##A03 tammi tupla plus eu03 31 s. 2019-01-12

Tekstin EVANKELIUMI kaksikielisen työversion osa A3

Рабочая версия главы 03 из книги ЕВАНГЕЛИЕ

 

 

Kätketty siemen

Спрятанные семечки

 

#A03B01Fi

Juutalaisten uskonnollisia johtajia ei miellyttänyt Jeesuksen hyvä maine eikä sekään, että kansa kuunteli häntä mielellään. He yrittivät löytää vikaa Jeesuksen toiminnasta, myös siitä, että Jeesus ei kouluttanut opetuslapsiaan samalla tavalla kuin heidän rabbinsa. Suoranaista pahennusta herätti se, että Jeesus söi sellaisten ihmisten kanssa, joita fariseukset pitivät syntisinä, sillä itseään fariseukset eivät pitäneet syntisinä laisinkaan:

Ja kun fariseukset sen näkivät, sanoivat he hänen opetuslapsilleen: "Miksi teidän opettajanne syö publikaanien ja syntisten kanssa?" Mutta kun Jeesus sen kuuli, sanoi hän: "Eivät terveet tarvitse parantajaa, vaan sairaat. Mutta menkää ja oppikaa, mitä tämä on: 'Laupeutta minä tahdon enkä uhria'. Sillä en minä ole tullut kutsumaan vanhurskaita, vaan syntisiä mielenmuutokseen (εις μετανοιαν)." (Mt 9:11-13)

Иудейским религиозным лидерам было завидно, когда за Иисусом ходили и его охотно слушали большие толпы людей. Они хотели найти вину в его деятельности, даже в том, что Он учил своих учеников не так, как их учители. Особенно их сердило то, что Иисус обедал в компании таких людей, которых они считали грешными, потому что себя самих фарисеи грешными ничуть не считали.

Увидев то, фарисеи сказали ученикам Его: для чего Учитель ваш ест и пьет с мытарями и грешниками? Иисус же, услышав это, сказал им: не здоровые имеют нужду во враче, но больные, пойдите, научитесь, что значит: милости хочу, а не жертвы? Ибо Я пришел призвать не праведников, но грешников к покаянию (εις μετανοιαν - к изменению мышления). (Мф 9:11-13)

#A03B02Fi

Myös Johannes Kastajan opetuslapsilla oli kysymyksiä:

Silloin Johanneksen opetuslapset tulivat hänen tykönsä ja sanoivat: "Me ja fariseukset paastoamme paljon; miksi sinun opetuslapsesi eivät paastoa?"
Niin Jeesus sanoi heille: "Eiväthän sulhaspojat, (οι υιοι του νυμφωνος) voi surra, niinkauan kuin ylkä (ο νυμφιος) on heidän kanssaan? Mutta päivät tulevat, jolloin ylkä (ο νυμφιος) otetaan heiltä pois, ja silloin he paastoavat. (Mt 9:14-15)

Ученики Иоанна Крестителя тоже имели вопросы:

Тогда приходят к Нему ученики Иоанновы и говорят: почему мы и фарисеи постимся много, а Твои ученики не постятся? И сказал им Иисус: могут ли печалиться сыны чертога брачного, пока с ними жених? Но придут дни, когда отнимется у них жених, и тогда будут поститься. (Мф 9:14-15)

#A03B03Fi

Johannes oli valmistanut juutalaisia Jeesuksen tuloon. Hän oli jopa sanonut, että "Hänen tulee kasvaa, mutta minun vähetä":

Jolla on morsian (ο εχων την νυμφην), se on ylkδ (νυμφιος εστιν); mutta yljδn ystävä (ο δε φιλος του νυμφιου), joka seisoo ja kuuntelee hδntä (ο εστηκως και ακουων αυτου), iloitsee suuresti yljδn äänestä (χαρα χαιρει δια την φωνην του νυμφιου). Tδmä minun iloni on nyt täyttynyt (αυτη ουν η χαρα η εμη πεπληρωται). 3:30 Hδnen tulee kasvaa (εκεινον δει αυξανειν), mutta minun vδhetä (εμε δε ελαττουσθαι). (Joh 3:29-30)

Иоанн подготавливал иудеев к пришествию Иисуса. Он даже сказал, что "Ему должно расти, а мне умаляться"

Имеющий невесту есть жених, а друг жениха, стоящий и внимающий ему, радостью радуется, слыша голос жениха. Сия-то радость моя исполнилась. Ему должно расти, а мне умаляться. (Иоанн 3:29-30)

#A03B04Fi

Se, mikä oli ollut selvää Johannekselle, ei enää ollutkaan selvää kaikille hänen oppilailleen, vaikka jo Vanhassa Testamentissa Jumalan suhdetta Israeliin on verrattu avioliittoon. Esimerkkilause on osa profetiaa, jossa kerrotaan liiton ongelmista:

Sillä hän, joka sinut teki, on sinun aviomiehesi, Herra Sebaot on hänen nimensä, sinun lunastajasi (ga'al) on Israelin Pyhä, hän joka kaiken maan Jumalaksi kutsutaan. (Jes 54:5)

То, что было ясно для Иоанна, осталось неясным для тех его учеников, которые не стали последователями Иисуса, хотя уже в Ветхом Завете Союз Бога с Израилем сравнивается с браком. Возьмем один стих, где это выражено четко, хотя данный стих относится к пророчеству о весьма печальной фазе в истории Израиля.

Ибо твой Творец есть супруг твой; Господь Саваоф - имя Его; и Искупитель (ga'al) твой - Святый Израилев: Богом всей земли назовется Он. (Ис 54:5)

#A03B05Fi

Jeesus ei moiti Johanneksen opetuslapsia, vaan puhumalla sulhaspojista jatkaa opetusta siitä, mihin Johannes on jäänyt. Sulhaspoikien eli yljän ystävien (oi yioi tou nymfonos) tehtävänä oli häiden valmisteleminen. Raamatulliseen avioliiton solmimiseen kuuluu kaksi vaihetta: ensin morsiamen kihlaus ja vasta sitten varsinaiset häät. Kihlaus tapahtuu, kun sulhanen on maksanut morsiamen hinnan ja morsian on hyväksynyt tarjouksen. Tähän järjestykseen kuului, että kihlauksen jälkeen sulhanen menee isänsä kotiin valmistamaan majaa perheelleen, ja kun isä hyväksyy työn, saa poika isän luvan hakea morsiamensa kotiin, jossa tapahtuu morsiamen kruunaus. Jeesus viittaa tähän järjestykseen sanomalla, että välillä ylkä "otetaan heiltä pois". Sinä aikana yljän ystävät julistavat Jumalan evankeliumia ja paastoavat. Raamatullinen avioliittojärjestys on muutenkin opetusmateriaalia siitä, että Jeesus tuli ensin lunastamaan valittunsa ja kun suunnitelma on täyttynyt, tulee Jeesus uuden kerran, hakemaan uskolliset valittunsa taivaalliseen kruunajaistilaisuuteen, kunnialla seppelöitäviksi.

Иисус не упрекает учеников Иоанна, а продолжает учить исходя из того, что уже было сказано Иоанном. Заданием "сынов чертога брачного" или "друзей жениха" была подготовка брака. Библейское бракосочетание имеет два этапа: сначала обручение — выкуп невесты, после чего жених идет домой чтобы подготовить место для жены. Когда место готово и отец одобрит его, сын идет за невестой и привезет ее домой и свадьба будет там же. Иисус ссылается на этот порядок говоря, что будет время когда "отнимется у них жених". За это время друзья Иисуса проповедуют евангелие и постятся. Библейское учение о браке и в остальном является учебным материалом о том, что Иисус сначала пришел, чтобы искупить своих избранных, а когда план исполнится, Он придет снова за своими верными избранниками чтобы представить их Отцу на венчание славой.

