Ja mies tunsi (jada) vaimonsa Eevan ja tämä tuli raskaaksi ja synnytti Kainin ja sanoi: "Minä olen saanut pojan Herran avulla". (1.Ms 4:1)

Адам познал (jada) Еву, жену свою; и она зачала (va-ttahar), и родила (va-tteled) Каина, и сказала: приобрела я человека от Господа. (Бытие 4:1)

Herättyään unesta Joosef teki, niinkuin Herran enkeli oli käskenyt hänen tehdä, ja otti vaimonsa tykönsä eikä tuntenut häntä (ουκ εγινωσκεν αυτην), ennenkuin hδn oli synnyttänyt esikoispoikansa (εως ου ετεκεν τον υιον αυτης τον πρωτοτοκον). Ja hδn antoi hänelle nimen Jeesus. (Matt 1:24-25)

Встав от сна, Иосиф поступил, как повелел ему Ангел Господень, и принял жену свою, 1:25 и не знал Ее (και ουκ εγινωσκεν αυτην). Как наконец Она родила Сына Своего первенца (εως ου ετεκεν τον υιον αυτης τον πρωτοτοκον), и он нарек Ему имя: Иисус. (Мф 1:24-25)

Totinen valkeus, joka valistaa jokaisen ihmisen, oli tulossa maailmaan (εις τον κοσμον). 1:10 Maailmassa hän oli (εν τω κοσμω ην), ja maailma on tullut hδnen kauttaan (και ο κοσμος δι αυτου εγενετο), ja maailma (και ο κοσμος) ei hδntä tuntenut (αυτον ουκ εγνω). 1:11 Hän tuli omiensa tykö, ja hänen omansa eivät ottaneet häntä vastaan. (Joh 1:9-11)

Был Свет истинный, Который просвещает всякого человека, приходящего в мир (εις τον κοσμον). 1:10 В мире был, и мир чрез Него начал быть, и мир Его не познал. 1:11 Пришел к своим, и свои Его не приняли. (Иоанн 1:9-11)

Sillä yksi on Jumala (εις γαρ θεος), yksi myφs välimies Jumalan ja ihmisten välillä (εις και μεσιτης θεου και ανθρωπων), ihminen Kristus Jeesus (ανθρωπος χριστος ιησους), 2:6 joka antoi itsensδ lunnaiksi kaikkien edestä (ο δους εαυτον αντιλυτρον υπερ παντων), (Kts 1.Tim 2:5-6)

Ибо един Бог, един и посредник между Богом и человеками, человек Христос Иисус, 2:6 предавший Себя для искупления всех. (см. 1.Тим 2:5-6)

Sillä hetkellä Jeesus riemuitsi Hengessä ja sanoi (εν αυτη τη ωρα ηγαλλιασατο τω πνευματι ο ιησους και ειπεν): "Minä ylistän sinua, Isä, taivaan ja maan Herra (εξομολογουμαι σοι πατερ κυριε του ουρανου και της γης), että olet salannut nämä viisailta ja ymmärtäväisiltä (οτι απεκρυψας ταυτα απο σοφων και συνετων) ja ilmoittanut ne lapsukaisille (και απεκαλυψας αυτα νηπιοις). Niin, Isä, sillä näin on sinulle hyväksi näkynyt (ναι ο πατηρ οτι ουτως εγενετο ευδοκια εμπροσθεν σου)" (Lk 10:21)

Ja kääntyen oppilaittensa puoleen hän sanoi (και στραφεις προς τους μαθητας ειπεν): "Isäni on antanut kaikki minun haltuuni (παντα παρεδοθη μοι υπο του πατρος μου), eikä kukaan muu tunne, kuka Poika on, kuin Isä (και ουδεις γινωσκει τις εστιν ο υιος ει μη ο πατηρ); eikä kukaan muu tunne, kuka Isä on, kuin Poika ja se (και τις εστιν ο πατηρ ει μη ο υιος), kenelle Poika tahtoo hänet paljastaa (και ω εαν βουληται ο υιος αποκαλυψαι)." 10:23 Ja hän erikseen opetuslapsiensa puoleen kääntyen hän sanoi (και στραφεις προς τους μαθητας κατ ιδιαν ειπεν): "Autuaat ovat ne silmät, jotka näkevät, mitä te näette (μακαριοι οι οφθαλμοι οι βλεποντες α βλεπετε). 10:24 Sillä minä sanon teille (λεγω γαρ υμιν οτι): monet profeetat ja kuninkaat ovat tahtoneet nähdä (πολλοι προφηται και βασιλεις ηθελησαν ιδειν), mitä te näette (α υμεις βλεπετε), eivätkä ole nähneet, ja kuulla, mitä te kuulette, eivätkä ole kuulleet (και ουκ ειδον και ακουσαι α ακουετε και ουκ ηκουσαν)." (Lk 10:22-24)

И, обратившись к ученикам, сказал: все предано Мне Отцем Моим; и кто есть Сын, не знает никто, кроме Отца, и кто есть Отец, [не знает] [никто], кроме Сына, и кому Сын хочет открыть. 10:23 И, обратившись к ученикам, сказал им особо: блаженны очи, видящие то, что вы видите! 10:24 ибо сказываю вам, что многие пророки и цари желали видеть, что вы видите, и не видели, и слышать, что вы слышите, и не слышали. (Лк 10:22-24)

Jos minä en tee Isäni tekoja (ει ου ποιω τα εργα του πατρος μου), älkää uskoko minua (μη πιστευετε μοι). 10:38 Mutta jos minä niitä teen (ει δε ποιω), niin, vaikka ette uskoisikaan minua (καν εμοι μη πιστευητε), uskokaa minun tekojani (τοις εργοις πιστευσατε), että tulisitte tuntemaan ja uskoisitte (ινα γνωτε και πιστευσητε) Isän olevan minussa (οτι εν εμοι ο πατηρ) ja minun Hänessä (καγω εν αυτω). (Joh 10:37-38)

Если Я не творю дел Отца Моего, не верьте Мне; 10:38 а если творю, то, когда не верите Мне, верьте делам Моим, чтобы узнать и поверить (ινα γνωτε και πιστευσητε), что Отец во Мне (οτι εν εμοι ο πατηρ) и Я в Нем (καγω εν αυτω). (Иоанн 10:37-38)

Autuas olet sinä, Simon, Joonaan poika (μακαριος ει σιμων βαρ ιωνα), sillä ei liha eikä veri ole sitä sinulle paljastanut (οτι σαρξ και αιμα ουκ απεκαλυψεν σοι), vaan minun Isäni (αλλ ο πατηρ μου), joka on taivaissa (ο εν τοις ουρανοις). (kts. Mt 16:17)

Блажен ты, Симон, сын Ионин (μακαριος ει σιμων βαρ ιωνα), потому что не плоть и кровь открыли тебе это (οτι σαρξ και αιμα ουκ απεκαλυψεν σοι), но Отец Мой (αλλ ο πατηρ μου), Сущий на небесах (ο εν τοις ουρανοις); (см. Мф 16:17)

Silloin muutamat hänen opetuslapsistansa sanoivat toisilleen (ειπον ουν εκ των μαθητων αυτου προς αλληλους): "Mitδ se tarkoittaa, kun hän sanoo meille (τι εστιν τουτο ο λεγει ημιν): 'Vδhän aikaa, niin te ette minua näe (μικρον και ου θεωρειτε με), ja taas vδhän aikaa, niin te näette minut (και παλιν μικρον και οψεσθε με)', ja (και): 'Minδ menen Isän tykö (οτι εγω υπαγω προς τον πατερα)'?" 16:18 Niin he sanoivat (ελεγον ουν): "Mitδ se tarkoittaa, kun hän sanoo (τουτο τι εστιν ο λεγει): 'Vδhän aikaa (το μικρον)'? Emme tiedä, mitä hän puhuu (ουκ οιδαμεν τι λαλει)." 16:19 Jeesus tunsi heidän tahtovan kysyä häneltä ja sanoi heille (εγνω ουν ο ιησους οτι ηθελον αυτον ερωταν και ειπεν αυτοις): "Sitäkö te kyselette keskenänne, että minä sanoin (περι τουτου ζητειτε μετ αλληλων οτι ειπον): 'Vähän vielä, niin te ette minua näe (μικρον και ου θεωρειτε με), ja taas vähän, niin te näette minut (και παλιν μικρον και οψεσθε με)'? 16:20 Totisesti, totisesti minä sanon teille (αμην αμην λεγω υμιν οτι): te joudutte itkemään ja valittamaan (κλαυσετε και θρηνησετε υμεις), mutta maailma on iloitseva (ο δε κοσμος χαρησεται); te tulette murheellisiksi (υμεις δε λυπηθησεσθε), mutta teidän murheenne on muuttuva iloksi (αλλ η λυπη υμων εις χαραν γενησεται). 16:21 Kun vaimo synnyttää (η γυνη οταν τικτη), on hänellä murhe (λυπην εχει), koska hänen hetkensä on tullut (οτι ηλθεν η ωρα αυτης); mutta kun hän on synnyttänyt lapsen (οταν δε γεννηση το παιδιον), ei hän enää muista ahdistustaan sen ilon tähden (ουκ ετι μνημονευει της θλιψεως δια την χαραν), että ihminen on syntynyt maailmaan (οτι εγεννηθη ανθρωπος εις τον κοσμον). 16:22 Niin on myös teillä nyt murhe (και υμεις ουν λυπην μεν νυν εχετε); mutta minä olen taas näkevä teidät (παλιν δε οψομαι υμας), ja teidän sydämenne on iloitseva (και χαρησεται υμων η καρδια), eikä kukaan ota teiltä pois teidän iloanne (και την χαραν υμων ουδεις αιρει αφ υμων). 16:23 Ja sinä päivänä te ette minulta mitään kysy (και εν εκεινη τη ημερα εμε ουκ ερωτησετε ουδεν). Totisesti, totisesti minä sanon teille (αμην αμην λεγω υμιν): että mitä vain te anotte Isältä minun nimessäni (οτι οσα αν αιτησητε τον πατερα εν τω ονοματι μου), sen hän teille antaa (δωσει υμιν). (Joh 16:16-23)

Вскоре вы не увидите Меня, и опять вскоре увидите Меня, ибо Я иду к Отцу. 16:17 Тут [некоторые] из учеников Его сказали один другому: что это Он говорит нам: вскоре не увидите Меня, и опять вскоре увидите Меня, и: Я иду к Отцу? 16:18 Итак они говорили: что это говорит Он: `вскоре'? Не знаем, что говорит. 16:19 Иисус, уразумев, что хотят спросить Его, сказал им: о том ли спрашиваете вы один другого, что Я сказал: вскоре не увидите Меня, и опять вскоре увидите Меня? 16:20 Истинно, истинно говорю вам: вы восплачете и возрыдаете, а мир возрадуется; вы печальны будете, но печаль ваша в радость будет. 16:21 Женщина, когда рождает, терпит скорбь, потому что пришел час ее; но когда родит младенца, уже не помнит скорби от радости, потому что родился человек в мир. 16:22 Так и вы теперь имеете печаль; но Я увижу вас опять, и возрадуется сердце ваше, и радости вашей никто не отнимет у вас; 16:23 и в тот день вы не спросите Меня ни о чем. Истинно, истинно говорю вам: о чем ни попросите Отца во имя Мое, даст вам. 16:24 Доныне вы ничего не просили во имя Мое; просите, и получите, чтобы радость ваша была совершенна. 16:25 Доселе Я говорил вам притчами; но наступает время, когда уже не буду говорить вам притчами, но прямо возвещу вам об Отце. 16:26 В тот день будете просить во имя Мое, и не говорю вам, что Я буду просить Отца о вас: 16:27 ибо Сам Отец любит вас, потому что вы возлюбили Меня и уверовали, что Я исшел от Бога. 16:28 Я исшел от Отца и пришел в мир; и опять оставляю мир и иду к Отцу. (Иоанн 16:16-28)

Mutta tämä on iankaikkinen elämä (η αιωνιος ζωη), että he tuntevat sinut (ινα γινώσκοσιν σε), joka yksin olet totinen Jumala (τον μονον αληθινον θεον), ja hänet, jonka sinä olet lähettänyt, Jeesuksen Kristuksen. (Joh 17:3)

Сия же есть жизнь вечная (η αιωνιος ζωη), да знают Тебя (ινα γινώσκοσιν σε), единого истинного Бога, и посланного Тобою Иисуса Христа. (Иоанн 17:3)

Isä, minä tahdon, että missä minä olen, siellä nekin, jotka sinä olet minulle antanut, olisivat minun kanssani, että he näkisivät minun kunniani (την δοξαν την εμην), jonka sinä olet minulle antanut, koska olet rakastanut minua jo ennen maailman alasheittämistä. (pro katabolis kosmou). (Joh 17:24)

Отче! которых Ты дал Мне, хочу, чтобы там, где Я, и они были со Мною, да видят славу Мою, которую Ты дал Мне, потому что возлюбил Меня прежде основания мира (προ καταβολης κοσμου - до выброса космоса вниз). (Иоанн 17:24)

Vanhurskas Isä, maailma ei ole sinua tuntenut (ο κοσμος σε ουκ εγνω), mutta minä tunnen sinut (εγω δε σε εγνων), ja nämä ovat tulleet tuntemaan (και ουτοι εγνωσαν), että sinä olet minut lähettänyt (οτι συ με απεστειλας). Ja minä olen tehnyt sinun nimesi heille tunnetuksi (και εγνωρισα αυτοις το ονομα σου) ja teen vastakin (και γνωρισω), että se rakkaus (ινα η αγαπη), jolla sinä olet minua rakastanut (ην ηγαπησας με), olisi heissä (εν αυτοις η) ja minä olisin heissä (καγω εν αυτοις). (Joh 17:25-26)

Отче праведный! и мир Тебя не познал (ο κοσμος σε ουκ εγνω); а Я познал Тебя (εγω δε σε εγνων), и сии познали (και ουτοι εγνωσαν), что Ты послал Меня. 17:26 И Я открыл им имя Твое и открою, да любовь, которою Ты возлюбил Меня, в них будет (εν αυτοις η), и Я в них (καγω εν αυτοις). (Иоанн 17:25-26)

Ei jokainen, joka sanoo minulle: 'Herra, Herra!', pääse taivasten valtakuntaan, vaan se, joka tekee minun taivaallisen Isäni tahdon. 7:22 Moni sanoo minulle sinä päivänä: 'Herra, Herra, emmekö me sinun nimesi kautta ennustaneet ja sinun nimesi kautta ajaneet ulos riivaajia ja sinun nimesi kautta tehneet monta voimallista tekoa?' 7:23 Ja silloin minä lausun heille julki: 'Minä en ole koskaan teitä tuntenut; menkää pois minun tyköäni, te laittomuuden tekijät'. (Mt 7:21-23)

Не всякий, говорящий Мне: `Господи! Господи!', войдет в Царство Небесное, но исполняющий волю Отца Моего Небесного (αλλ ο ποιων το θελημα του πατρος μου του εν ουρανοις). 7:22 Многие скажут Мне в тот день: Господи! Господи! не от Твоего ли имени мы пророчествовали? и не Твоим ли именем бесов изгоняли? и не Твоим ли именем многие чудеса творили? 7:23 И тогда объявлю им: Я никогда не знал вас (ουδεποτε εγνων υμας); отойдите от Меня, делающие беззаконие. (Мф 7:21-23)

Älkääkä mukautuko tämän maailmanajan mukaan (και μη συσχηματιζεσθε τω αιωνι τουτω), vaan muuttukaa mielenne uudistuksen kautta (αλλα μεταμορφουσθε τη ανακαινωσει του νοος υμων), tutkiaksenne (εις το δοκιμαζειν υμας), mikδ on Jumalan tahto (τι το θελημα του θεου), mikδ hyvää ja otollista ja täydellistä (το αγαθον και ευαρεστον και τελειον). (Rm 12:2)

Итак умоляю вас, братия, милосердием Божиим, представьте тела ваши в жертву живую, святую, благоугодную Богу, [для] разумного служения вашего, 12:2 и не сообразуйтесь с веком сим, но преобразуйтесь обновлением ума вашего (εις το δοκιμαζειν υμας), чтобы вам познавать, что есть воля Божия (τι το θελημα του θεου), благая, угодная и совершенная. (Рм 12:1-2)

