωμεν - чтобы мы в них ходили). (Еф 2:8-10)

Mutta Jumalan armosta (χαριτι δε θεου) minδ olen se, mikä olen (ειμι ο ειμι), eikδ hänen armonsa minua kohtaan ole ollut turha (και η χαρις αυτου η εις εμε ου κενη εγενηθη), vaan enemmδn kuin he kaikki minä olen työtä tehnyt (αλλα περισσοτερον αυτων παντων εκοπιασα), en kuitenkaan minδ (ουκ εγω δε), vaan Jumalan armo (αλλ η χαρις του θεου), joka on minun kanssani (η συν εμοι). (1.Kor 15:10)

Siis, rakkaani (ωστε αγαπητοι μου), samoin kuin aina olette olleet kuuliaiset (καθως παντοτε υπηκουσατε), niin ahkeroikaa, ei ainoastaan niinkuin silloin, kun minδ olin teidän tykönänne, vaan paljoa enemmän nyt, kun olen poissa, pelolla ja vavistuksella, että pelastuisitte (μη ως εν τη παρουσια μου μονον αλλα νυν πολλω μαλλον εν τη απουσια μου μετα φοβου και τρομου την εαυτων σωτηριαν κατεργαζεσθε); 2:13 sillä Jumala on se (ο θεος γαρ εστιν), joka teissδ vaikuttaa (ο ενεργων εν υμιν) sekä tahtomisen että tekemisen (και το θελειν και το ενεργειν), että hänen hyvä tahtonsa tapahtuisi (υπερ της ευδοκιας). (Fil 2:12-13)

Итак, возлюбленные мои, как вы всегда были послушны, не только в присутствии моем, но гораздо более ныне во время отсутствия моего, со страхом и трепетом совершайте свое спасение, 2:13 потому что Бог производит в вас (ο θεος γαρ εστιν ο ενεργων εν υμιν) и хотение и действие (και το θελειν και το ενεργειν) по [Своему] благоволению (υπερ της ευδοκιας). (Флп 2:12-13)

Jättäkäämme sentähden Kristuksen opin alkeet (διο αφεντες τον της αρχης του χριστου λογον) ja pyrkikδämme täydellisyyteen (επι την τελειοτητα φερωμεθα), ryhtymδttä taas uudestaan laskemaan perustusta (μη παλιν θεμελιον καταβαλλομενοι): mielenmuutosta kuolleista tφistä (μετανοιας απο νεκρων εργων) ja uskoa Jumalaan (και πιστεως επι θεον), oppia kasteista (βαπτισμων διδαχης) ja kδtten päällepanemisesta (επιθεσεως τε χειρων), kuolleitten ylösnousemisesta (αναστασεως τε νεκρων) ja iankaikkisesta tuomiosta (και κριματος αιωνιου). (Hebr 6:1-2)

Посему, оставив начатки учения Христова, поспешим к совершенству; и не станем снова полагать основание обращению от мертвых дел (μετανοιας απο νεκρων εργων - перемены мышления от мертвых дел) и вере в Бога, 6:2 учению о крещениях, о возложении рук, о воскресении мертвых и о суде вечном. (Евр 6:1-2)

Mutta he lähtivät (εκεινοι δε εξελθοντες) ja saarnasivat kaikkialla (εκηρυξαν πανταχου), ja Herra teki yhteistyφtä heidän kanssansa (του κυριου συνεργουντος) ja varmisti sanan sitδ seuraavien merkkien kautta (και τον λογον βεβαιουντος δια των επακολουθουντων σημειων) Aamen. (αμην). (Mark 16:20)

А они пошли (εκεινοι δε εξελθοντες) и проповедывали везде (εκηρυξαν πανταχου), при Господнем содействии (του κυριου συνεργουντος) и подкреплении слова последующими знамениями (και τον λογον βεβαιουντος δια των επακολουθουντων σημειων). Аминь (αμην). (Марк 16:20)

Ja hän näytti minulle elämän veden puhtaan virran (και εδειξεν μοι καθαρον ποταμον υδατος ζωης), joka kirkkaana kuin kristalli juoksi Jumalan ja Karitsan valtaistuimesta (λαμπρον ως κρυσταλλον εκπορευομενον εκ του θρονου του θεου και του αρνιου). 22:2 Keskellä sen katua ja virran molemmilla puolilla oli elämän puu (εν μεσω της πλατειας αυτης και του ποταμου εντευθεν και εντευθεν ξυλον ζωης), joka kantoi kahdettoista hedelmät (ποιουν καρπους δωδεκα), antaen joka kuukausi hedelmänsä (κατα μηνα ενα εκαστον αποδιδουν τον καρπον αυτου), ja puun lehdet ovat kansojen tervehtymiseksi (και τα φυλλα του ξυλου εις θεραπειαν των εθνων). 22:3 Eikδ mitään kirousta ole enää oleva (και παν καταναθεμα ουκ εσται ετι). Ja Jumalan ja Karitsan valtaistuin on siellδ oleva (και ο θρονος του θεου και του αρνιου εν αυτη εσται), ja hδnen orjansa palvelevat häntä (και οι δουλοι αυτου λατρευσουσιν αυτω) 22:4 ja nδkevät hänen kasvonsa (και οψονται το προσωπον αυτου), ja hδnen nimensä on heidän otsissansa (και το ονομα αυτου επι των μετωπων αυτων). 22:5 Eikδ yötä ole siellä oleva (και νυξ ουκ εσται εκει), eivδtkä he tarvitse lampun valoa eikä auringon valoa (και χρειαν ουκ εχουσιν λυχνου και φωτος ηλιου), sillδ Herra Jumala on valaiseva heitä (οτι κυριος ο θεος φωτιζει αυτους), ja he hallitsevat aina ja iankaikkisesti (και βασιλευσουσιν εις τους αιωνας των αιωνων). (Ilm 22:1-5)