#A03B06Fi

Paasto on itsekkyydestä nousevien halujen hillintää sielun kurinalaiseksi kouluttamiseksi. Kihlatun morsiamen elämän kuvaamiseen paasto sopii siis oikein hyvin. Mooseksen laissa varsinaisia paastopäiviä oli vain yksi, Jom Kippur eli sovituspäivä, mutta juutalaisuudessa paastopäiviä oli lisätty kohtuuttomasti, samalla kun sen paaston merkitys oli hämärtynyt, jonka tarkoitus on valmistaa meitä kohtaamaan Herra. Paastolla tulisi kuitenkin olemaan suuri merkitys myös Jeesuksen opetuslapsille. Ajatusmaailman perusteet vaihdetaan kokonaan, mutta myös ruumis on saatettava uskolle kuuliaiseksi. Vanha vaate ei kelpaa, eikä sitä kannata korjata:

Ei kukaan pane vanuttamattomasta kankaasta paikkaa vanhaan vaippaan (επι ιματιω παλαιω), sillä semmoinen täytetilkku repii palasen vaipasta (αιρει γαρ το πληρωμα αυτου απο του ιματιου), ja reikä tulee pahemmaksi (και χειρον σχισμα γινεται). (Mt 9:16)

Пост - это средство обучения дисциплине воздержания. Со дня обручения невеста по Библии считается женой, но муж пока далеко. Для описания жизни невесты Христовой пост, таким образом, подходит отлично. В Законе Моисеевом назначен только один пост, в День примирения, Иом Киппур, но в иудаизме принято было соблюдать много разных постных дней, чем был утрачен смысл того поста, который готовит нас к Встрече с Господом. Перед Новым надо отказаться от Ветхого. Старая одежда не подходит, и ремонту не подлежит:

И никто к ветхой одежде не приставляет заплаты из небеленой ткани, ибо вновь пришитое отдерет от старого, и дыра будет еще хуже. (Мф 9:16)

#A03B07Fi

Viini on Raamatun kielessä Pyhän Hengen esikuva. Nahkaleili on ihminen, jonka on vaikea omaksua uutta. Siksi nuoren viinin asunnoksi tulee uusi ihminen, Hengestä syntynyt:


Eikä nuorta viiniä (οινον νεον) lasketa vanhoihin nahkaleileihin (εις ασκους παλαιους); muutoin leilit (οι ασκοι) pakahtuvat, ja viini juoksee maahan (και ο οινος εκχειται), ja leilit turmeltuvat (και οι ασκοι απολουνται); vaan nuori viini (οινον νεον) lasketaan uusiin leileihin (εις ασκους καινους), ja niin molemmat säilyvät." (Mt 9:17)

Вино на языке Библии используется как символ Святого Духа. Мехи - человек, не способный освоить новое. Поэтому вместилищем молодого вина будет Новый Человек, рожденный от Духа:

Не вливают также вина молодого в мехи ветхие; а иначе прорываются мехи, и вино вытекает, и мехи пропадают, но вино молодое вливают в новые мехи, и сберегается то и другое. (Мф 9:17)

#A03B08Fi

Vuorisaarnan jälkeen Jeesus tekee säädetyt vuotuiset matkat Jerusalemiin, kouluttaa oppilaitaan, parantaa sairaita, vapauttaa demonien vallassa olevia ihmisiä ja esittää tietopuolista sanomaa Jumalan valtakunnasta, mutta juutalaisten uskonnollisia johtajia se ei miellytä. Suurimman uskonnollisen puolueen, fariseusten, laki ja järjestys- käsityksiin vedoten he yrittävät estää Jeesuksen toiminnan, mutta Jeesus torjuu yritykset osoittamalla, että fariseukset ovat huonoja juristeja, jotka omien päämääriensä takia vääristelevät Jumalan lakia. Markus kertoo:

Ja hän meni taas synagoogaan (και εισηλθεν παλιν εις την συναγωγην), ja siellδ oli mies, jonka käsi oli kuivettunut (και ην εκει ανθρωπος εξηραμμενην εχων την χειρα). 3:2 Ja voidakseen nostaa syytteen hδntä vastaan he pitivät häntä silmällä, parantaisiko hän miehen sapattina (και παρετηρουν αυτον ει τοις σαββασιν θεραπευσει αυτον ινα κατηγορησωσιν αυτου). 3:3 Niin hδn sanoi miehelle, jonka käsi oli kuivettunut (και λεγει τω ανθρωπω τω εξηραμμενην εχοντι την χειρα): "Nouse ja astu esille (εγειραι εις το μεσον)". 3:4 Ja hän sanoi heille (και λεγει αυτοις): "Onko sapattina luvallista tehdä hyvää vai tehdä pahaa, pelastaa sielu vai tappaa se (εξεστιν τοις σαββασιν αγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναι)?" Mutta he olivat vaiti (οι δε εσιωπων). 3:5 Silloin hδn katsahtaen ympärilleen loi vihassa silmänsä heihin (και περιβλεψαμενος αυτους μετ οργης), murheellisena heidδn sydämensä paatumuksesta (συλλυπουμενος επι τη πωρωσει της καρδιας αυτων), ja sanoi sille miehelle (λεγει τω ανθρωπω): "Ojenna kätesi (εκτεινον την χειρα σου)". Ja hän ojensi (και εξετεινεν), ja hδnen kätensä palautui ennalleen, terveeksi kuten toinenkin (και αποκατεσταθη η χειρ αυτου υγιης ως η αλλη). 3:6 Ja fariseukset lδhtivät ulos ja pitivät kohta herodilaisten kanssa neuvottelun häntä vastaan (και εξελθοντες οι φαρισαιοι ευθεως μετα των ηρωδιανων συμβουλιον εποιουν κατ αυτου), surmataksensa hδnet (οπως αυτον απολεσωσιν). (Mark 3:1-6)

После Нагорной проповеди Иисус посещает ежегодные праздники в Иерусалиме, воспитывает своих учеников, обучает познанию Бога, исцеляет больных, освобождает людей от демонов и наставляет народ о Царствии Божием в течение пары лет, но иудейским религиозным лидерам это не нравится. Ссылаясь на представления самой большой религиозной партии, фарисеев, о законе и порядке они попытались прекратить деятельность Иисуса, но он показал, что они плохие юристы, которые сами искажали закон Бога из-за своих интересов. Марк рассказывает:

И пришел опять в синагогу; там был человек, имевший иссохшую руку. И наблюдали за Ним, не исцелит ли его в субботу, чтобы обвинить Его. Он же говорит человеку, имевшему иссохшую руку: стань на средину. А им говорит: должно ли в субботу добро делать, или зло делать? душу спасти, или погубить? Но они молчали. И, воззрев на них с гневом, скорбя об ожесточении сердец их, говорит тому человеку: протяни руку твою. Он протянул, и стала рука его здорова, как другая. Фарисеи, выйдя, немедленно составили с иродианами совещание против Него, как бы погубить Его. (Марк 3:1-6)

#A03B09Fi

Ajojahdista huolimatta Jeesus jatkaa samoilla linjoilla noin kahden vuoden ajan, mutta sitten tapahtuu käänne. Keskustellessaan juutalaisten Korkeimman Neuvoston jäsenen Nikodemoksen kanssa Jeesus joutuu toteamaan:

Totisesti, totisesti minä sanon sinulle (αμην αμην λεγω σοι): me puhumme, mitä tiedämme (οτι ο οιδαμεν λαλουμεν), ja todistamme, mitä olemme nähneet (και ο εωρακαμεν μαρτυρουμεν), ettekä te ota vastaan meidän todistustamme (και την μαρτυριαν ημων ου λαμβανετε). 3:12 Jos ette usko, kun minä puhun teille maallisista (ει τα επιγεια ειπον υμιν και ου πιστευετε), kuinka te uskoisitte, jos minä puhun teille taivaallisista (πως εαν ειπω υμιν τα επουρανια πιστευσετε)? (Joh 3:11-12)