Siis, rakkaani (ωστε αγαπητοι μου), samoin kuin aina olette olleet kuuliaiset (καθως παντοτε υπηκουσατε), niin ahkeroikaa, ei ainoastaan niinkuin silloin, kun minä olin teidän tykönänne, vaan paljoa enemmän nyt, kun olen poissa, pelolla ja vavistuksella, että pelastuisitte; 2:13 sillä Jumala on se (ο θεος γαρ εστιν), joka teissä vaikuttaa (ο ενεργων εν υμιν) sekä tahtomisen että tekemisen (και το θελειν και το ενεργειν), että hänen hyvä tahtonsa tapahtuisi (υπερ της ευδοκιας). (Fil 2:12-13)

Итак, возлюбленные мои, как вы всегда были послушны, не только в присутствии моем, но гораздо более ныне во время отсутствия моего, со страхом и трепетом совершайте свое спасение, 2:13 потому что Бог (ο θεος γαρ εστιν) производит в вас (ο ενεργων εν υμιν) и хотение и действие (και το θελειν και το ενεργειν) по [Своему] благоволению (υπερ της ευδοκιας). (Фил 2:12-13)

Niin, veljeni (ωστε αδελφοι μου), teidδtkin on kuoletettu laista Kristuksen ruumiin kautta (και υμεις εθανατωθητε τω νομω δια του σωματος του χριστου), tullaksenne toisen omiksi, hδnen, joka on kuolleista herätetty (εις το γενεσθαι υμας ετερω τω εκ νεκρων εγερθεντι), että me kantaisimme hedelmää Jumalalle (ινα καρποφορησωμεν τω θεω). 7:5 Sillä kun olimme lihassa (οτε γαρ ημεν εν τη σαρκι), niin synnin himot (τα παθηματα των αμαρτιων), jotka laki herδttää, vaikuttivat meidän jäsenissämme (τα δια του νομου ενηργειτο εν τοις μελεσιν ημων), niin ettδ me kannoimme hedelmää kuolemalle (εις το καρποφορησαι τω θανατω), 7:6 mutta nyt me olemme irti laista (νυνι δε κατηργηθημεν απο του νομου) ja kuolleet pois siitδ, mikä meidät piti vankeina (^Sαποθανοντος ^TBAαποθανοντες εν ω κατειχομεθα), niin ettδ me palvelemme* Jumalaa* Hengen uudessa tilassa (ωστε δουλευειν* ημας εν καινοτητι πνευματος) emmekδ kirjaimen vanhassa (και ου παλαιοτητι γραμματος). (Rm 7:4-6)

Так и вы, братия мои, умерли для закона телом Христовым, чтобы принадлежать другому, Воскресшему из мертвых, да приносим плод Богу (ινα καρποφορησωμεν τω θεω). 7:5 Ибо, когда мы жили по плоти, тогда страсти греховные, [обнаруживаемые] законом, действовали в членах наших, чтобы приносить плод смерти; 7:6 но ныне, умерши для закона, которым были связаны, мы освободились от него, чтобы нам служить Богу в обновлении духа (ωστε δουλευειν* ημας εν καινοτητι πνευματος), а не по ветхой букве (και ου παλαιοτητι γραμματος). (Рм 7:4-6)

Mutta kiitos olkoon Jumalan (τω δε θεω χαρις), joka aina kuljettaa meitä voittosaatossa Kristuksessa (τω παντοτε θριαμβευοντι ημας εν τω χριστω) ja meidδn kauttamme joka paikassa tuo ilmi hänen tuntemisensa tuoksun (και την οσμην της γνωσεως αυτου φανερουντι δι ημων εν παντι τοπω)! 2:15 Sillδ me olemme Kristuksen tuoksu Jumalalle (οτι χριστου ευωδια εσμεν τω θεω) sekδ pelastuvien että kadotukseen joutuvien joukossa (εν τοις σωζομενοις και εν τοις απολλυμενοις): 2:16 näille tosin kuoleman haju kuolemaksi (οις μεν οσμη θανατου εις θανατον), mutta noille elδmän tuoksu elämäksi (οις δε οσμη ζωης εις ζωην). Ja kuka on tδllaiseen kelvollinen (και προς ταυτα τις ικανος)? 2:17 Sillδ me emme ole niinkuin nuo monet (ου γαρ εσμεν ως οι πολλοι), jotka myyskentelevδt Jumalan sanaa (καπηλευοντες τον λογον του θεου); vaan puhtaasta mielestδ (αλλ ως εξ ειλικρινειας), niinkuin Jumalan vaikutuksesta, Jumalan edessδ (αλλ ως εκ θεου κατενωπιον του θεου), me Kristuksessa puhumme (εν χριστω λαλουμεν). (2.Kor 2:12-17)

Но благодарение Богу, Который всегда дает нам торжествовать во Христе (τω παντοτε θριαμβευοντι ημας εν τω χριστω) и благоухание познания о Себе распространяет нами во всяком месте (και την οσμην της γνωσεως αυτου φανερουντι δι ημων εν παντι τοπω). 2:15 Ибо мы Христово благоухание Богу в спасаемых и в погибающих: 2:16 для одних запах смертоносный на смерть (οις μεν οσμη θανατου εις θανατον), а для других запах живительный на жизнь (οις δε οσμη ζωης εις ζωην). И кто способен к сему? 2:17 Ибо мы не повреждаем слова Божия, как многие, но проповедуем искренно, как от Бога, пред Богом, во Христе. (2.Кор 2:14-17)

Nostakaa päänne, te portit, nostakaa päänne, te ikuiset ovet, kunnian kuninkaan käydä sisälle! 24:8 Kuka on se kunnian kuningas? Hän on Herra, väkevä ja voimallinen, Herra, voimallinen sodassa. 24:9 Nostakaa päänne, te portit, nostakaa päänne, te ikuiset ovet, kunnian kuninkaan käydä sisälle! 24:10 Kuka on se kunnian kuningas? Hän on Herra Sebaot, hän on kunnian kuningas. Sela. (Ps 24:7-10)

Поднимите, врата, верхи ваши, и поднимитесь, двери вечные, и войдет Царь славы! 23:8 Кто сей Царь славы? - Господь крепкий и сильный, Господь, сильный в брани. 23:9 Поднимите, врата, верхи ваши, и поднимитесь, двери вечные, и войдет Царь славы! 23:10 Кто сей Царь славы? - Господь сил, Он - царь славы. (Пс 23:7-10)

Ja eräs mies, hurskas lain mukaan, nimeltä Ananias (ανανιας δε τις ανηρ ευσεβης κατα τον νομον), josta kaikki siellδ asuvat juutalaiset todistivat hyvää (μαρτυρουμενος υπο παντων των κατοικουντων ιουδαιων), 22:13 tuli minun tykφni (ελθων προς με), astui eteeni ja sanoi minulle (και επιστας ειπεν μοι): 'Saul, veljeni, saa näkösi jälleen (σαουλ αδελφε αναβλεψον)'. Ja sillδ hetkellä minä sain näköni ja katsoin häneen (καγω αυτη τη ωρα ανεβλεψα εις αυτον). 22:14 Niin hδn sanoi (ο δε ειπεν): 'Meidδn isiemme Jumala on ennalta valinnut sinut tuntemaan hänen tahtonsa (ο θεος των πατερων ημων προεχειρισατο σε γνωναι το θελημα αυτου) ja näkemään Vanhurskaan (και ιδειν τον δικαιον) ja kuulemaan hänen suunsa äänen (και ακουσαι φωνην εκ του στοματος αυτου). (Apt 22:12-14)

А как я от славы света того лишился зрения, то бывшие со мною за руку привели меня в Дамаск. 22:12 Некто Анания, муж благочестивый по закону, одобряемый всеми Иудеями, живущими в Дамаске, 22:13 пришел ко мне и, подойдя, сказал мне: брат Савл! прозри. И я тотчас увидел его. 22:14 Он же сказал мне (ο δε ειπεν): Бог отцов наших предъизбрал тебя (ο θεος των πατερων ημων προεχειρισατο σε), чтобы ты познал волю Его (γνωναι το θελημα αυτου), увидел Праведника (και ιδειν τον δικαιον) и услышал глас из уст Его (και ακουσαι φωνην εκ του στοματος αυτου), 22:15 потому что ты будешь Ему свидетелем пред всеми людьми о том, что ты видел и слышал. 22:16 Итак, что ты медлишь? Встань, крестись и омой грехи твои, призвав имя Господа Иисуса. (Деяния 22:11-14)

Sillä sinä olet oleva hänen todistajansa kaikkien ihmisten edessä, sen todistaja (οτι εση μαρτυς αυτω προς παντας ανθρωπους), mitδ olet nähnyt ja kuullut (ων εωρακας και ηκουσας). 22:16 Ja nyt, mitä viivyttelet (και νυν τι μελλεις)? Nouse, huuda avuksi Herran nimeδ ja anna kastaa itsesi ja pestä pois syntisi (αναστας βαπτισαι και απολουσαι τας αμαρτιας σου επικαλεσαμενος το ονομα του κυριου).' (Apt 22:15-16)

Потому что ты будешь Ему свидетелем пред всеми людьми о том, что ты видел и слышал. 22:16 Итак, что ты медлишь? Встань, крестись и омой грехи твои, призвав имя Господа Иисуса (επικαλεσαμενος το ονομα του κυριου). (Деяния 22:15-16)

Ja katso (και ιδου), minä olen teidän kanssanne (εγω μεθ υμων ειμι) joka päivä (πασας τας ημερας) aikakauden täyttymiseen asti (εως της συντελειας του αιωνος). Amen (αμην). (kts. Mt 28:20)

И се, Я с вами во все дни до скончания века (εως της συντελειας του αιωνος — до завершения века). Аминь. (см. Мф 28:20)

Sentähden emme mekään (δια τουτο και ημεις), siitδ päivästä alkaen (αφ ης ημερας), jona sen kuulimme (ηκουσαμεν), ole lakanneet teidδn edestänne rukoilemasta ja anomasta (ου παυομεθα υπερ υμων προσευχομενοι και αιτουμενοι), ettδ tulisitte täyteen hänen tahtonsa tuntemista (ινα πληρωθητε την επιγνωσιν του θεληματος αυτου) kaikessa hengellisessδ viisaudessa ja ymmärtämisessä (εν παση σοφια και συνεσει πνευματικη), 1:10 vaeltaaksenne Herran edessδ arvollisesti (περιπατησαι υμας αξιως του κυριου), hδnelle kaikessa otollisesti (εις πασαν αρεσκειαν), kaikessa hyvδssä työssä hedelmää kantaen (εν παντι εργω αγαθω καρποφορουντες) ja kasvaen Jumalan tuntemiseen (και αυξανομενοι εις την επιγνωσιν του θεου), 1:11 ja hänen kunniansa väkevyyden mukaan kaikella voimalla vahvistettuina (εν παση δυναμει δυναμουμενοι κατα το κρατος της δοξης αυτου) olemaan kaikessa kestδviä ja pitkämielisiä (εις πασαν υπομονην και μακροθυμιαν), ilolla (μετα χαρας) 1:12 kiittäen Isää (ευχαριστουντες τω πατρι), joka on tehnyt meidδt soveliaiksi (τω ικανωσαντι ημας) olemaan osalliset siitä perinnöstä (εις την μεριδα του κληρου), mikδ pyhillä on valkeudessa (των αγιων εν τω φωτι), 1:13 hδntä, joka on pelastanut meidät (ος ερρυσατο ημας) pimeyden vallasta (εκ της εξουσιας του σκοτους) ja siirtänyt (και μετεστησεν) rakkaan Poikansa valtakuntaan (εις την βασιλειαν του υιου της αγαπης αυτου). (Kol 1:9-13)

Посему и мы с того дня, как [о сем] услышали, не перестаем молиться о вас и просить, чтобы вы исполнялись познанием воли Его (ινα πληρωθητε την επιγνωσιν του θεληματος αυτου), во всякой премудрости и разумении духовном (εν παση σοφια και συνεσει πνευματικη), 1:10 чтобы поступали достойно Бога (περιπατησαι ^TSBυμας αξιως του κυριου), во всем угождая [Ему], принося плод во всяком деле благом (εν παντι εργω αγαθω καρποφορουντες) и возрастая в познании Бога (και αυξανομενοι εις την επιγνωσιν του θεου), 1:11 укрепляясь всякою силою по могуществу славы Его, во всяком терпении и великодушии с радостью, 1:12 благодаря Бога и Отца, призвавшего нас к участию в наследии святых во свете, 1:13 избавившего нас от власти тьмы и введшего в Царство возлюбленного Сына Своего. (Кол 1:9-13)

Sentähden, kun kuulin siitä uskosta (δια τουτο καγω ακουσας την καθ υμας πιστιν), joka teillä on Herrassa Jeesuksessa (εν τω κυριω ιησου), ja teidän rakkaudestanne kaikkia pyhiä kohtaan (και την αγαπην την εις παντας τους αγιους), 1:16 en minäkään lakkaa kiittämästä teidän tähtenne (ου παυομαι ευχαριστων υπερ υμων), kun muistelen teitä rukouksissani (μνειαν υμων ποιουμενος επι των προσευχων μου), 1:17 anoen, että meidän Herramme Jeesuksen Kristuksen Jumala (ινα ο θεος του κυριου ημων ιησου χριστου), kunnian Isä (ο πατηρ της δοξης), antaisi teille viisauden ja ilmestyksen Hengen (δωη υμιν πνευμα σοφιας και αποκαλυψεως) hänen tuntemisessaan (εν επιγνωσει αυτου) 1:18 ja valaisisi teidän ymmärryksenne silmät (πεφωτισμενους τους οφθαλμους της διανοιας υμων), että tietäisitte (εις το ειδεναι υμας), mikä on se toivo, johon hän on teidät kutsunut (τις εστιν η ελπις της κλησεως αυτου), ja kuinka suuri hänen perintönsä kunnia hänen pyhissään (και τις ο πλουτος της δοξης της κληρονομιας αυτου εν τοις αγιοις) 1:19 ja mikä hänen voimansa ylenpalttinen suuruus meitä kohtaan (και τι το υπερβαλλον μεγεθος της δυναμεως αυτου εις ημας), jotka uskomme (τους πιστευοντας) - sen hänen väkevyytensä voiman vaikutuksen mukaan (κατα την ενεργειαν του κρατους της ισχυος αυτου), 1:20 jonka hän vaikutti Kristuksessa (ην ενηργησεν εν τω χριστω), kun hän herätti hänet kuolleista (εγειρας αυτον εκ νεκρων) ja asetti hänet oikealle puolellensa taivaissa (και εκαθισεν εν δεξια αυτου εν τοις επουρανιοις), 1:21 korkeammalle kaikkea hallitusta (υπερανω πασης αρχης) ja valtaa (και εξουσιας) ja voimaa (και δυναμεως) ja herrautta (και κυριοτητος) ja jokaista nimeä (και παντος ονοματος), mikä mainitaan (ονομαζομενου), ei ainoastaan tässä maailmanajassa (ου μονον εν τω αιωνι τουτω), vaan myös tulevassa (αλλα και εν τω μελλοντι). 1:22 Ja kaikki hän on asettanut hänen jalkainsa alle (και παντα υπεταξεν υπο τους ποδας αυτου) ja antanut hänet pääksi kaikelle ekklesialle (και αυτον εδωκεν κεφαλην υπερ παντα τη εκκλησια), 1:23 joka on hänen ruumiinsa (ητις εστιν το σωμα αυτου), hänen täyteytensä, joka kaikki kaikissa täyttää (το πληρωμα του παντα εν πασιν πληρουμενου). (Ef 1:15-23)

Посему и я, услышав о вашей вере во Христа Иисуса и о любви ко всем святым, 1:16 непрестанно благодарю за вас [Бога], вспоминая о вас в молитвах моих, 1:17 чтобы Бог Господа нашего Иисуса Христа, Отец славы (ο πατηρ της δοξης), дал вам Духа премудрости и откровения (δωη υμιν πνευμα σοφιας και αποκαλυψεως) к познанию Его (εν επιγνωσει αυτου), 1:18 и просветил очи сердца вашего (πεφωτισμενους τους οφθαλμους της διανοιας υμων), дабы вы познали (εις το ειδεναι υμας), в чем состоит надежда призвания Его (τις εστιν η ελπις της κλησεως αυτου), и какое богатство славного наследия Его для святых (και τις ο πλουτος της δοξης της κληρονομιας αυτου εν τοις αγιοις), 1:19 и как безмерно величие могущества Его в нас, верующих по действию державной силы Его, 1:20 которою Он воздействовал во Христе, воскресив Его из мертвых и посадив одесную Себя на небесах, 1:21 превыше всякого Начальства, и Власти, и Силы, и Господства, и всякого имени, именуемого не только в сем веке, но и в будущем, 1:22 и все покорил под ноги Его, и поставил Его выше всего, главою Церкви (υπερ παντα τη εκκλησια - выше всего, главою Экклесии), 1:23 которая есть Тело Его, полнота Наполняющего все во всем. (Еф 1:15-23)

Minä kehoitan siis ennen kaikkea (παρακαλω ουν πρωτον παντων) anomaan, rukoilemaan (ποιεισθαι δεησεις), pitδmään esirukouksia (προσευχας εντευξεις) ja kiittδmään (ευχαριστιας) kaikkien ihmisten puolesta (υπερ παντων ανθρωπων), 2:2 kuningasten ja kaiken esivallan puolesta (υπερ βασιλεων και παντων των εν υπεροχη οντων), että saisimme viettää rauhallista ja hiljaista elämää (ινα ηρεμον και ησυχιον βιον διαγωμεν) kaikessa jumalisuudessa ja kunniallisuudessa (εν παση ευσεβεια και σεμνοτητι). 2:3 Sillδ se on hyvää ja otollista Jumalalle, meidän pelastajallemme (τουτο γαρ καλον και αποδεκτον ενωπιον του σωτηρος ημων θεου), 2:4 joka tahtoo, ettδ kaikki ihmiset pelastuisivat (ος παντας ανθρωπους θελει σωθηναι) ja tulisivat Totuuden tuntoon (και εις επιγνωσιν αληθειας ελθειν). (1.Tim 2:1-4)

Итак прежде всего прошу (παρακαλω ουν πρωτον παντων) совершать молитвы (ποιεισθαι δεησεις), прошения*, моления* (προσευχας εντευξεις), благодарения (ευχαριστιας) за всех человеков (υπερ παντων ανθρωπων), 2:2 за царей и за всех начальствующих, дабы проводить нам жизнь тихую и безмятежную во всяком благочестии и чистоте, 2:3 ибо это хорошо и угодно Спасителю нашему Богу, 2:4 Который хочет, чтобы все люди спаслись (ος παντας ανθρωπους θελει σωθηναι) и достигли познания истины (και εις επιγνωσιν αληθειας ελθειν). (1.Тим 2:1-7)

Siitä me olemme tulleet tuntemaan rakkauden (εν τουτω εγνωκαμεν την αγαπην), ettδ hän antoi sielunsa meidän edestämme (οτι εκεινος υπερ ημων την ψυχην αυτου εθηκεν); meidδnkin tulee antaa sielumme veljiemme edestä (και ημεις οφειλομεν υπερ των αδελφων τας ψυχας τιθεναι). 3:17 Jos nyt jollakin on tδmän maailman hyvyyttä (ος δ αν εχη τον βιον του κοσμου) ja hδn näkee veljensä olevan puutteessa (και θεωρη τον αδελφον αυτου χρειαν εχοντα), mutta sulkee hδneltä sydämensä (και κλειση τα σπλαγχνα αυτου απ αυτου), kuinka Jumalan rakkaus saattaa pysyδ hänessä (πως η αγαπη του θεου μενει εν αυτω)? (1.Joh 3:16-17)

Любовь познали мы в том (εν τουτω εγνωκαμεν την αγαπην), что Он положил за нас душу Свою: и мы должны полагать души свои за братьев. 3:17 А кто имеет достаток в мире, но, видя брата своего в нужде, затворяет от него сердце свое, - как пребывает в том любовь Божия? 3:18 Дети мои! станем любить не словом или языком, но делом и истиною. (1.Иоанн 3:16-18)

Älkää rakastako maailmaa (μη αγαπατε τον κοσμον) δlkääkä sitä, mikä maailmassa on (μηδε τα εν τω κοσμω). Jos joku maailmaa rakastaa (εαν τις αγαπα τον κοσμον), niin Isδn rakkaus ei ole hänessä (ουκ εστιν η αγαπη του πατρος εν αυτω). 2:16 Sillδ kaikki, mikä maailmassa on (οτι παν το εν τω κοσμω), lihan himo (η επιθυμια της σαρκος), silmδin pyyntö (και η επιθυμια των οφθαλμων) ja elδmän korskeus (και η αλαζονεια του βιου), se ei ole Isästä (ουκ εστιν εκ του πατρος), vaan maailmasta (αλλ εκ του κοσμου εστιν). 2:17 Ja maailma katoaa (και ο κοσμος παραγεται) ja sen himo (και η επιθυμια αυτου); mutta joka tekee Jumalan tahdon (ο δε ποιων το θελημα του θεου), se pysyy iankaikkisesti (μενει εις τον αιωνα). (1.Joh 2:15-17)

Не любите мира, ни того, что в мире: кто любит мир, в том нет любви Отчей. 2:16 Ибо все, что в мире: похоть плоти, похоть очей и гордость житейская, не есть от Отца, но от мира сего. 2:17 И мир проходит, и похоть его, а исполняющий волю Божию (ο δε ποιων το θελημα του θεου) пребывает вовек. (1.Иоанн 2:15-17)

Totisesti, totisesti minä sanon teille (αμην αμην λεγω υμιν): joka uskoo minuun (ο πιστευων εις εμε), myös hän on tekevä niitä tekoja, joita minä teen (τα εργα α εγω ποιω κακεινος ποιησει), ja suurempiakin, kuin ne ovat, hän on tekevä (και μειζονα τουτων ποιησει); sillä minä menen Isäni tykö (οτι εγω προς τον πατερα μου πορευομαι), (Joh 14:12, kts. 13-14)

Mutta miten teistä on (τι δε υμιν δοκει)? Miehellä oli kaksi poikaa; ja hän meni ensimmäisen luo ja sanoi (ανθρωπος ειχεν τεκνα δυο και προσελθων τω πρωτω ειπεν): 'Poikani, mene tänään tekemään työtä minun viinitarhaani (τεκνον υπαγε σημερον εργαζου εν τω αμπελωνι μου)'. 21:29 Tämä vastasi ja sanoi (ο δε αποκριθεις ειπεν): 'En tahdo (ου θελω)'; mutta jäljestäpäin hän katui ja meni (υστερον δε μεταμεληθεις απηλθεν). 21:30 Niin hän meni toisen luo ja sanoi samoin (και προσελθων τω δευτερω ειπεν ωσαυτως). Tämä taas vastasi ja sanoi (ο δε αποκριθεις ειπεν): 'Minä menen, herra', mutta ei mennytkään (εγω κυριε και ουκ απηλθεν). 21:31 Kumpi näistä kahdesta teki isän tahdon (τις εκ των δυο εποιησεν το θελημα του πατρος)?" He sanoivat hänelle (λεγουσιν αυτω): "Ensimmäinen (ο πρωτος)". Jeesus sanoi heille (λεγει αυτοις ο ιησους): "Totisesti minä sanon teille (αμην λεγω υμιν οτι): publikaanit ja portot menevät ennen teitä Jumalan valtakuntaan (οι τελωναι και αι πορναι προαγουσιν υμας εις την βασιλειαν του θεου). (Mt 21:28-31)

А как вам кажется? У одного человека было два сына; и он, подойдя к первому, сказал: сын! пойди сегодня работай в винограднике моем. 21:29 Но он сказал в ответ: не хочу; а после, раскаявшись, пошел. 21:30 И подойдя к другому, он сказал то же. Этот сказал в ответ: иду, государь, и не пошел. 21:31 Который из двух исполнил волю отца? Говорят Ему: первый. Иисус говорит им: истинно говорю вам, что мытари и блудницы вперед вас идут в Царство Божие. (Мф 21:28-31)

Me tiedämme (οιδαμεν), ettei yksikδän Jumalasta syntynyt (οτι πας ο γεγεννημενος εκ του θεου) tee syntiδ (ουχ αμαρτανει); vaan Jumalasta syntynyt pitδä itsestänsä vaarin (αλλ ο γεννηθεις εκ του θεου τηρει εαυτον), eikδ häneen ryhdy se paha (και ο πονηρος ουχ απτεται αυτου). 5:19 Me tiedδmme (οιδαμεν), ettδ olemme Jumalasta (οτι εκ του θεου εσμεν), ja koko maailma on rypee pahuudessa (και ο κοσμος ολος εν τω πονηρω κειται). 5:20 Mutta me tiedδmme (οιδαμεν δε), ettδ Jumalan Poika on tullut (οτι ο υιος του θεου ηκει) ja antanut meille ymmärryksen (και δεδωκεν ημιν διανοιαν), tunteaksemme sen Totisen (ινα γινωσκωμεν τον αληθινον); ja me olemme siinä Totisessa (και εσμεν εν τω αληθινω), hänen Pojassansa, Jeesuksessa Kristuksessa (εν τω υιω αυτου ιησου χριστω). Hδn on totinen Jumala (ουτος εστιν ο αληθινος θεος) ja iankaikkinen elämä (και η ζωη αιωνιος). 5:21 Lapsukaiset (τεκνια), kavahtakaa epδjumalia (φυλαξατε εαυτους απο των ειδωλων). Aamen (αμην). (1.Joh 5:18-21)

Мы знаем (οιδαμεν), что всякий, рожденный от Бога, не грешит; но рожденный от Бога хранит себя, и лукавый не прикасается к нему. 5:19 Мы знаем (οιδαμεν), что мы от Бога и что весь мир лежит во зле. 5:20 Знаем также, что Сын Божий пришел и дал нам (свет и) разум (και δεδωκεν ημιν διανοιαν), да познаем Бога истинного (ινα γινωσκωμεν τον αληθινον - чтобы мы познавали Истинного) и да будем в истинном (και εσμεν εν τω αληθινω) Сыне Его Иисусе Христе (εν τω υιω αυτου ιησου χριστω). Сей есть истинный Бог (ουτος εστιν ο αληθινος θεος) и жизнь вечная (και η ζωη αιωνιος). 5:21 Дети! храните себя от идолов. Аминь. (1.Иоанн 5:18-20)

Veljet, sydämeni toivo (αδελφοι η μεν ευδοκια της εμης καρδιας) ja rukoukseni Jumalan puoleen (και η δεησις η προς τον θεον), Israelin puolesta on, että he pelastuisivat (υπερ του ισραηλ εστιν εις σωτηριαν). 10:2 Sillδ minä todistan heille (μαρτυρω γαρ αυτοις), ettδ heillä on Jumalan kiivaus (οτι ζηλον θεου εχουσιν), mutta ei tuntemisen mukaisesti (αλλ ου κατ επιγνωσιν); 10:3 sillä kun he eivät tunne Jumalan vanhurskautta (αγνοουντες γαρ την του θεου δικαιοσυνην), vaan koettavat pystyttδä omaa vanhurskauttaan (και την ιδιαν δικαιοσυνην ζητουντες στησαι), eivδt he ole alistuneet Jumalan vanhurskauden alle (τη δικαιοσυνη του θεου ουχ υπεταγησαν). 10:4 Sillä Kristus on lain loppu (τελος γαρ νομου χριστος), vanhurskaudeksi jokaiselle (εις δικαιοσυνην παντι), joka uskoo (τω πιστευοντι). (Rom 10:1-4)

Братия! желание моего сердца и молитва к Богу об Израиле во спасение. 10:2 Ибо свидетельствую им, что имеют ревность по Боге, но не по рассуждению (αλλ ου κατ επιγνωσιν - но не по познанию). 10:3 Ибо, не разумея праведности Божией (αγνοουντες γαρ την του θεου δικαιοσυνην - Ибо, не познавая праведности Божией) и усиливаясь поставить собственную праведность, они не покорились праведности Божией, 10:4 потому что конец закона - Христос, к праведности всякого верующего. (Рм 10:1-4)

Mutta mikä minulle oli voitto (αλλ ατινα ην μοι κερδη), sen minδ olen Kristuksen tähden lukenut tappioksi (ταυτα ηγημαι δια τον χριστον ζημιαν). 3:8 Niinpδ minä todella luen kaikki tappioksi (αλλα μενουνγε και ηγουμαι παντα ζημιαν ειναι) tuon ylen kalliin, Kristuksen Jeesuksen, minun Herrani, tuntemisen rinnalla (δια το υπερεχον της γνωσεως χριστου ιησου του κυριου μου), sillδ hänen tähtensä minä olen menettänyt kaikki (δι ον τα παντα εζημιωθην) ja pidδn sen roskana (και ηγουμαι σκυβαλα) - ettδ voittaisin omakseni Kristuksen (ειναι ινα χριστον κερδησω) 3:9 ja minun havaittaisiin olevan hδnessä (εν αυτω) ja omistavan, ei omaa vanhurskautta, sitδ, joka laista tulee, vaan sen, joka tulee Kristuksen uskon kautta, sen vanhurskauden, joka tulee Jumalasta uskon perusteella; 3:10 tunteakseni hänet (του γνωναι αυτον) ja hänen ylösnousemisensa voiman (και την δυναμιν της αναστασεως αυτου) ja hänen kärsimyksiensä osallisuuden (και την κοινωνιαν των παθηματων αυτου), samaistumalla hδnen kuolemaansa (συμμορφουμενος τω θανατω αυτου), 3:11 jos minδ ehkä pääsen ylösnousemiseen kuolleista (ει πως καταντησω εις την εξαναστασιν των νεκρων). (Fil 3:7-11)

Paavali (παυλος), Jumalan orja (δουλος θεου) ja Jeesuksen Kristuksen apostoli (αποστολος δε ιησου χριστου) Jumalan valittujen uskoa ja sen totuuden tuntemista varten (κατα πιστιν εκλεκτων θεου και επιγνωσιν αληθειας), joka on jumalisuuden mukainen (της κατ ευσεβειαν), 1:2 apostoli sen iankaikkisen elämän toivon perusteella (επ ελπιδι ζωης αιωνιου), jonka Jumala, joka ei valhettele, on luvannut (ην επηγγειλατο ο αψευδης θεος) ennen ikuisia aikoja (προ χρονων αιωνιων), 1:3 mutta kun aika oli tullut, ilmoitti hδn sanansa saarnassa (εφανερωσεν δε καιροις ιδιοις τον λογον αυτου εν κηρυγματι), joka on uskottu minulle (ο επιστευθην εγω) Jumalan, meidδn vapahtajamme, käskyn mukaan (κατ επιταγην του σωτηρος ημων θεου). (Tit 1:1-3)

Павел, раб Божий, Апостол же Иисуса Христа (αποστολος δε ιησου χριστου), по вере избранных Божиих и познанию истины (κατα πιστιν εκλεκτων θεου και επιγνωσιν αληθειας), [относящейся] к благочестию (της κατ ευσεβειαν), 1:2 в надежде вечной жизни, которую обещал неизменный в слове Бог прежде вековых времен, 1:3 а в свое время явил Свое слово в проповеди, вверенной мне по повелению Спасителя нашего, Бога. (Тит 1:1-3)

Vanhin valitulle rouvalle ja hänen lapsillensa (ο πρεσβυτερος εκλεκτη κυρια και τοις τεκνοις αυτης), joita minδ totuudessa rakastan (ους εγω αγαπω εν αληθεια) - enkä ainoastaan minä (και ουκ εγω μονος), vaan myφs kaikki (αλλα και παντες), jotka ovat tulleet totuuden tuntemaan (οι εγνωκοτες την αληθειαν) - 2 totuuden tähden (δια την αληθειαν), joka meissδ pysyy (την μενουσαν εν ημιν) ja on oleva meidδn kanssamme iankaikkisesti (και μεθ ημων εσται εις τον αιωνα). 3 Armo, laupeus ja rauha Isδltä Jumalalta ja Herralta Jeesukselta Kristukselta, Isän Pojalta, on oleva meidän kanssamme, totuudessa ja rakkaudessa (εσται μεθ ημων χαρις ελεος ειρηνη παρα θεου πατρος και παρα κυριου ιησου χριστου του υιου του πατρος εν αληθεια και αγαπη). (2.Joh 1:1-3)

Старец (ο πρεσβυτερος) - избранной госпоже и детям ее (εκλεκτη κυρια και τοις τεκνοις αυτης), которых я люблю по истине (ους εγω αγαπω εν αληθεια), и не только я, но и все (και ουκ εγω μονος αλλα και παντες), познавшие истину (οι εγνωκοτες την αληθειαν), 1:2 ради истины (δια την αληθειαν), которая пребывает в нас и будет с нами вовек. 1:3 Да будет с вами благодать, милость, мир от Бога Отца и от Господа Иисуса Христа, Сына Отчего, в истине и любви (εν αληθεια και αγαπη). (2.Иоанн 1:1-3)