Несмотря на слежку Иисус продолжает проповедовать Царство Бога словом и делом еще пару лет, но потом происходит перемена. Беседуя с Никодимом, членом верховного совета Иудеев, Иисус подводит итог:

Истинно, истинно говорю тебе: мы говорим о том, что знаем, и свидетельствуем о том, что видели, а вы свидетельства Нашего не принимаете. Если Я сказал вам о земном, и вы не верите, - как поверите, если буду говорить вам о небесном? (Иоанн 3:11-12)

#A03B10Fi

Kansa, joka ei pystynyt noudattamaan edes Lain vaatimuksia, ei ymmärtänyt, että Jeesus halusi ratkaista koko ongelman niin, että Jumala voisi heitä siunata ja antaa heille paljon enemmän ja jotakin paljon suurempaa, kuin mitä he itse odottivat tai osasivat edes toivoa:

Siihen aikaan Jeesus johtui puhumaan sanoen (εν εκεινω τω καιρω αποκριθεις ο ιησους ειπεν): "Minä ylistän sinua (εξομολογουμαι σοι), Isä, taivaan ja maan Herra (πατερ κυριε του ουρανου και της γης), että olet salannut nämä viisailta ja ymmärtäväisiltä (οτι απεκρυψας ταυτα απο σοφων και συνετων) ja paljastanut ne (και απεκαλυψας αυτα) lapsukaisille (νηπιοις). 11:26 Niin, Isä, sillä näin on sinulle hyväksi näkynyt (αι ο πατηρ οτι ουτως εγενετο ευδοκια εμπροσθεν σου). (Mt 11:25-26)

Указания, данные в Моисеевом законе касаются простых житейских вопросов, но цель Иисуса выше. Народ, который не смог выполнить даже указания Закона, не понял, что он хотел решить всю проблему, чтобы Бог затем мог их благословить и дать им что-нибудь намного больше и намного лучше, чем они сами ожидали или могли надеяться.

В то время, продолжая речь, Иисус сказал: славлю Тебя, Отче, Господи неба и земли, что Ты утаил сие от мудрых и разумных и открыл то младенцам; 11:26 ей, Отче! ибо таково было Твое благоволение. (Мф 11:25-26)

#A03B11Fi

Harvoja poikkeuksia lukuunottamatta juutalaisten hengelliset johtajat suorastaan vihasivat Jeesusta. He tekivät kaikkensa saadakseen Jeesuksen näyttämään rikolliselta ja lopulta he väittävät Jeesuksen tekemiä hyviä töitä paholaisen tekemiksi. Oli turha jatkaa suoraa puhetta valtakunnasta, johon hänen kuulijansa eivät kuitenkaan pääse. Kuulijoiden heittämään herjaan Jeesus antaa lopullisen vastauksen:

Sentähden minä sanon teille (δια τουτο λεγω υμιν): jokainen synti ja pilkka annetaan ihmisille anteeksi (πασα αμαρτια και βλασφημια αφεθησεται τοις ανθρωποις), mutta Hengen pilkkaamista ei ihmisille anteeksi anneta (η δε του πνευματος βλασφημια ουκ αφεθησεται τοις ανθρωποις). 12:32 Ja jos joku sanoo sanan Ihmisen Poikaa vastaan (και ος αν ειπη λογον κατα του υιου του ανθρωπου), niin hänelle annetaan anteeksi (αφεθησεται αυτω); mutta jos joku sanoo jotakin Pyhää Henkeä vastaan (ος δ αν ειπη κατα του πνευματος του αγιου), niin hänelle ei anteeksi anneta (ουκ αφεθησεται αυτω), ei tässä ajassa (ουτε εν τουτω τω αιωνι) eikä tulevassa (ουτε εν τω μελλοντι). (Mt 12:31-32)

Помимо нескольких исключений иудейские религиозные лидеры ненавидели Иисуса. Они сделали все возможное, чтобы представить Иисуса как преступник, и даже утверждали, что добрые дела, которые Он делает, он делает силой Дьявола. При такой обстановке больше не было смысла говорить им о Царстве, в которое его слушатели не войдут. На богохульство Иисус дает окончательный ответ:

Посему говорю вам: всякий грех и хула простятся человекам, а хула на Духа не простится человекам; если кто скажет слово на Сына Человеческого, простится ему; если же кто скажет на Духа Святаго, не простится ему ни в сем веке, ни в будущем. (Мф 12:31-32)

#A03B12Fi

Jeesus ei tullut heittämään helmiä sioille. Hän muuttaa esitystapaansa niin, etteivät kuulijat ymmärrä hänen puhettaan - eivät edes hänen opetuslapsensa. "Sinä päivänä", kun hän kertoo vertauksen kylväjästä, joka lähti kylvämään, on hänen maallisen vaelluksen päivistään jäljellä noin vuosi:

Sinä päivänä Jeesus lähti asunnostaan ja istui järven rannalle. Ja hänen tykönsä kokoontui paljon kansaa, jonka tähden hän astui venheeseen ja istuutui, ja kaikki kansa seisoi rannalla. Ja hän puhui heille paljon vertauksilla (εν παραβολαις) ja sanoi: "Katso, kylväjä meni kylvämään. Ja hänen kylväessään putosivat muutamat siemenet tien oheen, ja linnut tulivat ja söivät ne. Toiset putosivat kallioperälle, jossa niillä ei ollut paljon maata, ja ne nousivat kohta oraalle, kun niillä ei ollut syvää maata. Mutta auringon noustua ne paahtuivat, ja kun niillä ei ollut juurta, niin ne kuivettuivat. Toiset taas putosivat orjantappuroihin, ja orjantappurat nousivat ja tukahuttivat ne. Ja toiset putosivat hyvään maahan ja antoivat sadon, mitkä sata, mitkä kuusikymmentä, mitkä kolmekymmentä. Jolla on korvat kuulla, se kuulkoon." (Mt 13:1-9)

Иисус не пришел, чтобы бросать жемчужины свиньям. Он изменяет способ представления слова так, что слушатели не могут понимать его, даже его собственные ученики. "В тот день", когда он рассказал причту о сеятеле, который вышел сеять, до Его распятия оставалось около года.

Выйдя же в день тот из дома, Иисус сел у моря. И собралось к Нему множество народа, так что Он вошел в лодку и сел; а весь народ стоял на берегу. И поучал их много притчами, говоря: вот, вышел сеятель сеять; и когда он сеял, иное упало при дороге, и налетели птицы и поклевали то; иное упало на места каменистые, где немного было земли, и скоро взошло, потому что земля была неглубока. Когда же взошло солнце, увяло, и, как не имело корня, засохло; иное упало в терние, и выросло терние и заглушило его; иное упало на добрую землю и принесло плод: одно во сто крат, а другое в шестьдесят, иное же в тридцать. Кто имеет уши слышать, да слышит! (Мф 13:1-9)

#A03B13Fi

Jeesuksen oppilaat kiinnittivät huomiota tapahtuneeseen muutokseen:

Niin hänen opetuslapsensa tulivat ja sanoivat hänelle: "Minkätähden sinä puhut heille vertauksilla (διατι εν παραβολαις λαλεις αυτοις)?" 13:11 Hδn vastasi ja sanoi: "Sentähden, että teidän on annettu tuntea taivasten valtakunnan salaisuudet, mutta heidän ei ole annettu. 13:12 Sillä sille, jolla on, annetaan, ja hänellä on oleva yltäkyllin; mutta siltä, jolla ei ole, otetaan pois sekin, mikä hänellä on. 13:13 Sentähden minä puhun heille vertauksilla (δια τουτο εν παραβολαις αυτοις λαλω), että he näkevin silmin eivät näe ja kuulevin korvin eivät kuule, eivätkä ymmärrä. 13:14 Ja heissä käy toteen Esaiaan ennustus, joka sanoo: 'Kuulemalla kuulkaa, älkääkä ymmärtäkö, ja näkemällä nähkää, älkääkä käsittäkö. 13:15 Sillä paatunut on tämän kansan sydän (επαχυνθη γαρ η καρδια του λαου τουτου), ja korvillaan he työläästi kuulevat, ja silmänsä he ovat ummistaneet, etteivät he näkisi silmillään, eivät kuulisi korvillaan, eivät ymmärtäisi sydämellään eivätkä kääntyisi ja etten minä heitä parantaisi.' 13:16 Mutta autuaat ovat teidän silmänne (υμων δε μακαριοι οι οφθαλμοι), koska ne näkevät, ja teidän korvanne, koska ne kuulevat. 13:17 Sillä totisesti minä sanon teille: monet profeetat ja vanhurskaat ovat halunneet nähdä, mitä te näette, eivätkä ole nähneet, ja kuulla, mitä te kuulette, eivätkä ole kuulleet. (Mt 13:10-17)

Ученики Иисуса обратили внимание на происшедшее изменение:

И, приступив, ученики сказали Ему: для чего притчами говоришь им? Он сказал им в ответ: для того, что вам дано знать тайны Царствия Небесного, а им не дано, ибо кто имеет, тому дано будет и приумножится, а кто не имеет, у того отнимется и то, что имеет; потому говорю им притчами, что они видя не видят, и слыша не слышат, и не разумеют; и сбывается над ними пророчество Исаии, которое говорит: слухом услышите - и не уразумеете, и глазами смотреть будете - и не увидите, ибо огрубело сердце людей сих и ушами с трудом слышат, и глаза свои сомкнули, да не увидят глазами и не услышат ушами, и не уразумеют сердцем, и да не обратятся, чтобы Я исцелил их. Ваши же блаженны очи, что видят, и уши ваши, что слышат, ибо истинно говорю вам, что многие пророки и праведники желали видеть, что вы видите, и не видели, и слышать, что вы слышите, и не слышали. (Мф 13:10-17)

#A03B14Fi

Jeesuksen mainitsema Jesajan teksti on tuomion sana. Siinä kerrotaan myös kuinka kauan Israelin rangaistus tulee kestämään, mutta Jesaja näkee vielä sen ylikin, aina tulevan aikakauden alkuhetkille asti:

Ja minä kuulin Herran äänen sanovan: "Kenenkä minä lähetän? Kuka menee meidän puolestamme?" Minä sanoin: "Katso, tässä minä olen, lähetä minut". Niin hän sanoi: "Mene ja sano tälle kansalle: 'Kuulemalla kuulkaa, älkääkö ymmärtäkö, näkemällä nähkää, älkääkä käsittäkö'. Paaduta tämän kansan sydän, koveta sen korvat, sokaise sen silmät, ettei se näkisi silmillään, ei kuulisi korvillaan, ei ymmärtäisi sydämellään eikä kääntyisi ja parannetuksi tulisi." Mutta minä sanoin: "Kuinka kauaksi aikaa, Herra?" Hän vastasi: "Siihen asti, kunnes kaupungit tulevat autioiksi, asumattomiksi, ja talot tyhjiksi ihmisistä ja pellot on hävitetty erämaaksi; kunnes Herra on karkoittanut ihmiset kauas ja suuri autius tullut keskelle maata. Ja jos siellä on jäljellä kymmenes osa, niin hävitetään vielä sekin. Mutta niinkuin tammesta ja rautatammesta jää kaadettaessa kanto, niin siitäkin: se kanto on pyhä siemen." (Jes 6:8-13)

Названный Иисусом текст Исаии - слово приговора. В нем указана также длительность наказания Израиля. Но Исаия видит даже дальше, до начального периода будущего века.

И услышал я голос Господа, говорящего: кого Мне послать? и кто пойдет для Нас? И я сказал: вот я, пошли меня. И сказал Он: пойди и скажи этому народу: слухом услышите - и не уразумеете, и очами смотреть будете - и не увидите. Ибо огрубело сердце народа сего, и ушами с трудом слышат, и очи свои сомкнули, да не узрят очами, и не услышат ушами, и не уразумеют сердцем, и не обратятся, чтобы Я исцелил их. И сказал я: надолго ли, Господи? Он сказал: доколе не опустеют города, и останутся без жителей, и домы без людей, и доколе земля эта совсем не опустеет. И удалит Господь людей, и великое запустение будет на этой земле. И если еще останется десятая часть на ней и возвратится, и она опять будет разорена; [но] как от теревинфа и как от дуба, когда они и срублены, [остается] корень их, так святое семя [будет] корнем ее. (Ис 6:8-13)

#A03B15Fi

Jeesus on tässäkin laupias. Jos hän olisi jatkanut Jumalan valtakunnan pelisääntöjen julistamista kaikille ymmärrettävässä muodossa, olisi kuulijoiden syyllisyys vain kasvanut, sillä Jumalan valtakunnan pelisäännöt on tarkoitettu noudatettavaksi. Vertauksien kuulemiseen ihmisillä riitti enemmän mielenkiintoa, sillä ne askarruttivat mieltä mukavasti. Ne myös muistettiin hyvin, ja saattoivat siten myös aiheuttaa myöhemmin sellaisia ahaa-elämyksiä, joista pattitilanne saattaisi jopa laueta.

Иисус и тут милостив. Если он продолжал обнародовать правила и закономерности Царства Бога в понятной для всех форме, вина слушателей только возрастала бы, потому что правила Царства Бога даны для выполнения. Послушать притчи для людей было интереснее. Они и занимали умы людей, что в дальнейшем могло привести к пониманию сказанного, следствием чего могло быть и спасение человека из тупика.

#A03B16Fi

Vertaukset eivät ole arvoituksia vaan paremminkin vastauksia sellaisiin kysymyksiin, joille tästä maailmasta ei löydy mitään suoranaista vertailukohdetta. Otetaan esimerkiksi Taivasten valtakunta: jos mitä tahansa maallista valtakuntaa verrataan Taivasten valtakuntaan, ei synny sellaista rinnastusta, jota sanalla parabola tarkoitetaan. Jos mitä tahansa babylonialaisen järjestelmän valtakuntaa verrattaisiin Taivasten valtakuntaan, olisi käytettävä jotakin aivan muuta sanaa kuin parabola, rinnastus. Vastakkainasettelukin olisi lähempänä totuutta.

Притчи не загадки, а скорее ответы на такие вопросы, на которые в этом мире нет подходящих для сравнения вещей. В пример возьмем Царство Бога: Если мы сравниваем его с любым государством на земле, параллелей не будет. К тому же в греческом тексте тут применено слово парабола. Если мы сравниваем любое государство вавилонской системы с Царством Бога, нам пришлось бы применять не слово παραβολα, сопоставление, потому что даже противостояние было бы ближе к истине.