Simeon Pietari (συμεων πετρος), Jeesuksen Kristuksen orja ja apostoli (δουλος και αποστολος ιησου χριστου), niille, jotka ovat saaneet yhtδ kalliin uskon kuin mekin meidän Jumalamme ja Pelastajan Jeesuksen Kristuksen vanhurskaudessa (τοις ισοτιμον ημιν λαχουσιν πιστιν εν δικαιοσυνη του θεου ημων και σωτηρος ^Sημων ιησου χριστου). 1:2 Armo ja rauha lisääntyköön teille (χαρις υμιν και ειρηνη πληθυνθειη Jumalan ja meidδn Herramme Jeesuksen tuntemisessa (εν επιγνωσει του θεου και ιησου του κυριου ημων). 1:3 Koska hδnen jumalallinen voimansa on lahjoittanut meille kaiken, mikä elämään ja jumalisuuteen tarvitaan (ως παντα ημιν της θειας δυναμεως αυτου τα προς ζωην και ευσεβειαν δεδωρημενης), hänen tuntemisensa kautta, joka on kutsunut meidät (δια της επιγνωσεως του καλεσαντος ημας) kunniallaan ja kunnollisuudellaan (δια δοξης και αρετης), 1:4 joiden kautta hδn on lahjoittanut meille mitä suurimmat ja arvokkaimmat lupaukset (δι ων τα μεγιστα ημιν και τιμια επαγγελματα δεδωρηται), ettδ te niiden kautta tulisitte jumalallisesta luonnosta osallisiksi (ινα δια τουτων γενησθε θειας κοινωνοι φυσεως ) ja pelastuisitte siitδ turmeluksesta, joka maailmassa himojen tähden vallitsee (αποφυγοντες της εν κοσμω εν επιθυμια φθορας εν επιθυμια φθορας), 1:5 niin pyrkikδä juuri sentähden kaikella ahkeruudella osoittamaan uskossanne kunnollisuutta (και αυτο τουτο δε σπουδην πασαν παρεισενεγκαντες επιχορηγησατε εν τη πιστει υμων την αρετην), kunnollisuudessa tuntemusta (εν δε τη αρετη την γνωσιν), 1:6 tuntemuksessa itsenne hillitsemistä (εν δε τη γνωσει την εγκρατειαν), itsenne hillitsemisessδ kärsivällisyyttä (εν δε τη εγκρατεια την υπομονην), kδrsivällisyydessä jumalanpelkoa (εν δε τη υπομονη την ευσεβειαν), 1:7 jumalanpelossa veljellistδ kiintymystä (εν δε τη ευσεβεια την φιλαδελφιαν), veljellisessδ kiintymyksessä rakkautta (εν δε τη φιλαδελφια την αγαπην). 1:8 Sillδ jos teillä on nämä ja ne yhä enenevät (ταυτα γαρ υμιν υπαρχοντα και πλεοναζοντα), niin ne eivät salli teidän olla toimettomia eikä hedelmättömiä (ουκ αργους ουδε ακαρπους καθιστησιν) meidδn Herramme Jeesuksen Kristuksen tuntemisessa (εις την του κυριου ημων ιησου χριστου επιγνωσιν). (2.Piet 1:1-8)

Симон Петр, раб и Апостол Иисуса Христа, принявшим с нами равно драгоценную веру по правде Бога нашего и Спасителя Иисуса Христа: 1:2 благодать и мир вам да умножится в познании (εν επιγνωσει) Бога и Христа Иисуса, Господа нашего. 1:3 Как от Божественной силы Его даровано нам все потребное для жизни и благочестия, через познание Призвавшего нас (δια της επιγνωσεως του καλεσαντος ημας) славою и благостию, 1:4 которыми дарованы нам великие и драгоценные обетования, дабы вы через них соделались причастниками Божеского естества, удалившись от господствующего в мире растления похотью: 1:5 то вы, прилагая к сему все старание, покажите в вере вашей добродетель, в добродетели рассудительность (εν δε τη αρετη την γνωσιν - в добродетели познание), 1:6 в рассудительности воздержание (εν δε τη γνωσει την εγκρατειαν - в познании воздержание), в воздержании терпение, в терпении благочестие, 1:7 в благочестии братолюбие, в братолюбии любовь. 1:8 Если это в вас есть и умножается, то вы не останетесь без успеха и плода в познании Господа нашего Иисуса Христа (εις την του κυριου ημων ιησου χριστου επιγνωσιν). (2.Петра 1:1-8)

Sillä hetkellä hän juuri paransi useita taudeista ja vitsauksista ja pahoista hengistä (εν αυτη δε τη ωρα εθεραπευσεν πολλους απο νοσων και μαστιγων και πνευματων πονηρων), ja monelle sokealle hδn lahjoitti näön (και τυφλοις πολλοις εχαρισατο το βλεπειν). (Lk 7:21)

А в это время Он многих исцелил от болезней и недугов и от злых духов, и многим слепым даровал зрение (και τυφλοις πολλοις εχαρισατο το βλεπειν). (Lk 7:21)

Armo teille (χαρις υμιν) ja rauha Jumalalta, meidδn Isältämme (και ειρηνη απο θεου πατρος ημων), ja Herralta Jeesukselta Kristukselta (και κυριου ιησου χριστου)! 1:4 Minδ kiitän Jumalaani aina teidän tähtenne siitä Jumalan armosta (ευχαριστω τω θεω μου παντοτε περι υμων επι τη χαριτι του θεου), joka on annettu teille Kristuksessa Jeesuksessa (τη δοθειση υμιν εν χριστω ιησου), 1:5 että kaikessa olette rikastuneet hänessä (οτι εν παντι επλουτισθητε εν αυτω), kaikessa puheessa ja kaikessa tuntemisessa (εν παντι λογω και παση γνωσει), 1:6 sen mukaan kuin todistus Kristuksesta on teissä vahvistettu (καθως το μαρτυριον του χριστου εβεβαιωθη εν υμιν), 1:7 niin ettei teiltδ puutu mitään armoituksia (ωστε υμας μη υστερεισθαι εν μηδενι χαρισματι), teidδn odottaessanne meidän Herramme Jeesuksen Kristuksen paljastumista (απεκδεχομενους την αποκαλυψιν του κυριου ημων ιησου χριστου). (1.Kor 1:3-7)

Непрестанно благодарю Бога моего за вас, ради благодати Божией (επι τη χαριτι του θεου), дарованной вам во Христе Иисусе (τη δοθειση υμιν εν χριστω ιησου), 1:5 потому что в Нем вы обогатились всем (οτι εν παντι επλουτισθητε εν αυτω), всяким словом и всяким познанием (εν παντι λογω και παση γνωσει), - 1:6 ибо свидетельство Христово утвердилось в вас, - 1:7 так что вы не имеете недостатка ни в каком даровании (ωστε υμας μη υστερεισθαι εν μηδενι χαρισματι), ожидая явления Господа нашего Иисуса Христа. (1.Кор 1:4-9)

Sillä kun, Jumalan viisaudesta (επειδη γαρ εν τη σοφια του θεου), maailma ei tullut viisauden avulla tuntemaan Jumalaa (ουκ εγνω ο κοσμος δια της σοφιας τον θεον), niin Jumala nδki hyväksi saarnauttamansa hullutuksen kautta pelastaa (ευδοκησεν ο θεος δια της μωριας του κηρυγματος σωσαι) ne, jotka uskovat (τους πιστευοντας), 1:22 koskapa juutalaiset vaativat tunnustekoja (επειδη και ιουδαιοι σημειον αιτουσιν) ja kreikkalaiset etsivät viisautta (και ελληνες σοφιαν ζητουσιν), 1:23 me taas saarnaamme ristiinnaulittua Kristusta (ημεις δε κηρυσσομεν χριστον εσταυρωμενον), joka on juutalaisille pahennus (ιουδαιοις μεν σκανδαλον) ja kreikkalaisille hullutus (ελλησιν δε μωριαν), 1:24 mutta joka niille, jotka ovat kutsutut (αυτοις δε τοις κλητοις), olkootpa juutalaisia tai kreikkalaisia (ιουδαιοις τε και ελλησιν), on Kristus, Jumalan voima ja Jumalan viisaus (θεου δυναμιν και θεου σοφιαν). (1.Kor 1:21-24)

Ибо когда мир [своею] мудростью (επειδη γαρ εν τη σοφια του θεου) не познал Бога (ουκ εγνω ο κοσμος в премудрости Божией (δια της σοφιας τον θεον), то благоугодно было Богу (ευδοκησεν ο θεος) юродством (δια της μωριας - безумием) проповеди спасти (του κηρυγματος σωσαι) верующих (τους πιστευοντας). 1:22 Ибо и Иудеи требуют чудес (επειδη και ιουδαιοι σημειον αιτουσιν), и Еллины ищут мудрости (και ελληνες σοφιαν ζητουσιν); 1:23 а мы проповедуем Христа распятого (ημεις δε κηρυσσομεν χριστον εσταυρωμενον), для Иудеев соблазн (ιουδαιοις μεν σκανδαλον), а для Еллинов безумие (ελλησιν δε μωριαν), 1:24 для самих же призванных (αυτοις δε τοις κλητοις), Иудеев и Еллинов (ιουδαιοις τε και ελλησιν), Христа (χριστον), Божию силу (θεου δυναμιν) и Божию премудрость (και θεου σοφιαν). (1.Кор 1:21-24)

Minun lampaani kuulevat minun ääneni (τα προβατα τα εμα της φωνης μου ακουει), ja minä tunnen ne (καγω γινωσκω αυτα), ja ne seuraavat minua (και ακολουθουσιν μοι). 10:28 Ja minä annan heille iankaikkisen elämän (καγω ζωην αιωνιον διδωμι αυτοις), ja he eivät ikinä tuhoudu (και ου μη απολωνται εις τον αιωνα), eikä kukaan ryöstä heitä minun kädestäni (και ουχ αρπασει τις αυτα εκ της χειρος μου). (Joh 10:27-28)

Овцы Мои слушаются голоса Моего, и Я знаю их; и они идут за Мною. 10:28 И Я даю им жизнь вечную, и не погибнут вовек; и никто не похитит их из руки Моей. (Иоанн 10:27-28)

Kuitenkin me puhumme viisautta täydellisten seurassa (σοφιαν δε λαλουμεν εν τοις τελειοις), mutta emme tδmän maailman viisautta (σοφιαν δε ου του αιωνος τουτου) emmekδ tämän maailman valtiasten (ουδε των αρχοντων του αιωνος τουτου), jotka kukistuvat (των καταργουμενων), 2:7 vaan me puhumme salattua Jumalan viisautta (αλλα λαλουμεν σοφιαν θεου εν μυστηριω), sitδ kätkettyä (την αποκεκρυμμενην), jonka Jumala on edeltδmäärännyt (ην προωρισεν ο θεος) ennen maailmanaikoja (προ των αιωνων) meidδn kunniaksemme (εις δοξαν ημων), 2:8 sitδ, jota ei kukaan tämän maailmanajan valtiaista ole tuntenut (ην ουδεις των αρχοντων του αιωνος τουτου εγνωκεν) - sillä jos he olisivat sen tunteneet (ει γαρ εγνωσαν), eivät he olisi kunnian Herraa ristiinnaulinneet (ουκ αν τον κυριον της δοξης εσταυρωσαν) - 2:9 vaan, niinkuin kirjoitettu on (αλλα καθως γεγραπται): "mitδ silmä ei ole nähnyt (α οφθαλμος ουκ ειδεν) eikδ korva kuullut (και ους ουκ ηκουσεν), mikδ ei ole ihmisen sydämeen noussut (και επι καρδιαν ανθρωπου ουκ ανεβη) ja minkδ Jumala on valmistanut (α ητοιμασεν ο θεος) niille, jotka häntä rakastavat (τοις αγαπωσιν αυτον)". (2.Kor 2:6-9)

Мудрость (σοφιαν) же мы проповедуем между совершенными, но мудрость не века сего (σοφιαν δε ου του αιωνος τουτου) и не властей века сего преходящих, 2:7 но проповедуем премудрость Божию, тайную, сокровенную, которую предназначил Бог прежде веков к славе нашей, 2:8 которой никто из властей века сего не познал (ην ουδεις των αρχοντων του αιωνος τουτου εγνωκεν); ибо если бы познали (ει γαρ εγνωσαν), то не распяли бы Господа славы. 2:9 Но, как написано: не видел того глаз, не слышало ухо, и не приходило то на сердце человеку, что приготовил Бог любящим Его (α ητοιμασεν ο θεος). (2.Кор 2:6-9)

Mutta meille Jumala on sen paljastanut Henkensä kautta (ημιν δε ο θεος απεκαλυψεν δια του πνευματος αυτου), sillδ Henki tutkii kaikki (το γαρ πνευμα παντα ερευνα), Jumalan syvyydetkin (και τα βαθη του θεου). 2:11 Sillδ kuka ihminen tietää, mitä ihmisessä on (τις γαρ οιδεν ανθρωπων τα του ανθρωπου), paitsi ihmisen henki, joka hδnessä on (ει μη το πνευμα του ανθρωπου το εν αυτω)? Samoin ei myφs kukaan tiedä, mitä Jumalassa on (ουτως και τα του θεου ουδεις οιδεν), paitsi Jumalan Henki (ει μη το πνευμα του θεου). 2:12 Mutta me emme ole saaneet maailman henkeδ (ημεις δε ου το πνευμα του κοσμου ελαβομεν), vaan sen Hengen (αλλα το πνευμα), joka on Jumalasta (το εκ του θεου), että tietäisimme (ινα ειδωμεν), mitä Jumala on meille lahjoittanut (τα υπο του θεου χαρισθεντα ημιν); 2:13 ja siitδ me myös puhumme (α και λαλουμεν), emme inhimillisen viisauden opettamilla sanoilla (ουκ εν διδακτοις ανθρωπινης σοφιας λογοις), vaan Pyhδn Hengen opettamilla (αλλ εν διδακτοις πνευματος αγιου), selittδen hengelliset hengellisesti (πνευματικοις πνευματικα συγκρινοντες). 2:14 Mutta luonnollinen ihminen ei ota vastaan (ψυχικος δε ανθρωπος ου δεχεται) sitδ, mikä Jumalan Hengen on (τα του πνευματος του θεου); sillδ se on hänelle hullutus (μωρια γαρ αυτω εστιν), eikδ hän voi sitä tuntea (και ου δυναται γνωναι), koska se on tutkisteltava hengellisesti (οτι πνευματικως ανακρινεται). 2:15 Hengellinen ihminen sitä vastoin tutkistelee kaiken (ο δε πνευματικος ανακρινει μεν παντα), mutta hδntä itseään ei kukaan kykene tutkistelemaan (αυτος δε υπ ουδενος ανακρινεται). 2:16 Sillδ: "kuka on tullut tuntemaan Herran mielen (τις γαρ εγνω νουν κυριου), niin että voisi neuvoa häntä (ος συμβιβασει αυτον)?" Mutta meillδ on Kristuksen mieli (ημεις δε νουν χριστου εχομεν). (1.Kor 2:10-16)

А нам Бог открыл [это] Духом Своим (ημιν δε ο θεος απεκαλυψεν δια του πνευματος αυτου); ибо Дух все проницает, и глубины Божии. 2:11 Ибо кто из человеков знает, что в человеке (τις γαρ οιδεν ανθρωπων τα του ανθρωπου), кроме духа человеческого, живущего в нем? Так и Божьего никто не знает (ουτως και τα του θεου ουδεις οιδεν), кроме Духа Божия. 2:12 Но мы приняли не духа мира сего, а Духа от Бога, дабы знать (ινα ειδωμεν) дарованное нам от Бога (τα υπο του θεου χαρισθεντα ημιν), 2:13 что и возвещаем не от человеческой мудрости изученными словами, но изученными от Духа Святаго, соображая духовное с духовным. 2:14 Душевный человек не принимает того, что от Духа Божия, потому что он почитает это безумием; и не может разуметь (και ου δυναται γνωναι), потому что о сем [надобно] судить духовно. 2:15 Но духовный судит о всем, а о нем судить никто не может. 2:16 Ибо кто познал ум Господень (τις γαρ εγνω νουν κυριου), чтобы [мог] судить его? А мы имеем ум Христов. (2.Кор 2:10-16)

Minä kiitän Jumalaani aina (ευχαριστω τω θεω μου), muistaessani sinua rukouksissani (παντοτε μνειαν σου ποιουμενος επι των προσευχων μου), 5 kuullessani sinun rakkaudestasi ja uskostasi (ακουων σου την αγαπην και την πιστιν), joka sinulla on Herraan Jeesukseen (ην εχεις προς τον κυριον ιησουν) ja kaikkia pyhiδ kohtaan (και εις παντας τους αγιους); 6 ettδ sinun uskonyhteytesi (οπως η κοινωνια της πιστεως σου) olisi väkevä kaiken hyvän tuntemisessa (ενεργης γενηται εν επιγνωσει παντος αγαθου), mikä teillä Kristuksessa Jeesuksessa on (του εν υμιν εις χριστον ιησουν). (Filemon, 1:4-6)

Благодарю Бога моего, всегда вспоминая о тебе в молитвах моих, 1:5 слыша о твоей любви и вере, которую имеешь к Господу Иисусу и ко всем святым, 1:6 дабы общение веры твоей (οπως η κοινωνια της πιστεως σου) оказалось деятельным в познании всякого у вас добра во Христе Иисусе (εν επιγνωσει παντος αγαθου του εν υμιν εις χριστον ιησουν). (Филемон, 1:4-6)

Koska hänen jumalallinen voimansa on lahjoittanut meille kaiken, mikä elämään ja jumalisuuteen tarvitaan (ως παντα ημιν της θειας δυναμεως αυτου τα προς ζωην και ευσεβειαν δεδωρημενης), hänen tuntemisensa kautta, joka on kutsunut meidät (δια της επιγνωσεως του καλεσαντος ημας) kunniallaan ja kunnollisuudellaan (δια δοξης και αρετης), 1:4 joiden kautta hδn on lahjoittanut meille mitä suurimmat ja arvokkaimmat lupaukset (δι ων τα μεγιστα ημιν και τιμια επαγγελματα δεδωρηται), ettδ te niiden kautta tulisitte jumalallisesta luonnosta osallisiksi (ινα δια τουτων γενησθε θειας κοινωνοι φυσεως ) ja pelastuisitte siitδ turmeluksesta, joka maailmassa himojen tähden vallitsee (αποφυγοντες της εν κοσμω εν επιθυμια φθορας εν επιθυμια φθορας). (2.Piet 1:3-4)

Как от Божественной силы Его даровано нам все потребное для жизни и благочестия, через познание Призвавшего нас славою и благостию, 1:4 которыми дарованы нам великие и драгоценные обетования, дабы вы через них соделались причастниками Божеского естества, удалившись от господствующего в мире растления похотью. (2.Петра 1:3-4)

Vielä Taivasten valtakunta on peltoon kätketyn aarteen kaltainen (παλιν ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων θησαυρω κεκρυμμενω εν τω αγρω), jonka mies löysi ja kätki (ον ευρων ανθρωπος εκρυψεν); ja iloissaan siitä menee ja myy kaiken, joka hänellä on (και απο της χαρας αυτου υπαγει και παντα οσα εχει πωλει), ja ostaa sen pellon (και αγοραζει τον αγρον εκεινον). (Mt 13:44)

Häntä me julistamme (ον ημεις καταγγελλομεν), neuvoen jokaista ihmistδ (νουθετουντες παντα ανθρωπον) ja opettaen jokaista ihmistδ (και διδασκοντες παντα ανθρωπον) kaikella viisaudella (εν παση σοφια), asettaaksemme esiin jokaisen ihmisen (ινα παραστησωμεν παντα ανθρωπον) täydellisenä Voidellussa Jeesuksessa (τελειον εν χριστω ιησου). (Kol 1:28)

Которого мы проповедуем (ον ημεις καταγγελλομεν), вразумляя всякого человека (νουθετουντες παντα ανθρωπον) и научая всякой премудрости (και διδασκοντες παντα ανθρωπον) kaikella viisaudella (εν παση σοφια), чтобы представить всякого человека (ινα παραστησωμεν παντα ανθρωπον) совершенным во Христе Иисусе (τελειον εν χριστω ιησου). (Кол 1:28)

Sillä minä tahdon, että te tiedätte (θελω γαρ υμας ειδεναι), kuinka suuri kilvoittelu minulla on teidδn tähtenne (ηλικον αγωνα εχω περι υμων) ja laodikealaisten (και των εν λαοδικεια) ja kaikkien tδhden, jotka eivät ole minun lihallisia kasvojani nähneet (και οσοι ουχ εωρακασιν το προσωπον μου εν σαρκι), 2:2 ettδ heidän sydämensä, yhteenliittyneinä rakkaudessa, rohkaistuisivat omistamaan täyden ymmärryksen koko rikkauden (ινα παρακληθωσιν αι καρδιαι αυτων συμβιβασθεντων εν αγαπη και εις παντα πλουτον της πληροφοριας της συνεσεως) Jumalan ja Isän ja Kristuksen salaisuuden tuntemiseksi (εις επιγνωσιν του μυστηριου του θεου και πατρος και του χριστου), 2:3 jossa kaikki viisauden ja tiedon aarteet ovat kätkettyinä (εν ω εισιν παντες οι θησαυροι της σοφιας και της γνωσεως αποκρυφοι). (Kol 2:1-3)

Желаю, чтобы вы знали, какой подвиг имею я ради вас и ради тех, которые в Лаодикии и Иераполе, и ради всех, кто не видел лица моего в плоти, 2:2 дабы утешились сердца их, соединенные в любви для всякого богатства совершенного разумения, для познания тайны Бога и Отца и Христа (εις επιγνωσιν του μυστηριου του θεου και πατρος και του χριστου), 2:3 в Котором сокрыты все сокровища премудрости и ведения (εν ω εισιν παντες οι θησαυροι της σοφιας και της γνωσεως αποκρυφοι). (Кол 2:1-3)

Sillä tämä on se liitto (οτι αυτη η διαθηκη), jonka minδ teen Israelin huoneen kanssa (ην διαθησομαι τω οικω ισραηλ) nδiden päivien jälkeen (μετα τας ημερας εκεινας, sanoo Herra (λεγει κυριος): Minδ panen lakini heidän mieleensä (διδους νομους μου εις την διανοιαν αυτων), ja kirjoitan ne heidδn sydämiinsä (και επι καρδιας αυτων επιγραψω αυτους), ja niin minδ olen heidän Jumalansa (και εσομαι αυτοις εις θεον), ja he ovat minun kansani (και αυτοι εσονται μοι εις λαον). 8:11 Ja silloin ei enää kukaan opeta lähimmäistään (και ου μη διδαξωσιν εκαστος τον πλησιον αυτου) eikä veli veljeään sanoen (και εκαστος τον αδελφον αυτου λεγων): 'Tunne Herra (γνωθι τον κυριον)'; sillä he kaikki, pienimmästä suurimpaan, tuntevat minut (οτι παντες ειδησουσιν με απο μικρου αυτων εως μεγαλου αυτων). 8:12 Sillδ minä annan anteeksi heidän vääryytensä (οτι ιλεως εσομαι ταις αδικιαις αυτων) ja heidδn syntejänsä heidän syntejänsä ja heidän laittomuuksiaan (και των αμαρτιων αυτων και των ανομιων αυτων) en enδä muista (ου μη μνησθω ετι)." (Hebr 8:10-12)

Вот завет, который завещаю дому Израилеву после тех дней, говорит Господь: вложу законы Мои в мысли их, и напишу их на сердцах их; и буду их Богом, а они будут Моим народом. 8:11 И не будет учить каждый ближнего своего (και ου μη διδαξωσιν εκαστος τον πλησιον αυτου) и каждый брата своего, говоря (και εκαστος τον αδελφον αυτου λεγων): познай Господа (γνωθι τον κυριον); потому что все, от малого до большого, будут знать Меня (οτι παντες ειδησουσιν με απο μικρου αυτων εως μεγαλου αυτων), 8:12 потому что Я буду милостив к неправдам их, и грехов их и беззаконий их не воспомяну более. (Евр 8:10-12)

Minä kirjoitan teille, lapsukaiset (γραφω υμιν τεκνια), sillδ synnit ovat teille anteeksi annetut hänen nimensä tähden (οτι αφεωνται υμιν αι αμαρτιαι δια το ονομα αυτου). 2:13 Minδ kirjoitan teille, isät (γραφω υμιν πατερες), sillδ te olette tulleet tuntemaan hänet, joka alusta on ollut (οτι εγνωκατε τον απ αρχης). Minδ kirjoitan teille, nuorukaiset (γραφω υμιν νεανισκοι), sillδ te olette voittaneet sen, joka on paha (οτι νενικηκατε τον πονηρον) Minδ kirjoitan teille, lapsukaiset (γραφω υμιν παιδια), sillδ te olette tulleet tuntemaan Isän (οτι εγνωκατε τον πατερα). (kts. 1.Joh 2:12-13)

Пишу вам, дети, потому что прощены вам грехи ради имени Его. 2:13 Пишу вам, отцы, потому что вы познали Сущего от начала (οτι εγνωκατε τον απ αρχης). Пишу вам, юноши, потому что вы победили лукавого. Пишу вам, отроки, потому что вы познали Отца (οτι εγνωκατε τον πατερα). (см. 1.Иоанн 2:12-13)

Koska siis Kristus on kärsinyt lihassa meidän tähtemme (χριστου ουν παθοντος υπερ ημων σαρκι), niin ottakaa tekin aseeksenne sama mieli (και υμεις την αυτην εννοιαν οπλισασθε) - sillδ joka lihassa kärsii (οτι ο παθων εν σαρκι), se lakkaa synnistä (πεπαυται αμαρτιας) - 4:2 ettette enδä eläisi tätä lihassa vielä elettävää aikaa ihmisten himojen mukaan, vaan Jumalan tahdon mukaan (εις το μηκετι ανθρωπων επιθυμιαις αλλα θεληματι θεου τον επιλοιπον εν σαρκι βιωσαι χρονον). 4:3 Riittδähän, että menneen ajan olette täyttäneet vierasheimoisten tahtoa vaeltaessanne (αρκετος γαρ ημιν ο παρεληλυθως χρονος του βιου το θελημα των εθνων κατεργασασθαι πεπορευμενους) irstaudessa (εν ασελγειαις), himoissa (επιθυμιαις), juoppoudessa (οινοφλυγιαις), mδssäyksissä (κωμοις), juomingeissa (ποτοις) ja kauheassa epδjumalain palvelemisessa. (και αθεμιτοις ειδωλολατρειαις) (1 Piet 4:1-3)

Итак, как Христос пострадал за нас плотию, то и вы вооружитесь тою же мыслью; ибо страдающий плотию перестает грешить, 4:2 чтобы остальное во плоти время жить уже не по человеческим похотям, но по воле Божией (αλλα θεληματι θεου). 4:3 Ибо довольно, что вы в прошедшее время жизни поступали по воле языческой, предаваясь нечистотам, похотям (мужеложству, скотоложству, помыслам), пьянству, излишеству в пище и питии и нелепому идолослужению; (1.Петра 4:1-3)

Rakkaani (αγαπητοι), δlkää jokaista henkeä uskoko (μη παντι πνευματι πιστευετε), vaan koetelkaa henget (αλλα δοκιμαζετε τα πνευματα), ovatko ne Jumalasta (ει εκ του θεου εστιν); sillδ monta väärää profeettaa on lähtenyt maailmaan (οτι πολλοι ψευδοπροφηται εξεληλυθασιν εις τον κοσμον). 4:2 Tδstä te tunnette Jumalan Hengen (εν τουτω γινωσκετε το πνευμα του θεου): jokainen henki (παν πνευμα), joka tunnustaa Jeesuksen Kristukseksi, lihaan tulleeksi (ο ομολογει ιησουν χριστον εν σαρκι εληλυθοτα), on Jumalasta (εκ του θεου εστιν); 4:3 ja yksikδän henki, joka ei tunnusta Jeesusta Kristusta lihassa tulleeksi (και παν πνευμα ο μη ομολογει τον ιησουν χριστον εν σαρκι εληλυθοτα), ei ole Jumalasta (εκ του θεου ουκ εστιν); se on antikristuksen henki (και τουτο εστιν το του αντιχριστου), jonka olette kuulleet olevan tulossa (ο ακηκοατε οτι ερχεται), ja se on jo nyt maailmassa (και νυν εν τω κοσμω εστιν ηδη). (1.Joh 4:1-3)

Возлюбленные! не всякому духу верьте, но испытывайте духов, от Бога ли они, потому что много лжепророков появилось в мире. 4:2 Духа Божия (и духа заблуждения) узнавайте так (εν τουτω γινωσκετε το πνευμα του θεου): всякий дух, который исповедует Иисуса Христа, пришедшего во плоти, есть от Бога; 4:3 а всякий дух, который не исповедует Иисуса Христа, пришедшего во плоти, не есть от Бога, но это дух антихриста, о котором вы слышали, что он придет и теперь есть уже в мире. (1.Иоанн 4:1-3)

Teillä on voitelu Pyhältä (και υμεις χρισμα εχετε απο του αγιου), ja tiedδtte kaiken (και οιδατε παντα). 2:21 En minδ ole kirjoittanut teille sentähden, ettette totuutta tiedä (ουκ εγραψα υμιν οτι ουκ οιδατε την αληθειαν), vaan sentδhden, että te tiedätte sen (αλλ οτι οιδατε αυτην) ja ettei mikδän valhe ole totuudesta (και οτι παν ψευδος εκ της αληθειας ουκ εστιν). 2:22 Kuka on valhettelija (τις εστιν ο ψευστης), ellei se, joka kieltδä sen, että Jeesus on Kristus (ει μη ο αρνουμενος οτι ιησους ουκ εστιν ο χριστος)? Hδn on antikristus, se, joka kieltää Isän ja Pojan (ουτος εστιν ο αντιχριστος ο αρνουμενος τον πατερα και τον υιον). 2:23* Kuka ikinδ kieltää Pojan (πας ο αρνουμενος τον υιον), hδnellä ei ole Isääkään (ουδε τον πατερα εχει). Joka tunnustaa Pojan, hδnellä on myös Isä (ο ομολογων τον υιον και τον πατερα εχει). 2:24 Minkδ te olette alusta asti kuulleet, se pysyköön teissä (υμεις ουν ο ηκουσατε απ αρχης εν υμιν μενετω). Jos teissδ pysyy se, minkä olette alusta asti kuulleet (εαν εν υμιν μεινη ο απ αρχης ηκουσατε), niin tekin pysytte Pojassa ja Isässä (και υμεις εν τω υιω και εν τω πατρι μενειτε). 2:25 Ja tδmä on se lupaus (και αυτη εστιν η επαγγελια), minkδ hän on meille luvannut (ην αυτος επηγγειλατο ημιν): iankaikkinen elδmä (την ζωην την αιωνιον). 2:26 Tδmän minä olen kirjoittanut teille niistä, jotka teitä eksyttävät (ταυτα εγραψα υμιν περι των πλανωντων υμας). (1.Joh 2:20-26)

Впрочем, вы имеете помазание от Святаго (και υμεις χρισμα εχετε απο του αγιου) и знаете все (και οιδατε παντα). 2:21 Я написал вам не потому, чтобы вы не знали истины (ουκ εγραψα υμιν οτι ουκ οιδατε την αληθειαν), но потому, что вы знаете ее (αλλ οτι οιδατε αυτην), [равно как] и то, что всякая ложь не от истины (και οτι παν ψευδος εκ της αληθειας ουκ εστιν). 2:22 Кто лжец, если не тот, кто отвергает, что Иисус есть Христос? Это антихрист, отвергающий Отца и Сына. 2:23 Всякий, отвергающий Сына, не имеет и Отца; а исповедующий Сына имеет и Отца. 2:24 Итак, что вы слышали от начала, то и да пребывает в вас; если пребудет в вас то, что вы слышали от начала, то и вы пребудете в Сыне и в Отце. 2:25 Обетование же, которое Он обещал нам, есть жизнь вечная. 2:26 Это я написал вам об обольщающих вас. (1.Иоанн 2:20-26)

Mutta se voitelu, jonka olette häneltä saaneet pysyy teissä (και υμεις το χρισμα ο ελαβετε απ αυτου εν υμιν μενει), ettekδ te ole kenenkään opetuksen tarpeessa (και ου χρειαν εχετε ινα τις διδασκη υμας); vaan niinkuin hänen voitelunsa opettaa teitä kaikessa (αλλ ως το αυτο χρισμα διδασκει υμας περι παντων), niin se opetus on myös totta (και αληθες εστιν) eikδ ole valhetta (και ουκ εστιν ψευδος); ja niinkuin se on opettanut teitä, niin pysykää hänessä (και καθως εδιδαξεν υμας μενειτε εν αυτω). (1.Joh 2:27)