#A03B17Fi

Edes Jeesuksen oppilailla ei ollut kykyä vertauksien ymmärtämiseen, mutta Jeesus selitti ne heille:

Kuulkaa siis te (υμεις ουν ακουσατε) vertaus kylväjästä (την παραβολην του σπειροντος): Kun joku kuulee valtakunnan sanan eikä ymmärrä (και μη συνιεντος), niin tulee paha ja tempaa pois sen, mikä hänen sydämeensä kylvettiin. Tämä on se, mikä kylvettiin tien oheen. Mikä kallioperälle kylvettiin, on se, joka kuulee sanan ja heti ottaa sen ilolla vastaan; mutta hänellä ei ole juurta itsessään, vaan hän kestää ainoastaan jonkun aikaa, ja kun tulee ahdistus tai vaino (θλιψεως η διωγμου) sanan tähden, niin hän heti lankeaa pois. Mikä taas orjantappuroihin kylvettiin, on se, joka kuulee sanan, mutta tämän maailmanajan huoli (η μεριμνα του αιωνος τουτου) ja rikkauden viettelys tukahuttavat sanan, ja hän jää hedelmättömäksi. Mutta mikä hyvään maahan kylvettiin, on se, joka kuulee sanan ja ymmärtää sen ja myös tuottaa hedelmän ja tekee, mikä sata jyvää, mikä kuusikymmentä, mikä kolmekymmentä." (Mt 13:18-23)

Даже ученики Иисуса не понимали притч, но Иисус объяснил их им.

Вы же выслушайте [значение] притчи о сеятеле: ко всякому, слушающему слово о Царствии и не разумеющему, приходит лукавый и похищает посеянное в сердце его - вот кого означает посеянное при дороге. А посеянное на каменистых местах означает того, кто слышит слово и тотчас с радостью принимает его; но не имеет в себе корня и непостоянен: когда настанет скорбь или гонение за слово, тотчас соблазняется. А посеянное в тернии означает того, кто слышит слово, но забота века сего (η μεριμνα του αιωνος τουτου) и обольщение богатства заглушает слово, и оно бывает бесплодно. Посеянное же на доброй земле означает слышащего слово и разумеющего, который и бывает плодоносен, так что иной приносит плод во сто крат, иной в шестьдесят, а иной в тридцать. (Мф 40:13:18-23)

#A03B18Fi

Vertauksia Taivasten Valtakunnasta on liki neljäkymmentä. Määrä riippuu vähän siitä, mikä katsotaan vertaukseksi ja mikä kielikuvaksi tai sananlaskuksi.

Сравнений о Царстве Бога около сорока. Количество зависит немного от того, что будем считать притчей, и что фигурной речью или поговоркой.

#A03B19Fi

Vertauksia Matteuksen evankeliumista

Притчи из Евангелия по Матфею

#A03B20Fi

Matteus esittää useita Jeesuksen vertauksia Jumalan valtakunnasta. Aluksi on vain kylväjä, joka lähti kylvämään sanaa, mutta viimeisessä Matteuksen esittämässä vertauksessa sadonkorjuu on jo suoritettu, kun sato lajitellaan.

Kylväjä lähti kylvämään, Mt 13:1-9;

Nisu ja luste, Mt 13:24-30

Sinapinsiemen, Mt 13:31-32

Hapatus, Mt 13:33

Peltoon kätketty aarre, Mt 13:44

Kallis helmi, Mt 13:45-46

Nuotta ja kalojen erottelu Mt 13:47-50

Ilo kadonneen lampaan löytymisestä, Mt 18:12-14

Kuningas ja kaksi velkaista orjaa Mt 18:21-35

Viinitarhan omistaja ja palkatut työntekijät, Mt 20:1-16

Viinitarhan omistajan kaksi poikaa työntekijöinä, Mt 21:28-32

Viinitarhan omistaja ja sen vuokraviljelijät, Mt 21:33-46

Kuninkaan pojan häät, Mt 22:1-14

Viikunapuu aikakauden lopun merkkinä, Mt 24:32-34

(Varas, Mt 24:43)

Häiden alkamista odottavat neitsyet, Mt 25:1-13

Kuninkaan uskottujen miesten palkitseminen, Mt 25:14-30

Lampaiden ja vuohien erottelu, Mt 25:31-46

Матфей представляет притчи, в которых Иисус сравнивает Царство Бога более понятными для человека вещами. Сначала только сеятель, который идет и сеет слово, но в последней притче уборка урожая уже закончена, и идет разборка урожая.

Пошел сеятель сеять, Мф 13:1-9;

Пшеница и плевелы, Мф 13:24-30

Горчичное семя, Мф 13:31-32

Закваска, Мф 13:33

Сокровище, спрятанное в поле, Мф 13:44

Дорогая жемчужина, Мф 13:45-46

Рыболовная сеть и разборка рыб, Мф 13:47-50

Радость от находки потерянного овца, Mt 18:12-14

Царь и два должника, Мф 18:21-35

Владелец виноградного сада и наемные работники, Мф 20:1-16

Два сына владельца виноградного сада как работники, Мф 21:28-32

Владелец виноградного сада и арендаторы, Мф 21:33-46

Свадьба сына царя, Мф 22:1-14

Смоковница как знамение конца века, Мф 24:32-34

(Вор, Мф 24:43)

Девицы, ожидающие начала свадьбы, Мф 25:1-13

Награждение доверенных рабов царя, Мф 25:14-30

Разбор овечек и коз, Mt 25:31-46

#A03B21Fi

Nisu ja luste, Mt 13:24-30

Historiallinen kristikunta ei ole syntynyt yksin Jumalan sanasta. Paljon paremmin, tai ainakin näkyvimmin maailmassa on menestynyt se siemen, joka kasvun alkuvaiheessa on aidon ruokaviljan näköinen, mutta tosiasiassa on saatanan asiamiesten heiniä. Heti kylväjä-vertauksen jälkeen Jeesus esittääkin toisen vertauksen:

Toisen vertauksen (αλλην παραβολην) hδn puhui heille sanoen (παρεθηκεν αυτοις λεγων): "Taivasten valtakunta on verrattava (ωμοιωθη η βασιλεια των ουρανων) mieheen, joka kylvi (ανθρωπω SAσπειραντι TBσπειροντι) hyvän siemenen peltoonsa (καλον σπερμα εν τω αγρω αυτου). 13:25 Mutta ihmisten nukkuessa hänen vihamiehensä tuli (εν δε τω καθευδειν τους ανθρωπους ηλθεν αυτου ο εχθρος) ja kylvi lustetta nisun sekaan ja meni pois (και εσπειρεν ζιζανια ανα μεσον του σιτου και απηλθεν). 13:26 Ja kun laiho kasvoi (οτε δε εβλαστησεν ο χορτος) ja teki hedelmää (και καρπον εποιησεν), silloin lustekin tuli näkyviin (τοτε εφανη και τα ζιζανια). 13:27 Niin perheenisännän orjat tulivat (προσελθοντες δε οι δουλοι του οικοδεσποτου) ja sanoivat hänelle (ειπον αυτω): 'Herra, etkö kylvänyt peltoosi hyvää siementä (κυριε ουχι καλον σπερμα εσπειρας εν τω σω αγρω)? Miten siinä sitten on lustetta (ποθεν ουν εχει τα ζιζανια)?' 13:28 Hän sanoi heille (ο δε εφη αυτοις): 'Sen on vihamies tehnyt (εχθρος ανθρωπος τουτο εποιησεν)'. Niin orjat sanoivat hänelle (οι δε δουλοι ειπον αυτω): 'Tahdotko, että menemme ja kokoamme sen (θελεις ουν απελθοντες συλλεξωμεν αυτα)?' 13:29 Mutta hän sanoi (ο δε εφη): 'En, ettette lustetta kootessanne nyhtäisi sen mukana nisuakin (ου μηποτε συλλεγοντες τα ζιζανια εκριζωσητε αμα αυτοις τον σιτον). 13:30 Antakaa molempain kasvaa yhdessä elonleikkuuseen asti (αφετε συναυξανεσθαι αμφοτερα μεχρι του θερισμου); ja elonaikana minä sanon leikkuumiehille (και εν τω καιρω του θερισμου ερω τοις θερισταις): Kootkaa ensin luste (συλλεξατε πρωτον τα ζιζανια) ja sitokaa se kimppuihin poltettavaksi (και δησατε αυτα εις δεσμας προς το κατακαυσαι αυτα), mutta nisu korjatkaa minun aittaani (τον δε σιτον συναγαγετε εις την αποθηκην μου).'" (Mt 13:24-30)