Впрочем, помазание, которое вы получили от Него (και υμεις το χρισμα ο ελαβετε απ αυτου), в вас пребывает (εν υμιν μενει), и вы не имеете нужды (και ου χρειαν εχετε), чтобы кто учил вас (ινα τις διδασκη υμας); но как самое сие помазание учит вас всему (αλλ ως το αυτο χρισμα διδασκει υμας περι παντων), и оно истинно и неложно, то, чему оно научило вас, в том пребывайте. (1.Иоанн 2:27)

Jos te siis olette herätetyt Kristuksen kanssa (ει ουν συνηγερθητε τω χριστω), niin etsikδä sitä, mikä on ylhäällä (τα ανω ζητειτε), jossa Kristus on, istuen Jumalan oikealla puolella (ου ο χριστος εστιν εν δεξια του θεου καθημενος). 3:2 Olkoon mielenne siihen, mikδ ylhäällä on (τα ανω φρονειτε), δlköön siihen, mikä on maan päällä (μη τα επι της γης). 3:3 Sillä te olette kuolleet (απεθανετε γαρ), ja teidδn elämänne on kätkettynä (και η ζωη υμων κεκρυπται) Kristuksen kanssa Jumalassa (συν τω χριστω εν τω θεω); 3:4 kun Kristus, meidän elämämme, ilmestyy (οταν ο χριστος φανερωθη η ζωη ημων), silloin tekin hänen kanssaan ilmestytte kunniassa (τοτε και υμεις συν αυτω φανερωθησεσθε εν δοξη). (Kol 3:1-4)

Итак, если вы воскресли со Христом, то ищите горнего, где Христос сидит одесную Бога; 3:2 о горнем помышляйте, а не о земном. 3:3 Ибо вы умерли, и жизнь ваша сокрыта со Христом в Боге. 3:4 Когда же явится Христос, жизнь ваша, тогда и вы явитесь с Ним во славе. (Кол 3:1-4)

Sen minä siis sanon ja varoitan Herrassa (τουτο ουν λεγω και μαρτυρομαι εν κυριω): älkää enää vaeltako (μηκετι υμας περιπατειν), niinkuin muut kansat vaeltavat mielensä turhuudessa (καθως και τα λοιπα εθνη περιπατει εν ματαιοτητι του νοος αυτων), 4:18 nuo, jotka, pimentyneinä ymmärrykseltään ja vieraantuneina Jumalan elämästä (εσκοτισμενοι τη διανοια οντες απηλλοτριωμενοι της ζωης του θεου) heissä olevan tunnottomuuden tähden (δια την αγνοιαν την ουσαν εν αυτοις) ja sydämensä paatumuksen tähden (δια την πωρωσιν της καρδιας αυτων), 4:19 ovat päästäneet tuntonsa turtumaan (οιτινες απηλγηκοτες εαυτους) ja heittäytyneet irstauden valtaan (παρεδωκαν τη ασελγεια), harjoittamaan kaikkinaista saastaisuutta (εις εργασιαν ακαθαρσιας πασης), ahneudessa (εν πλεονεξια). 4:20 Mutta näin te ette ole oppineet Kristusta tuntemaan (υμεις δε ουχ ουτως εμαθετε τον χριστον), 4:21 jos muutoin olette hänestä kuulleet (ειγε αυτον ηκουσατε) ja hänessä opetusta saaneet (και εν αυτω εδιδαχθητε), niinkuin totuus on Jeesuksessa (καθως εστιν αληθεια εν τω ιησου): 4:22 että teidän tulee panna pois vanha ihmisenne, jonka mukaan te ennen vaelsitte (αποθεσθαι υμας κατα την προτεραν αναστροφην τον παλαιον ανθρωπον) ja joka turmelee itsensä petollisia himoja seuraten (τον φθειρομενον κατα τας επιθυμιας της απατης), 4:23 ja uudistua mielenne hengeltä (ανανεουσθαι δε τω πνευματι του νοος υμων) 4:24 ja pukea päällenne uusi ihminen (και ενδυσασθαι τον καινον ανθρωπον), joka Jumalan mukaan on luotu (τον κατα θεον κτισθεντα) totuuden vanhurskauteen ja pyhyyteen (εν δικαιοσυνη και οσιοτητι της αληθειας). (Ef 4:17-24)

Посему я говорю и заклинаю Господом, чтобы вы более не поступали, как поступают прочие народы, по суетности ума своего, 4:18 будучи помрачены в разуме (εσκοτισμενοι τη διανοια), отчуждены от жизни Божией (οντες απηλλοτριωμενοι της ζωης του θεου), по причине их невежества (δια την αγνοιαν την ουσαν εν αυτοις) и ожесточения сердца их (δια την πωρωσιν της καρδιας αυτων). 4:19 Они, дойдя до бесчувствия (οιτινες απηλγηκοτες εαυτους), предались распутству так (παρεδωκαν τη ασελγεια), что делают всякую нечистоту (εις εργασιαν ακαθαρσιας πασης) с ненасытимостью (εν πλεονεξια). 4:20 Но вы не так познали Христа (υμεις δε ουχ ουτως εμαθετε τον χριστον); 4:21 потому что вы слышали о Нем (ειγε αυτον ηκουσατε) и в Нем научились (και εν αυτω εδιδαχθητε), - так как истина во Иисусе (καθως εστιν αληθεια εν τω ιησου), - 4:22 отложить прежний образ жизни ветхого человека (αποθεσθαι υμας κατα την προτεραν αναστροφην τον παλαιον ανθρωπον), истлевающего в обольстительных похотях (τον φθειρομενον κατα τας επιθυμιας της απατης), 4:23 а обновиться духом ума вашего (ανανεουσθαι δε τω πνευματι του νοος υμων) 4:24 и облечься в нового человека (και ενδυσασθαι τον καινον ανθρωπον), созданного по Богу (τον κατα θεον κτισθεντα), в праведности и святости истины (εν δικαιοσυνη και οσιοτητι της αληθειας). (Еф 4:17-24)

Ja sitä minä rukoilen (και τουτο προσευχομαι), että teidän rakkautenne tulisi yhä runsaammaksi (ινα η αγαπη υμων ετι μαλλον και μαλλον περισσευη) tuntemisessa ja kaikessa aistimisessa (εν επιγνωσει και παση αισθησει), 1:10 voidaksenne tutkia, mikä paras on (εις το δοκιμαζειν υμας τα διαφεροντα), että te Kristuksen päivään saakka olisitte puhtaat (ινα ητε ειλικρινεις) ettekä kenellekään loukkaukseksi (και απροσκοποι εις ημεραν χριστου), 1:11 täynnä vanhurskauden hedelmiä (πεπληρωμενοι καρπων δικαιοσυνης), jotka Jeesus Kristus saa aikaan (των δια ιησου χριστου), Jumalan kunniaksi ja ylistykseksi (εις δοξαν και επαινον θεου). (Flp 1:9-11)

Молюсь о том, чтобы любовь ваша еще более и более возрастала (περισσευη) в познании и всяком чувстве (εν επιγνωσει και παση αισθησει), 1:10 чтобы, познавая лучшее (εις το δοκιμαζειν υμας τα διαφεροντα), вы были чисты (ινα ητε ειλικρινεις) и непреткновенны в день Христов (και απροσκοποι εις ημεραν χριστου), 1:11 исполнены плодов праведности Иисусом Христом, в славу и похвалу Божию. (Филиппицам 1:9-11)

Mitä sitten epäjumalille uhrattuun lihaan tulee, niin tiedämme (περι δε των ειδωλοθυτων οιδαμεν), ettδ meillä kaikilla on tunto (οτι παντες γνωσιν εχομεν). Tunteminen paisuttaa, mutta rakkaus rakentaa (η γνωσις φυσιοι η δε αγαπη οικοδομει). 8:2 Jos siis joku luulee jotakin tietävänsä (ει δε τις δοκει ειδεναι τι), ei hδn vielä tunne, niinkuin tuntea pitää (ουδεπω ουδεν εγνωκεν καθως δει γνωναι); 8:3 mutta joka rakastaa Jumalaa, sen hän tuntee (ει δε τις αγαπα τον θεον ουτος εγνωσται υπ αυτου). 8:4 Mitδ nyt epäjumalille uhratun lihan syömiseen tulee, niin tiedämme (περι της βρωσεως ουν των ειδωλοθυτων οιδαμεν), ettei maailmassa ole yhtδän epäjumalaa ja ettei ole muuta Jumalaa kuin yksi (οτι ουδεν ειδωλον εν κοσμω και οτι ουδεις θεος ετερος ει μη εις). 8:5 Sillδ vaikka olisikin niin sanottuja jumalia (και γαρ ειπερ εισιν λεγομενοι θεοι), olipa heitδ sitten taivaassa tai maassa (ειτε εν ουρανω ειτε επι της γης), ja niitδ on paljon semmoisia jumalia ja herroja (ωσπερ εισιν θεοι πολλοι και κυριοι πολλοι), 8:6 niin on meillδ kuitenkin ainoastaan yksi Jumala (αλλ ημιν εις θεος), Isδ (ο πατηρ), josta kaikki on (εξ ου τα παντα) ja johon me olemme (και ημεις εις αυτον), ja yksi Herra (και εις κυριος), Jeesus Kristus (ιησους χριστος), jonka kautta kaikki on (δι ου τα παντα), niin myφs me hänen kauttansa (και ημεις δι αυτου). 8:7 Mutta ei ole kaikilla tδtä tuntoa (αλλ ουκ εν πασιν η γνωσις), vaan muutamat, joiden omatuntoa epäjumalat sitovat (τινες δε τη συνειδησει του ειδωλου), syövät vielä nytkin syövät uhrilihaa ikäänkuin epäjumalille uhrattuna (εως αρτι ως ειδωλοθυτον εσθιουσιν), ja heidän omatuntonsa, joka on heikko, tahraantuu siitä (και η συνειδησις αυτων ασθενης ουσα μολυνεται). (1.Kor 8:1-7)

О идоложертвенных [яствах] мы знаем, потому что мы все имеем знание (οτι παντες γνωσιν εχομεν); но знание надмевает, а любовь назидает (η γνωσις φυσιοι η δε αγαπη οικοδομει). 8:2 Кто думает, что он знает что-нибудь (ει δε τις δοκει ειδεναι τι), тот ничего еще не знает так, как должно знать (ουδεπω ουδεν εγνωκεν καθως δει γνωναι). 8:3 Но кто любит Бога, тому дано знание от Него (ει δε τις αγαπα τον θεον ουτος εγνωσται υπ αυτου). 8:4 Итак об употреблении в пищу идоложертвенного мы знаем, что идол в мире ничто, и что нет иного Бога, кроме Единого. 8:5 Ибо хотя и есть так называемые боги, или на небе, или на земле, так как есть много богов и господ много, - 8:6 но у нас один Бог Отец, из Которого все, и мы для Него, и один Господь Иисус Христос, Которым все, и мы Им. 8:7 Но не у всех [такое] знание (αλλ ουκ εν πασιν η γνωσις): некоторые и доныне с совестью, [признающею] идолов (τινες δε τη συνειδησει του ειδωλου), едят [идоложертвенное] как жертвы идольские (εως αρτι ως ειδωλοθυτον εσθιουσιν), и совесть их, будучи немощна, оскверняется (και η συνειδησις αυτων ασθενης ουσα μολυνεται). (1.Кор 8:1-7)

Mutta ruoka ei lähennä meitä Jumalaan (βρωμα δε ημας ου παριστησιν τω θεω); jos olemme syömättä, emme siitä vahingoitu (ουτε εαν μη φαγωμεν υστερουμεθα); jos syömme, emme siitä hyödy (ουτε γαρ εαν φαγωμεν περισσευομεν). 8:9 Katsokaa kuitenkin, ettei tämä vapautenne koidu heikoille loukkaukseksi (βλεπετε δε μηπως η εξουσια υμων αυτη προσκομμα γενηται τοις ασθενουσιν). 8:10 Sillä jos joku näkee sinun, jolla on tunto (εαν γαρ τις ιδη σε τον εχοντα γνωσιν), aterioivan epäjumalan huoneessa (εν ειδωλειω κατακειμενον), eikö hänen omatuntonsa (ουχι η συνειδησις αυτου), kun hän on heikko (ασθενους οντος), vahvistu epäjumalille uhratun syömiseen (οικοδομηθησεται εις το τα ειδωλοθυτα εσθιειν)? 8:11 Sinun tuntemuksesi kautta turmeltuu silloin tuo heikko, sinun veljesi (και απολειται ο ασθενων αδελφος επι τη ση γνωσει), jonka tähden Kristus on kuollut (δι ον χριστος απεθανεν). 8:12 Mutta kun te näin teette syntiä veljiä vastaan (ουτως δε αμαρτανοντες εις τους αδελφους) ja haavoitatte heidän heikkoa omaatuntoaan (και τυπτοντες αυτων την συνειδησιν ασθενουσαν), niin teette syntiä Kristusta vastaan (εις χριστον αμαρτανετε). 8:13 Sentähden, jos ruoka on viettelykseksi veljelleni (διοπερ ει βρωμα σκανδαλιζει τον αδελφον μου), en minä ikinä enää syö lihaa (ου μη φαγω κρεα εις τον αιωνα), etten olisi viettelykseksi veljelleni (ινα μη τον αδελφον μου σκανδαλισω). (1.Kor 8:7-13)

Пища не приближает нас к Богу: ибо, едим ли мы, ничего не приобретаем; не едим ли, ничего не теряем. 8:9 Берегитесь однако же, чтобы эта свобода ваша не послужила соблазном для немощных. 8:10 Ибо если кто-нибудь увидит, что ты, имея знание (εαν γαρ τις ιδη σε τον εχοντα γνωσιν), сидишь за столом в капище (εν ειδωλειω κατακειμενον), то совесть его, как немощного, не расположит ли и его есть идоложертвенное (ουχι η συνειδησις αυτου ασθενους οντος οικοδομηθησεται εις το τα ειδωλοθυτα εσθιειν)? 8:11 И от знания твоего погибнет немощный брат (και απολειται ο ασθενων αδελφος επι τη ση γνωσει), за которого умер Христос. 8:12 А согрешая таким образом против братьев и уязвляя немощную совесть их (και τυπτοντες αυτων την συνειδησιν ασθενουσαν), вы согрешаете против Христа. 8:13 И потому, если пища соблазняет брата моего, не буду есть мяса вовек, чтобы не соблазнить брата моего. (1.Кор 8:8-13)

Mutta Iisain kannosta puhkeaa virpi, ja vesa versoo hänen juuristansa. 11:2 Ja hänen päällensä lepää Herran Henki, viisauden ja ymmärryksen henki, neuvon ja voiman henki, tiedon ja Herran pelon henki. 11:3 Hän halajaa Herran pelkoa; ei hän tuomitse silmän näöltä eikä jaa oikeutta korvan kuulolta, 11:4 vaan tuomitsee vaivaiset vanhurskaasti ja jakaa oikein oikeutta maan nöyrille; suunsa sauvalla hän lyö maata, surmaa jumalattomat huultensa henkäyksellä. 11:5 Vanhurskaus on hänen kupeittensa vyö ja totuus hänen lanteittensa side. 11:6 Silloin susi asuu karitsan kanssa, ja pantteri makaa vohlan vieressä; vasikka ja nuori leijona ja syöttöhärkä ovat yhdessä, ja pieni poikanen niitä paimentaa. 11:7 Lehmä ja karhu käyvät laitumella, niiden vasikat ja pennut yhdessä makaavat, ja jalopeura syö rehua kuin raavas. 11:8 Imeväinen leikittelee kyykäärmeen kololla, ja vieroitettu kurottaa kätensä myrkkyliskon luolaan. 11:9 Ei missään minun pyhällä vuorellani tehdä pahaa eikä vahinkoa, sillä maa on täynnä Herran tuntemusta (deah>jadah), niinkuin vedet peittävät meren. 11:10 Sinä päivänä (ba-jom ha-hu) pakanat etsivät Iisain juurta, joka on kansojen lippuna, ja hänen asumuksenaan (menuhato) on oleva kunnia (kavod). (Jes 11:1-10)

И произойдет отрасль от корня Иессеева, и ветвь произрастет от корня его; 11:2 и почиет на нем Дух Господень, дух премудрости и разума, дух совета и крепости, дух ведения и благочестия; 11:3 и страхом Господним исполнится, и будет судить не по взгляду очей Своих и не по слуху ушей Своих решать дела. 11:4 Он будет судить бедных по правде, и дела страдальцев земли решать по истине; и жезлом уст Своих поразит землю, и духом уст Своих убьет нечестивого. 11:5 И будет препоясанием чресл Его правда, и препоясанием бедр Его - истина. 11:6 Тогда волк будет жить вместе с ягненком, и барс будет лежать вместе с козленком; и теленок, и молодой лев, и вол будут вместе, и малое дитя будет водить их. 11:7 И корова будет пастись с медведицею, и детеныши их будут лежать вместе, и лев, как вол, будет есть солому. 11:8 И младенец будет играть над норою аспида, и дитя протянет руку свою на гнездо змеи. 11:9 Не будут делать зла и вреда на всей святой горе Моей, ибо земля будет наполнена ведением (deah>jada) Господа, как воды наполняют море. 11:10 И будет в тот день: к корню Иессееву, который станет, как знамя для народов, обратятся язычники, - и покой (menuha) его будет слава. (Ис 11:1-10)

Ja Herra näki, että ihmisen pahuus (ra'at) oli suuri maan päällä ja että kaikki hänen sydämensä aivoitukset (jetser) ja pyrkimykset (machshevot) olivat kaiken aikaa (kol ha-jom) ainoastaan pahat (rak ra). (1.Ms 6:5)

И увидел Господь, что велико развращение (ra'at) человеков на земле, и что все мысли (jetser) и помышления (machshevot) сердца их были зло (rak ra - только злые) во всякое время (kol ha-jom).

Sentähden minä notkistan polveni (τουτου χαριν καμπτω τα γονατα μου) Herramme Jeesuksen Kristuksen Isδn edessä (προς τον πατερα του κυριου ημων ιησου χριστου), 3:15 josta kaikki perhekunnat (εξ ου πασα πατρια), taivaissa ja maan pδällä (εν ουρανοις και επι γης), saavat nimensδ (ονομαζεται), 3:16 ettδ hän kirkkautensa runsauden mukaisesti antaisi teidän (ινα δωη υμιν κατα τον πλουτον της δοξης αυτου), sisällisen ihmisenne puolesta, voimassa vahvistua hänen Henkensä kautta (δυναμει κραταιωθηναι δια του πνευματος αυτου εις τον εσω ανθρωπον) 3:17 ja Kristuksen asua uskon kautta teidän sydämissänne (κατοικησαι τον χριστον δια της πιστεως εν ταις καρδιαις υμων), 3:18 niin että te, rakkauteen juurtuneina ja perustuneina (εν αγαπη ερριζωμενοι και τεθεμελιωμενοι), voisitte kaikkien pyhien kanssa kδsittää (ινα εξισχυσητε καταλαβεσθαι συν πασιν τοις αγιοις), mikδ leveys ja pituus ja syvyys ja korkeus on (τι το πλατος και μηκος και βαθος και υψος), 3:19 ja tulla tuntemaan Kristuksen rakkauden, joka on kaikkea tuntemusta ylempänä (γνωναι τε την υπερβαλλουσαν της γνωσεως αγαπην του χριστου); että tulisitte täyteen (ινα πληρωθητε) Jumalan kaikkea tδyteyttä (εις παν το πληρωμα του θεου). (Ef 3:14-19)

Для сего преклоняю колени мои пред Отцем Господа нашего Иисуса Христа, 3:15 от Которого именуется всякое отечество на небесах и на земле, 3:16 да даст вам, по богатству славы Своей, крепко утвердиться Духом Его во внутреннем человеке (δυναμει κραταιωθηναι δια του πνευματος αυτου εις τον εσω ανθρωπον), 3:17 верою вселиться Христу в сердца ваши, 3:18 чтобы вы, укорененные и утвержденные в любви, могли постигнуть со всеми святыми, что широта и долгота, и глубина и высота, 3:19 и уразуметь превосходящую разумение любовь Христову (γνωναι τε την υπερβαλλουσαν της γνωσεως αγαπην του χριστου), дабы вам исполниться (ινα πληρωθητε) всею полнотою Божиею (εις παν το πληρωμα του θεου). (Еф 3:14-19)

Sentähden me emme lannistu (διο ουκ εκκακουμεν); vaan vaikka ulkonainen ihmisemme menehtyykin (αλλ ει και ο εξω ημων ανθρωπος διαφθειρεται), niin sisällinen kuitenkin päivä päivältä uudistuu (αλλ ο εσωθεν ανακαινουται ημερα και ημερα). 4:17 Sillδ tämä hetkisen kestävä ja kevyt ahdistuksemme (το γαρ παραυτικα ελαφρον της θλιψεως ημων) tuottaa meille iankaikkisen kunnian vahvuuden, ylenpalttisesti (καθ υπερβολην εις υπερβολην αιωνιον βαρος δοξης κατεργαζεται ημιν), 4:18 meille, jotka emme katso nδkyväisiä (μη σκοπουντων ημων τα βλεπομενα), vaan nδkymättömiä (αλλα τα μη βλεπομενα); sillδ näkyväiset ovat ajallisia (τα γαρ βλεπομενα προσκαιρα), mutta näkymättömät iankaikkisia (τα δε μη βλεπομενα αιωνια). 5:1 Sillδ me tiedämme (οιδαμεν γαρ), ettδ vaikka tämä meidän maallinen majamme hajotetaankin maahan (οτι εαν η επιγειος ημων οικια του σκηνους καταλυθη), meillδ on asumus Jumalalta (οικοδομην εκ θεου εχομεν), iankaikkinen maja taivaissa, joka ei ole kδsin tehty (οικιαν αχειροποιητον αιωνιον εν τοις ουρανοις). (2.Kor 4:13-5:1)

Посему мы не унываем; но если внешний наш человек и тлеет, то внутренний со дня на день обновляется. 4:17 Ибо кратковременное легкое страдание наше производит в безмерном преизбытке вечную славу, 4:18 когда мы смотрим не на видимое, но на невидимое: ибо видимое временно, а невидимое вечно. 5:1 Ибо знаем, что, когда земной наш дом, эта хижина, разрушится, мы имеем от Бога жилище на небесах, дом нерукотворенный, вечный. (2.Кор 4:16-5:1)

Autuas (esher) se, jonka rikokset ovat anteeksi annetut, jonka synti on peitetty! 32:2 Autuas (esher) se ihminen, jolle Herra ei lue hänen pahoja tekojansa ja jonka hengessä ei ole vilppiä! (Kts. Ps 32:1-2)

Псалом Давида. Учение. Блажен (esher), кому отпущены беззакония, и чьи грехи покрыты! 31:2 Блажен человек, которому Господь не вменит греха, и в чьем духе нет лукавства! (Пс 31:1-2)

"Autuaat ne (μακαριοι), joiden rikokset ovat anteeksi annetut (ων αφεθησαν αι ανομιαι) ja joiden synnit ovat peitetyt (και ων επεκαλυφθησαν αι αμαρτιαι)! 4:8 Autuas se mies (μακαριος ανηρ), jolle Herra ei lue syntiδ (ω ου μη λογισηται κυριος αμαρτιαν)!" (Rm 4:7-8)

Так и Давид называет блаженным (λεγει τον μακαρισμον) человека, которому Бог вменяет праведность независимо от дел: 4:7 Блаженны (μακαριοι), чьи беззакония прощены и чьи грехи покрыты. 4:8 Блажен человек (μακαριος ανηρ), которому Господь не вменит греха. (Рм 4:6-8)

Autuas (esher) sinä, maa, jolla on Loistavan poika (ben-chor) kuninkaana ja jonka ruhtinaat pitävät aterioita oikeaan aikaan, miehekkäästi eikä juopotellen! (Saarnaaja 10:17)

Благо (esher) тебе, земля, когда царь у тебя из благородного рода (ben-chor: когда царем твоим Сын Сияющего), и князья твои едят вовремя, для подкрепления, а не для пресыщения! (Эккл 10:17)

Mutta kolmantena päivänä Laabanille ilmoitettiin, että Jaakob oli paennut. 31:23 Silloin hän otti mukaansa heimonsa miehet ja ajoi häntä takaa seitsemän päivänmatkaa ja saavutti hänet Gileadin vuorilla. 31:24 Mutta Jumala tuli aramilaisen Laabanin luo unessa yöllä ja sanoi hänelle: "Varo (Hishshamer leha), ettet puhu Jaakobille (pen-tedabber im-Ja'akov) hyvää etkä pahaa (mi-ttov ad-ra)". 31:25 Ja Laaban saavutti Jaakobin. Jaakob oli pystyttänyt telttansa vuorelle, Laaban taas pystytti telttansa Gileadin vuorelle. 31:26 Ja Laaban sanoi Jaakobille: "Mitä oletkaan tehnyt? Sinä olet pettänyt minut ja kuljettanut pois minun tyttäreni niinkuin miekalla otetut! 31:27 Minkätähden pakenit salaa (Lama nachbeita libroach), läksit luotani varkain (va-ttignov oti)? Et ilmoittanut minulle mitään, ja niin minä en saanut saattaa sinua matkalle iloiten (be-simhá) ja laulaen (u-be-shirim), vaskirummuin (be-tof) ja kantelein (u-be-kinnor), 31:28 etkä suonut minun suudella lasteni lapsia ja tyttäriäni. Tyhmästi sinä olet menetellyt. 31:29 Minulla olisi valta tehdä teille (Jesh le-el jadi la-asot immakem - kädessäni on voimaa tehdä teille) pahaa (ra), mutta teidän isänne Jumala sanoi minulle viime yönä näin: 'Varo (Hishshamer leha), puhumasta (mi-ddabber) Jaakobille (im Ja'akov) hyvää etkä pahaa (mi-tov ad ra)'. (1.Ms 31:22-29)

На третий день сказали Лавану, что Иаков ушел. 31:23 Тогда он взял с собою родственников своих, и гнался за ним семь дней, и догнал его на горе Галаад. 31:24 И пришел Бог к Лавану Арамеянину ночью во сне и сказал ему: берегись, не говори Иакову ни доброго, ни худого. 31:25 И догнал Лаван Иакова; Иаков же поставил шатер свой на горе, и Лаван со сродниками своими поставил на горе Галаад. 31:26 И сказал Лаван Иакову: что ты сделал? для чего ты обманул меня, и увел дочерей моих, как плененных оружием? 31:27 зачем ты убежал тайно, и укрылся от меня, и не сказал мне? я отпустил бы тебя с веселием (be-simhá) и с песнями, с тимпаном и с гуслями; 31:28 ты не позволил мне даже поцеловать внуков моих и дочерей моих; безрассудно ты сделал. 31:29 Есть в руке моей сила сделать вам зло (ra); но Бог отца вашего вчера говорил ко мне и сказал: берегись, не говори Иакову ни хорошего (mi-tov), ни худого (ad ra). (Бытие 31:22-29)

Sillä jokainen, joka vielä nauttii maitoa (πας γαρ ο μετεχων γαλακτος), on kokematon vanhurskauden sanassa, sillδ hän on lapsi (απειρος λογου δικαιοσυνης νηπιος γαρ εστιν); 5:14 mutta vahva ruoka on tδysi-ikäisiä varten (τελειων δε εστιν η στερεα τροφη), niitδ varten, joiden aistit tottumuksesta ovat harjaantuneet erottamaan hyvän pahasta (των δια την εξιν τα αισθητηρια γεγυμνασμενα εχοντων προς διακρισιν καλου τε και κακου). (Hebr 5:8-14) (Hebr 5:13-14)

Всякий, питаемый молоком, несведущ в слове правды, потому что он младенец; 5:14 твердая же пища свойственна совершенным, у которых чувства навыком приучены к различению добра и зла. (Евр. 5:13-14)

Mutta hän sanoi heille (ο δε ειπεν αυτοις): "Minulla on syötävänä ruokaa, josta te ette tiedä (εγω βρωσιν εχω φαγειν ην υμεις ουκ οιδατε)". 4:33 Niin opetuslapset sanoivat keskenään (ελεγον ουν οι μαθηται προς αλληλους): "Lieneekφ joku tuonut hänelle syötävää (μη τις ηνεγκεν αυτω φαγειν)?" 4:34 Jeesus sanoi heille (λεγει αυτοις ο ιησους): "Minun ruokani on se, että minä teen lähettäjäni tahdon (εμον βρωμα εστιν ινα ποιω το θελημα του πεμψαντος με) ja täytän hänen tekonsa (και τελειωσω αυτου το εργον). (Joh 4:32-34)

Но Он сказал им: у Меня есть пища, которой вы не знаете. 4:33 Посему ученики говорили между собою: разве кто принес Ему есть? 4:34 Иисус говорит им: Моя пища есть творить волю Пославшего Меня и совершить дело Его. (Иоанн 4:33-34)

Minä olen (εγω ειμι) elävä leipä (ο αρτος ο ζων), joka on tullut alas taivaasta (ο εκ του ουρανου καταβας). Jos joku syö tätä leipää (εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου), hän elää iankaikkisesti (ζησεται εις τον αιωνα). Ja se leipä, jonka minä annan (και ο αρτος δε ον εγω δωσω), on minun lihani (η σαρξ μου εστιν), maailman elämän puolesta (υπερ της του κοσμου ζωης). (Joh 6:51)

Я (εγω ειμι) хлеб живый (ο αρτος ο ζων), сшедший с небес (ο εκ του ουρανου καταβας); ядущий хлеб (εαν τις φαγη εκ τουτου του αρτου) сей будет жить вовек (ζησεται εις τον αιωνα); хлеб же, который Я дам (και ο αρτος δε ον εγω δωσω), есть Плоть Моя, которую Я отдам за жизнь мира (υπερ της του κοσμου ζωης). (Иоанн 6:51)

Sillä Jumalan viha ilmestyy taivaasta (αποκαλυπτεται γαρ οργη θεου απ ουρανου) kaikkea ihmisten jumalattomuutta ja vδäryyttä vastaan (επι πασαν ασεβειαν και αδικιαν ανθρωπων), niiden, jotka vääryydellä vastustavat totuutta (των την αληθειαν εν αδικια κατεχοντων), 1:19 sentδhden että se, mikä Jumalasta voidaan tietää (διοτι το γνωστον του θεου), on ilmeistδ heidän keskuudessaan (φανερον εστιν εν αυτοις); sillδ Jumala on sen heille ilmoittanut (ο γαρ θεος αυτοις εφανερωσεν). 1:20 Sillδ hänen näkymätön olemuksensa (τα γαρ αορατα αυτου), hδnen iankaikkinen voimansa ja jumalallisuutensa, ovat, kun niitä hänen teoissansa tarkataan, maailman luomisesta asti nähtävinä, niin etteivät he voi millään itseänsä puolustaa (απο κτισεως κοσμου τοις ποιημασιν νοουμενα καθοραται η τε αιδιος αυτου δυναμις και θειοτης εις το ειναι αυτους αναπολογητους), 1:21 koska he, vaikka ovat tunteneet Jumalan (διοτι γνοντες τον θεον), eivδt ole häntä Jumalana kunnioittaneet eivätkä kiittäneet (ουχ ως θεον εδοξασαν η ευχαριστησαν), vaan ovat ajatuksiltansa turhistuneet (αλλ εματαιωθησαν εν τοις διαλογισμοις αυτων), ja heidδn ymmärtämätön sydämensä on pimentynyt (και εσκοτισθη η ασυνετος αυτων καρδια). (Rm 1:18-21)

Ибо открывается гнев Божий с неба на всякое нечестие и неправду человеков, подавляющих истину неправдою. 1:19 Ибо, что можно знать о Боге (διοτι το γνωστον του θεου), явно для них, потому что Бог явил им. 1:20 Ибо невидимое Его, вечная сила Его и Божество, от создания мира через рассматривание творений видимы, так что они безответны. 1:21 Но как они, познав Бога (διοτι γνοντες τον θεον), не прославили Его, как Бога, и не возблагодарили, но осуетились в умствованиях своих, и омрачилось несмысленное их сердце. (Рм 1:18-21)