Пшеницы и плевелы, Мф 13:24-30

Историческое христианство не возникло из одного только слова Бога. Лучше чем оно, или в крайней мере более представительный успех имело то семя, которое в начале своего роста похоже на истинное пищевое зерно, но по факту солома служителей сатаны. Сразу после притчи о сеятеле Иисус представляет другую притчу:

Другую притчу предложил Он им, говоря: Царство Небесное подобно человеку, посеявшему доброе семя на поле своем; когда же люди спали, пришел враг его и посеял между пшеницею плевелы и ушел; когда взошла зелень и показался плод, тогда явились и плевелы. Придя же, рабы домовладыки сказали ему: господин! не доброе ли семя сеял ты на поле твоем? откуда же на нем плевелы? Он же сказал им: враг человека сделал это. А рабы сказали ему: хочешь ли, мы пойдем, выберем их? Но он сказал: нет, - чтобы, выбирая плевелы, вы не выдергали вместе с ними пшеницы, оставьте расти вместе то и другое до жатвы; и во время жатвы я скажу жнецам: соберите прежде плевелы и свяжите их в снопы, чтобы сжечь их, а пшеницу уберите в житницу мою. (Мф 13:24-30)

#A03B22Fi

Sinapinsiemen, Mt 13:31-32

Vielä toisen vertauksen hän puhui heille sanoen (αλλην παραβολην παρεθηκεν αυτοις λεγων): "Taivasten valtakunta on sinapinsiemenen kaltainen (ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων κοκκω σιναπεως), jonka mies otti ja kylvi peltoonsa. Se on kaikista siemenistä pienin, mutta kun se on kasvanut, on se suurin vihanneskasveista ja tulee puuksi, niin että taivaan linnut tulevat ja tekevät pesänsä sen oksille." (Mt 13:31-32)

Горчичное зерно, Мф 13:31-32

Иную притчу предложил Он им, говоря: Царство Небесное подобно зерну горчичному, которое человек взял и посеял на поле своем, которое, хотя меньше всех семян, но, когда вырастет, бывает больше всех злаков и становится деревом, так что прилетают птицы небесные и укрываются в ветвях его. (Мф 13:31-32)

#A03B23Fi

Hapatus, Mt 13:33


Taas toisen vertauksen hän puhui heille (αλλην παραβολην ελαλησεν αυτοις): "Taivasten valtakunta on hapatuksen kaltainen (ομοια εστιν η βασιλεια των ουρανων ζυμη), jonka nainen otti ja sekoitti kolmeen vakalliseen jauhoja, kunnes kaikki happani". (Mt 13:33)

Закваска, Мф 13:33

Иную притчу сказал Он им: Царство Небесное подобно закваске, которую женщина, взяв, положила в три меры муки, доколе не вскисло все. (Мф 13:33)

#A03B24Fi

Nisulla tarkoitetaan Jeesuksen pelastamia uskovia. Linnut tarkoittavat demonisia henkiolentoja, puut kansoja. Hapatus on synnin vertauskuva. Mutta kun oppilaatkaan eivät ymmärtäneet Jeesuksen suoraa puhetta siitä, että hänet naulitaan ristille Jerusalemissa ja kolmen päivän päästä hän nousee ylös kuolleista, on näidenkin vertauksien täytynyt näyttää arvoituksilta myös siksi, että kysymys oli uudesta asiasta ja niin suurista muutoksista, että ne täysin ylittivät jokapäiväisen elämän ympyröihin sulkeutuneen ihmisen käsitemaailman ja kokemuspiirin.


Tämän kaiken Jeesus puhui kansalle vertauksilla (εν παραβολαις), ja ilman vertausta (χωρις παραβολης) hδn ei puhunut heille mitään; että täyttyisi (οπως πληρωθη), mikδ on puhuttu profeetan kautta, joka sanoo: "Minä avaan suuni vertauksiin, minä tuon ilmi sen, mikä on ollut salassa maailman alasheittämisestä asti (απο καταβολης κοσμου) ". (Mt 13:34-35)

Пшеница означает спасенные Иисусом люди, птицы - это демонические духовные существа, деревья - это народы. Закваска является символом греха. Но поскольку даже ученики не понимали прямую речь Иисуса о том, что его будут убивать в Иерусалиме, и что он через три дня после того воскреснет из мертвых, то и эти притчи должны были показаться загадками, особенно потому что в них говорилось о таком, не услышанном раньше вопросе и о таких больших изменениях, которые были абсолютно выше кругозора и опыта замкнутого в реалиях будничной жизни человека.

Все сие Иисус говорил народу притчами, и без притчи не говорил им, да сбудется (οπως πληρωθη - исполнилось) реченное через пророка, который говорит: отверзу в притчах уста Мои; изреку сокровенное от создания мира (απο καταβολης κοσμου - от выбрасывания космоса вниз). (Мф 40:13:34-35)

#A03B25Fi

Kirkkoraamatun kääntäjä on ymmärtänyt kreikan sanat "apo katabolis kosmou" ikäänkuin kysymys olisi "maailman perustamisesta", vaikka suora käännös "kosmoksen alasheittäminen" on ihan selvä ja tarkoittaa sitä, että luominen oli silloin jo tapahtunut, kun sen tuloksia ruvettiin heittämään alas (καταβολή) Jumalan luoksepääsemättömän kunnian ja pyhyyden immateriaalisissa korkeuksista. Myös kirkkoraamattu m.38 sanojen "opos plirothi" käännös "käydä toteen" on harhaanjohtava, koska kaikki on tehty Kristuksessa valmiiksi jo ikuisuudessa, jonka takia kreikkalaisessa tekstissä todetaankin vain, että "että täyttyisi" se, minkä profeetat olivat ilmoittaneet, ja mikä luomiskertomuksen 1.Ms 1:1-2:4 mukaan on jo valmista.

Греческие слова απο καταβολης κοσμου переведены как "от создания мира", хотя буквальный смысл этих слов ясен, и означает "начиная с выбрасывания космоса". Буквальный смысл важен, потому сотворение было уже совершено в вечности тогда, когда началось выбрасывание (καταβολή) результатов его из недоступных имматеральных высот Божьей святости и славы. Неправилен также перевод слов οπως πληρωθη как "да сбудется", потому что все сотворение в вечности было осуществлено во Христе уже в вечности. Греческий текст только констатирует, что "было исполнено" то, о чем пророками уже было возвещено и что по рассказе о сотворении, см. Бытие 1:1-2:4 уже готово.

#A03B26Fi

Jumalan luomistyön esillepanosta käytetään Uudessa Testamentissa sanaa "prothesis". Jeesuksen biografian kirjoittaneilla evankelistoilla tämä sana on käytössä vielä sen esikuvallisessa merkityksessään ilmaisussa "oi artous tous protheseos", "esillepanoleivät" esikuvana siitä, että Jumalan tahto on "saattaa paljon poikia kirkkauteen" Jeesuksen Kristuksen kautta. Mutta tätä salaisuutta ei paljastettu edes profeetoille. Vasta Jeesuksen ylösnousemuksen jälkeen ekklesialle (εκκλησία) paljastettiin koko suunnitelma, minkδ kääntäjätkin ovat tavallaan noteeranneet, kääntäessään siinä yhteydessä käytetyn sanan πρόθεσις, esillepano, aivoitukseksi ilmaisten siten ymmδrtämättömyytensä. Suora käännös "esillepano" on oikein, mutta kukapa sellaista sanoo, jollei ymmärrä asiaa. Samoin on Jeesuksen vertauksien laita. Ne ovat kuin palapelin paloja. Vasta sitten, kun kokonaiskuva on tiedossa, on palat helppo panna paikalleen.

В Новом Завете о представлении результатов Божьего плана сотворения используется слово "πρόθεσις". У евангелистов написавшие биографии Иисуса, это слово используется еще и в своем образном значении в выражении "οι αρτοι της προθέσεως ", хлебы предложения, как прообраз о том, что цель Божьего плана "привести во славу много сыновей" через Иисуса Христа. Но план этот не был открыт даже пророкам. Он открыт был для экклесии (εκκλησία) только после воскресения Иисуса Христа, что и отмечено было переводчиками, которые в данном значении переводят слово πρόθεσις уже иначе, хотя не всегда правильно. Например в Римлянам 8:28 оно в синодальном переведено как "по Его изволению", а в Греческо-Русском подстрочнике 2011 года как "по предустановлению", хотя лучше всего подходит буквальный перевод. Таким же образом обстоит дело с притчами Иисуса. Они как отдельные фрагменты пазла. Собрать целостную картину из этих фрагментов можно лишь тогда, когда общий вид картины известен.

#A03B27Fi

Jeesuksen vertaus kylväjästä, joka lähti kylvämään, tarkoittaa Jumalan valtakunnan evankeliumin julistamista. Mutta mitä tarkoittaa puhe vehnästä ja lusteesta (lolium temulentum), jota vanhassa käännöksessä sanottiin valhevehnäksi?

Sitten Jeesus laski luotaan kansanjoukot ja meni asuntoonsa (τοτε αφεις τους οχλους ηλθεν εις την οικιαν ο ιησους). Ja hδnen opetuslapsensa tulivat hänen tykönsä ja sanoivat (και προσηλθον αυτω οι μαθηται αυτου λεγοντες): "Selitδ meille vertaus pellon lusteesta (φρασον ημιν την παραβολην των ζιζανιων του αγρου)". (Mt 13:36)

Притча Иисуса о сеятеле, который пошел сеять, означает провозглашения евангелия Царства Бога. Но что означает речь о пшенице и плевелах?

Тогда Иисус, отпустив народ, вошел в дом. И, приступив к Нему, ученики Его сказали: изъясни нам притчу о плевелах на поле. (Матфей 13:36)

#A03B28Fi

Jeesuksen vastaus koskee koko armotalouskautta, joka alkoi Jeesuksen ylösnousemuksesta ja päättyy hänen takaisintuloonsa tämän aikakauden lopussa:


Niin hän vastasi ja sanoi heille (ο δε αποκριθεις ειπεν αυτοις): "Hyvän siemenen kylväjä on Ihmisen Poika (ο σπειρων το καλον σπερμα εστιν ο υιος του ανθρωπου). 13:38 Pelto on maailma (ο δε αγρος εστιν ο κοσμος); hyvä siemen ovat valtakunnan lapset (το δε καλον σπερμα ουτοι εισιν οι υιοι της βασιλειας), mutta lusteet ovat pahan lapset (τα δε ζιζανια εισιν οι υιοι του πονηρου). 13:39 Vihamies, joka ne kylvi, on perkele (ο δε εχθρος ο σπειρας αυτα εστιν ο διαβολος); elonaika on tämän aikakauden täyttymys (ο δε θερισμος συντελεια του αιωνος εστιν), ja leikkuumiehet ovat enkelit (οι δε θερισται αγγελοι εισιν). 13:40 Niinkuin lusteet kootaan ja tulessa poltetaan (ωσπερ ουν συλλεγεται τα ζιζανια και πυρι κατακαιεται), niin on tapahtuva tämän aikakauden täyttymyksessä (ουτως εσται εν τη συντελεια του αιωνος τουτου). 13:41 Ihmisen Poika lähettää enkelinsä (αποστελει ο υιος του ανθρωπου τους αγγελους αυτου), ja he kokoavat hänen valtakunnastaan kaikki, jotka ovat pahennukseksi (και συλλεξουσιν εκ της βασιλειας αυτου παντα τα σκανδαλα) ja jotka tekevät laittomuutta (και τους ποιουντας την ανομιαν), 13:42 ja heittävät heidät tuliseen pätsiin (και βαλουσιν αυτους εις την καμινον του πυρος); siellä on oleva itku ja hammasten kiristys (εκει εσται ο κλαυθμος και ο βρυγμος των οδοντων). 13:43 Silloin vanhurskaat loistavat Isänsä valtakunnassa niinkuin aurinko (τοτε οι δικαιοι εκλαμψουσιν ως ο ηλιος εν τη βασιλεια του πατρος αυτων). Jolla on korvat kuulla, se kuulkoon (ο εχων ωτα ακουειν ακουετω). (Mt 13:37-43)

Ответ Иисуса относится к всему периоду благовестия, которая началась с воскрешения Иисуса и кончается, когда он в конце нынешнего века возвращается на землю:

Он же сказал им в ответ: сеющий доброе семя есть Сын Человеческий; поле есть мир; доброе семя, это сыны Царствия, а плевелы - сыны лукавого; враг, посеявший их, есть диавол; жатва есть кончина века, а жнецы суть Ангелы. Посему как собирают плевелы и огнем сжигают, так будет при кончине века сего: пошлет Сын Человеческий Ангелов Своих, и соберут из Царства Его все соблазны и делающих беззаконие, и ввергнут их в печь огненную; там будет плач и скрежет зубов; тогда праведники воссияют, как солнце, в Царстве Отца их. Кто имеет уши слышать, да слышит! (Мф 13:36-43)

#A03B29Fi

Myös Vanhan Liiton juhlakalenteri, kts. 3.Ms 23:1-44, on vertauskuva siitä, miten Jumalan valtakunta tulee, mutta neljässä pienessä vertauksessa Jeesus kertoo, miten siihen päästään sisälle

Также и Божий календарь, см. Левит 23:1-44, дает график пришествия Царства Бога, но Иисус дает четыре маленькие притчи о том, как войти в него.

#A03B30Fi

Peltoon kätketty aarre

Taivasten valtakunta on peltoon kätketyn aarteen kaltainen (ομοια εστιν), jonka mies löysi ja kätki; ja siitä iloissaan (απο της χαρας αυτου) hän meni ja myi kaikki, mitä hänellä oli, ja osti sen pellon. (Mt 13:44)

Сокровище, сокрытое в поле

Еще подобно Царство Небесное сокровищу, скрытому на поле, которое, найдя, человек утаил, и от радости о нем идет и продает все, что имеет, и покупает поле то. (Мф 13:44)

#A03B31Fi

Kallis helmi


Vielä taivasten valtakunta on kuin (ομοια εστιν) kauppias, joka etsi kalliita helmiä, ja löydettyään yhden kallisarvoisen helmen hän meni ja myi kaikki, mitä hänellä oli, ja osti sen. (Mt 13:45-46)

Драгоценная жемчужина

Еще подобно Царство Небесное купцу, ищущему хороших жемчужин, который, найдя одну драгоценную жемчужину, пошел и продал все, что имел, и купил ее. (Мф 13:45-46)

#A03B32Fi

Nuotta


Vielä taivasten valtakunta on nuotan kaltainen (ομοια εστιν), joka heitettiin mereen ja kokosi kaikkinaisia kaloja. Ja kun se tuli täyteen, vetivät he sen rannalle, istuutuivat ja kokosivat hyvät astioihin, mutta kelvottomat he viskasivat pois. Näin on käyvä aikakauden täyttymyksessä (εν τη συντελεια του αιωνος); enkelit lähtevät ja erottavat pahat vanhurskaista ja heittävät heidät tuliseen pätsiin; siellä on oleva itku ja hammasten kiristys. (Mt 13:47-50)