Vaikka me vaellammekin lihassa (εν σαρκι γαρ περιπατουντες), emme kuitenkaan lihan mukaan sodi (ου κατα σαρκα στρατευομεθα); 10:4 sillδ meidän sota-aseemme eivät ole lihalliset (τα γαρ οπλα της στρατειας ημων ου σαρκικα), vaan ne ovat voimalliset Jumalan edessδ hajottamaan maahan linnoituksia (αλλα δυνατα τω θεω προς καθαιρεσιν οχυρωματων). 10:5 Me hajotamme maahan järjen päätelmät ja jokaisen varustuksen (λογισμους καθαιρουντες και παν υψωμα), joka nostetaan Jumalan tuntemista vastaan (επαιρομενον κατα της γνωσεως του θεου), ja vangitsemme jokaisen ajatuksen kuuliaiseksi Kristukselle (και αιχμαλωτιζοντες παν νοημα εις την υπακοην του χριστου) 10:6 ja olemme valmiit rankaisemaan kaikkea tottelemattomuutta (και εν ετοιμω εχοντες εκδικησαι πασαν παρακοην), kunhan te ensin olette täysin kuuliaisiksi tulleet (οταν πληρωθη υμων η υπακοη). (2.Kor 10:3-6)

Ибо мы, ходя во плоти, не по плоти воинствуем. 10:4 Оружия воинствования нашего не плотские, но сильные Богом на разрушение твердынь: [ими] ниспровергаем замыслы 10:5 и всякое превозношение (και παν υψωμα), восстающее против познания Божия (επαιρομενον κατα της γνωσεως του θεου), и пленяем всякое помышление в послушание Христу, 10:6 и готовы наказать всякое непослушание, когда ваше послушание исполнится. (2.Кор 10:3-6)

Koetelkaa itseänne (εαυτους πειραζετε), oletteko uskossa (ει εστε εν τη πιστει); tutkikaa itseδnne (εαυτους δοκιμαζετε). Vai ettekö tunne itseänne (η ουκ επιγινωσκετε εαυτους), että Jeesus Kristus on teissä (οτι ιησους χριστος εν υμιν εστιν)? Ellei, niin ette kestδ koetusta (ει μη τι αδοκιμοι εστε). (2.Kor 13:5-6)

Lapsukaiseni (τεκνια μου), tδmän minä kirjoitan teille (ταυτα γραφω υμιν), ettette syntiδ tekisi (ινα μη αμαρτητε); mutta jos joku syntiδ tekeekin (και εαν τις αμαρτη), niin meillδ on puolustaja Isän tykönä, Jeesus Kristus, joka on vanhurskas (παρακλητον εχομεν προς τον πατερα ιησουν χριστον δικαιον). 2:2 Ja hδn on meidän syntiemme sovitus (και αυτος ιλασμος εστιν περι των αμαρτιων ημων); eikä ainoastaan meidän (ου περι των ημετερων δε μονον), vaan myφs koko maailman syntien (αλλα και περι ολου του κοσμου). 2:3 Ja siitä me tiedämme hänet tuntevamme (και εν τουτω γινωσκομεν οτι εγνωκαμεν αυτον), että pidämme hänen käskynsä (εαν τας εντολας αυτου τηρωμεν). 2:4 Joka sanoo (ο λεγων ^Aοτι): "Minδ tunnen hänet (εγνωκα αυτον)", eikδ pidä hänen käskyjänsä (και τας εντολας αυτου μη τηρων), se on valhettelija (ψευστης εστιν), ja totuus ei ole hänessä (και εν τουτω η αληθεια ουκ εστιν). 2:5 Mutta joka pitδä hänen sanansa (ος δ αν τηρη αυτου τον λογον), hδnessä on Jumalan rakkaus totisesti täydelliseksi tullut (αληθως εν τουτω η αγαπη του θεου τετελειωται). Siitδ me tiedämme, että me hänessä olemme (εν τουτω γινωσκομεν οτι εν αυτω εσμεν). 2:6 Joka sanoo hδnessä pysyvänsä (ο λεγων εν αυτω μενειν), on velvollinen vaeltamaan (οφειλει καθως εκεινος περιεπατησεν), niinkuin hδn vaelsi (και αυτος ουτως περιπατειν). (1.Joh 2:1-6)

Дети мои! сие пишу вам, чтобы вы не согрешали; а если бы кто согрешил, то мы имеем ходатая пред Отцем, Иисуса Христа, праведника; 2:2 Он есть умилостивление за грехи наши, и не только за наши, но и за [грехи] всего мира. 2:3 А что мы познали Его, узнаем из того (και εν τουτω γινωσκομεν οτι εγνωκαμεν αυτον), что соблюдаем Его заповеди (εαν τας εντολας αυτου τηρωμεν). 2:4 Кто говорит (ο λεγων ^Aοτι): `я познал Его (εγνωκα αυτον)', но заповедей Его не соблюдает (και τας εντολας αυτου μη τηρων), тот лжец (ψευστης εστιν), и нет в нем истины (και εν τουτω η αληθεια ουκ εστιν); 2:5 а кто соблюдает слово Его, в том истинно любовь Божия совершилась: из сего узнаем, что мы в Нем (εν τουτω γινωσκομεν οτι εν αυτω εσμεν). 2:6 Кто говорит, что пребывает в Нем, тот должен поступать так, как Он поступал. (1.Иоанн 2:1-6)

Kaiken lisäksi ottakaa uskon kilpi (επι πασιν αναλαβοντες τον θυρεον της πιστεως), jolla voitte sammuttaa kaikki pahan palavat nuolet (εν ω δυνησεσθε παντα τα βελη του πονηρου τα πεπυρωμενα σβεσαι), 6:17 ja ottakaa vastaan pelastuksen kypäri (και την περικεφαλαιαν του σωτηριου δεξασθε) ja Hengen miekka (και την μαχαιραν του πνευματος), joka on Jumalan sana (ο εστιν ρημα θεου). 6:18 Ja tehkää tämä kaikella rukouksella ja anomisella (δια πασης προσευχης και δεησεως), rukoillen joka aika Hengessä (προσευχομενοι εν παντι καιρω εν πνευματι) ja juuri sitä varten valvoen (και εις αυτο τουτο αγρυπνουντες) kaikessa kestäväisyydessä ja anomisessa (εν παση προσκαρτερησει και δεησει) kaikkien pyhien puolesta (περι παντων των αγιων). (Ef 6:16-18)

Итак станьте, препоясав чресла ваши истиною и облекшись в броню праведности, 6:15 и обув ноги в готовность благовествовать мир; 6:16 а паче всего возьмите щит веры, которым возможете угасить все раскаленные стрелы лукавого; 6:17 и шлем спасения возьмите, и меч духовный, который есть Слово Божие. 6:18 Всякою молитвою и прошением молитесь во всякое время духом, и старайтесь о сем самом со всяким постоянством и молением о всех святых. (Еф 6:14-18)

Mutta te (υμεις δε), rakkaani, pyhimmän uskonne perustukselle itseänne rakentaen (αγαπητοι τη αγιωτατη υμων πιστει εποικοδομουντες εαυτους), rukoilkaa Pyhässä Hengessä (εν πνευματι αγιω προσευχομενοι) ja pysyttäkää niin itsenne Jumalan rakkaudessa, odottaessanne meidän Herramme Jeesuksen Kristuksen laupeutta iankaikkiseksi elämäksi (εαυτους εν αγαπη θεου τηρησατε προσδεχομενοι το ελεος του κυριου ημων ιησου χριστου εις ζωην αιωνιον). (Juuda 1:20-21)

А вы, возлюбленные, назидая себя на святейшей вере вашей, молясь Духом Святым, 1:21 сохраняйте себя в любви Божией, ожидая милости от Господа нашего Иисуса Христа, для вечной жизни. (Иуда 1:20-21)

Sillä toivossa me olemme pelastetut (τη γαρ ελπιδι εσωθημεν), mutta toivo, jonka nδkee täyttyneen (ελπις δε βλεπομενη), ei ole mikään toivo (ουκ εστιν ελπις); kuinka kukaan sitδ toivoo, minkä näkee (ο γαρ βλεπει τις τι και ελπιζει)? 8:25 Mutta jos toivomme, mitδ emme näe (ει δε ο ου βλεπομεν), niin me odotamme sitδ kärsivällisyydellä (ελπιζομεν δι υπομονης απεκδεχομεθα). 8:26 Samoin myös Henki auttaa meidän heikkouttamme (ωσαυτως δε και το πνευμα συναντιλαμβανεται ταις ασθενειαις ημων). Sillδ me emme tiedä, mitä meidän pitää rukoileman, niinkuin rukoilla tulisi (το γαρ τι προσευξωμεθα καθο δει ουκ οιδαμεν), mutta Henki itse rukoilee* meidän puolestamme sanomattomilla huokauksilla (αλλ αυτο το πνευμα υπερεντυγχανει* υπερ ημων στεναγμοις αλαλητοις). 8:27 Mutta sydδnten tutkija tietää (ο δε ερευνων τας καρδιας οιδεν), mikδ Hengen mieli on (τι το φρονημα του πνευματος), sillδ Henki rukoilee* Jumalan* tahdon* mukaan pyhien edestä (οτι κατα θεον εντυγχανει* υπερ αγιων). (Rm 8:24-27)

Ибо мы спасены в надежде. Надежда же, когда видит, не есть надежда; ибо если кто видит, то чего ему и надеяться? 8:25 Но когда надеемся того, чего не видим, тогда ожидаем в терпении. 8:26 Также и Дух подкрепляет нас в немощах наших; ибо мы не знаем, о чем молиться, как должно, но Сам Дух ходатайствует за нас воздыханиями неизреченными. 8:27 Испытующий же сердца знает, какая мысль у Духа, потому что Он ходатайствует за святых по [воле] Божией. (Рм 8:24-27)

Siitä me tunnemme, että me pysymme hänessä (εν τουτω γινωσκομεν οτι εν αυτω μενομεν) ja hδn meissä (και αυτος εν ημιν), ettδ hän on antanut meille Henkeänsä (οτι εκ του πνευματος αυτου δεδωκεν ημιν). 4:14 Ja me olemme nδhneet ja todistamme (και ημεις τεθεαμεθα και μαρτυρουμεν), ettδ Isä on lähettänyt Poikansa maailman Pelastajaksi (οτι ο πατηρ απεσταλκεν τον υιον σωτηρα του κοσμου). 4:15 Joka tunnustaa (ος αν ομολογηση), ettδ Jeesus on Jumalan Poika (οτι ιησους εστιν ο υιος του θεου), hδnessä Jumala pysyy (ο θεος εν αυτω μενει), ja hδn Jumalassa (και αυτος εν τω θεω). 4:16 Ja me olemme tulleet tuntemaan (και ημεις εγνωκαμεν) ja uskomme* sen rakkauden (και πεπιστευκαμεν την αγαπην), mikδ Jumalalla on meihin* (ην εχει ο θεος εν ημιν). Jumala on rakkaus (ο θεος αγαπη εστιν), ja joka pysyy rakkaudessa (και ο μενων εν τη αγαπη), se pysyy Jumalassa (εν τω θεω μενει), ja Jumala hδnessä (και ο θεος εν αυτω). 4:17 Nδin on rakkaus tullut täydelliseksi meissä (εν τουτω τετελειωται η αγαπη μεθ ημων), ettδ meillä olisi turva tuomiopäivänä (ινα παρρησιαν εχωμεν εν τη ημερα της κρισεως); sillδ sellainen kuin hän on (οτι καθως εκεινος εστιν), sellaisia mekin olemme tδssä maailmassa (και ημεις εσμεν εν τω κοσμω τουτω). (1.Joh 4:13-17)

Что мы пребываем в Нем и Он в нас, узнаем из того (εν τουτω γινωσκομεν οτι εν αυτω μενομεν), что Он дал нам от Духа Своего. 4:14 И мы видели и свидетельствуем, что Отец послал Сына Спасителем миру. 4:15 Кто исповедует, что Иисус есть Сын Божий, в том пребывает Бог, и он в Боге. 4:16 И мы познали (και ημεις εγνωκαμεν) любовь, которую имеет к нам Бог, и уверовали в нее. Бог есть любовь, и пребывающий в любви пребывает в Боге, и Бог в нем. 4:17 Любовь до того совершенства достигает в нас, что мы имеем дерзновение в день суда, потому что поступаем в мире сем, как Он. (1.Иоанн 4:13-17)

Henkeä älkää sammuttako (το πνευμα μη σβεννυτε), 5:20 profetoimista δlkää halveksuko (προφητειας μη εξουθενειτε), 5:21 mutta koetelkaa kaikki, pitδkää se, mikä hyvää on (παντα δε δοκιμαζετε το καλον κατεχετε); 5:22 karttakaa kaikenkaltaista pahaa (απο παντος ειδους πονηρου απεχεσθε). 5:23 Mutta itse rauhan Jumala (αυτος δε ο θεος της ειρηνης) pyhittδköön teidät kokonansa (αγιασαι υμας ολοτελεις), ja sδilyköön koko teidän henkenne ja sielunne ja ruumiinne nuhteettomana meidän Herramme Jeesuksen Kristuksen tulemukseen (και ολοκληρον υμων το πνευμα και η ψυχη και το σωμα αμεμπτως εν τη παρουσια του κυριου ημων ιησου χριστου τηρηθειη). 5:24 Hδn, joka teitä kutsuu, on uskollinen (πιστος ο καλων υμας), ja hδn on sen myös tekevä (ος και ποιησει). (1.Tess 5:19-24)

Духа не угашайте. 5:20 Пророчества не уничижайте. 5:21 Все испытывайте, хорошего держитесь. 5:22 Удерживайтесь от всякого рода зла. 5:23 Сам же Бог мира да освятит вас во всей полноте, и ваш дух и душа и тело во всей целости да сохранится без порока в пришествие Господа нашего Иисуса Христа. 5:24 Верен Призывающий вас, Который и сотворит [сие]. (1.Фесс 5:19-24)

Rakkaus ei koskaan häviä (η αγαπη ουδεποτε εκπιπτει); mutta profetoiminen, se katoaa (ειτε δε προφητειαι καταργηθησονται), ja kielillδ puhuminen lakkaa (ειτε γλωσσαι παυσονται), ja tuntemus katoaa (ειτε γνωσις καταργηθησεται). 13:9 Sillδ tuntemisemme on vajavaista (εκ μερους γαρ γινωσκομεν), ja profetoimisemme on vajavaista (και εκ μερους προφητευομεν). 13:10 Mutta kun tulee se, mikδ täydellistä on (οταν δε ελθη το τελειον), silloin se, mikδ on vajavaista, katoaa (τοτε το εκ μερους καταργηθησεται). 13:11 Kun minδ olin lapsi (οτε ημην νηπιος), minδ puhuin kuin lapsi (ως νηπιος ελαλουν), lapsena minulla oli lapsen mieli (ως νηπιος εφρονουν), minä ajatelin kuin lapsi (ως νηπιος ελογιζομην) ja kun tulin mieheksi (οτε δε γεγονα ανηρ), hylkδsin minä sen, mikä lapsen on (κατηργηκα τα του νηπιου). 13:12 Sillδ nyt me näemme kuin kuvastimessa, arvoituksen tavoin (βλεπομεν γαρ αρτι δι εσοπτρου εν αινιγματι), mutta silloin kasvoista kasvoihin (τοτε δε προσωπον προς προσωπον); nyt minδ tunnen vajavaisesti (αρτι γινωσκω εκ μερους), mutta silloin minδ olen tunteva täydellisesti (τοτε δε επιγνωσομαι), niinkuin minut itsenikin täydellisesti tunnetaan (καθως και επεγνωσθην). 13:13 Niin pysyvät nyt usko, toivo, rakkaus, nämä kolme (νυνι δε μενει πιστις ελπις αγαπη τα τρια ταυτα); mutta suurin niistδ on rakkaus (μειζων δε τουτων η αγαπη). (1.Kor 13:8-13)

Любовь никогда не перестает, хотя и пророчества прекратятся, и языки умолкнут, и знание упразднится (ειτε γνωσις καταργηθησεται). 13:9 Ибо мы отчасти знаем (εκ μερους γαρ γινωσκομεν), и отчасти пророчествуем; 13:10 когда же настанет совершенное, тогда то, что отчасти, прекратится. 13:11 Когда я был младенцем, то по-младенчески говорил, по - младенчески мыслил, по-младенчески рассуждал; а как стал мужем, то оставил младенческое. 13:12 Теперь мы видим как бы сквозь [тусклое] стекло, гадательно, тогда же лицем к лицу; теперь знаю я отчасти (αρτι γινωσκω εκ μερους), а тогда познаю (τοτε δε επιγνωσομαι), подобно как я познан (καθως και επεγνωσθην). 13:13 А теперь пребывают сии три: вера, надежда, любовь; но любовь из них больше. (1.Кор 13:8-13)