Невод

Еще подобно Царство Небесное неводу, закинутому в море и захватившему рыб всякого рода, который, когда наполнился, вытащили на берег и, сев, хорошее собрали в сосуды, а худое выбросили вон. Так будет при кончине века: изыдут Ангелы, и отделят злых из среды праведных, и ввергнут их в печь огненную: там будет плач и скрежет зубов. (Мф 13:47-50)

#A03B33Fi

Taitava opettaja seuraa tarkasti oppilaittensa kehitystä:

Oletteko ymmärtäneet tämän kaiken?" He vastasivat hänelle: "Olemme". Ja hän sanoi heille: "Niin on jokainen kirjanoppinut, joka on saanut opetusta taivasten valtakunnasta, perheenisännän kaltainen, joka tuo aarrekammiostaan esille uutta ja vanhaa (καινα και παλαια)". (Mt 13:51-52)

Способный учитель следит внимательно за развитием своих учеников:

И спросил их Иисус: поняли ли вы все это? Они говорят Ему: так, Господи! Он же сказал им: поэтому всякий книжник, наученный Царству Небесному, подобен хозяину, который выносит из сокровищницы своей новое и старое. И, когда окончил Иисус притчи сии, пошел оттуда. (Мф 13:51-52)

#A03B34Fi

Matteuksen luvussa 13 esitetyt vertaukset muodostavat kokonaisuuden, jossa esitetään Jumalan valtakunnan tulo pienestä alusta hankkeen loppuun saakka. Luvun lopussa sanotaankin:

Ja kun Jeesus oli lopettanut nämä vertaukset, lähti hän sieltä. (Mt 13:53)

Представленные в 13-ой главе Матфея притчи составляют целое, в котором рассмотрены события пришествия Царства Бога начиная с крошечного начала до великого завершения:

И, когда окончил Иисус притчи сии, пошел оттуда. (Мф 13:53)

#A03B35Fi

Raamattu on kirjoitettu niin yksinkertaisesti, ettei samaa asiaa voi sen yksinkertaisemmin sanoa. Teologeilla ja myös kääntäjillä näyttää olevan halu edelleen yksinkertaistaa Jumalan ilmoitusta maailman luomisesta, tämän maailmanajan lopusta ja tulevasta maailmasta, mikä olisi kyllä kiitettävää, jos se olisi mahdollista. Meillä sellaista rohkeutta ei ole, joten parasta on lukea Raamatun käsikirjoituksien sivuilta vain se, mitä sinne on kirjoitettu ja vasta sen jälkeen ruveta sitä miettimään, ettei Jumalan suunnitelmasta Raamatussa annettu kokonaiskuva hämärtyisi, eikä meille kävisi kuin niille egyptiläis-roomalaisille teologeille, jotka käyttivät vertauksien selittelyssä "allegorista" selitystapaa tuhotakseen koko se opetuksen, joka vertauksiin sisältyi, tai niille apologeetoille, jotka yrittäessään mukauttaa evankeliumia kreikkalaiseen ajatteluun hylkäsivät sekä Vanhan että Uuden testamentin opetuksen luomisesta ja luomisen tulosten esillepanosta.

Библия написана настолько просто, что проще не скажешь. У переводчиков наблюдается желание упростить Божье откровение о сотворении мира, конце настоящего века и о Будущем Веке. Это было бы похвально, если это было возможно. Но мы на себя такого риска не берем, и поэтому попытаемся прочитать на страницах рукописей то, что там написано, и только после того обдумывать их содержание, чтобы общая картина Божьего плана не стала тусклой, и с нами не получилось так, как получилось с теми египетскими, североафриканскими и римскими богословами, которые толковали притчи используя "аллегорический" способ и уничтожили то учение, которое в них содержится, или как получилось с теми апологетами, которые хотели приспособить евангелие к греческому мышлению, что привело в потере библейского учения о сотворении и представлении его результатов во времени.

#A03B36Fi

Vertauksia Markuksen evankeliumista

Притчи из Евангелия по Марку

#A03B37Fi

Markus kirjoitti evankeliuminsa nähtävästi Pietarin tiedoilla, joita hän täydensi sen jälkeen, kun välit Paavaliin olivat korjautuneet. Egyptiläiset pitävät Markusta sinä henkilönä, joka toi heille evankeliumin. Se, että tiedot Egyptiläisen kristikunnan alkuvaiheista ovat hataria, johtuu Aleksandrian juutalaisten kapinasta roomalaisia vastaan, joka tempasi koko Levantin diasporajuutalaiset mukaansa. Kapinaan liittyivät Kyrenen puoleisen Libyan ja Kyproksen juutalaiset ja samaan aikaan myös Babylonian juutalaiset kampanjoivat roomalaisia vastaan. Kapina kesti noin kolme vuotta (114-118), ennen kuin roomalaisten onnistui kukistaa laajalle levinnyt laittomuus. Egyptissä kahden tulen väliin joutuneet kristityt yrittivät säilyttää Markuksen evankeliumin ja muutkin kirjoitukset mitä ihmeellisimpiä keinoja käyttäen. Nyt juuri (kevättalvi 2015) tutkitaan yhtä hautausnaamiota, jonka täytteenä on käytetty Markuksen evankeliumia sisältäviä papyrustekstejä, jonka kirjoittamisajankohdaksi on arveltu jopa 80-lukua. Evankeliumitekstiä sisältävien papyrusten käyttö hautamaskin täytteenä voi johtua paitsi niitten joutumisesta vääriin käsiin, myös yrityksestä säilyttää ne joko juutalaisten tai heidän jälkeensä tulleiden roomalaisten vihalta, sillä roomalaiset pitivät kristittyjäkin juutalaisina kapinoitsijoina.

Марк написал свое Евангелие, как может показаться, на основании сведений, полученных от Петра, и дописал его после того как его отношения с Павлом были восстановлены. Египтяне считают Марка тем человеком, который донес им добрую весть. То, что сведения о первых днях египетского христианства шаткие, объясняется восстанием евреев Александрии Египетской против римлян. К восстанию присоединились евреи из Кипра и киринейской части Ливии. В то же время вавилонские евреи взбунтовали против римлян при поддержке парфян. Восстание длилось три года (114-118) прежде чем римлянам удалось усмирить широкомасштабное беззаконие. В Египте попавшие в трудное положение между двумя воинствующими сторонами христиане попытались сохранить Евангелие от Марка и другие "граммата" при помощи разных и порой удивительных способов. Нынче (весна 2015 года) исследуется погребальная маска, в заполнитель которой использованы папирусы содержащие отрывки Евангелия от Марка. По предварительным данным эти отрывки могут быть написаны уже в 80-ых годах. Возможно, что эти папирусы потом попали в руки людей, для которых они не имели никакой цены, но возможно также, что сами христиане попытались сохранить эти драгоценные папирусы от гнева римлян, потому что римляне считали и христиан еврейскими бунтовщиками.

#A03B38Fi

Markus kertoo Jeesuksen elämän tärkeimmät vaiheet ja opetuksen pääkohdat. Myös Markus esittää vertaukset yljän ystävistä, vanuttamattomasta paikkakankaasta ja uudesta viinistä ja uusista nahkaleileistä. Näiden kertomuksien ylkä on Jeesus Kristus itse ja ekklesia (εκκλησία) on hδnen morsiamensa. Viini on vertauskuva Pyhästä Hengestä.

Yljän ystävät, Mark 2:19-20, vrt. Mt 9:14-15 ja Lk 5:33-35

Vanuttamaton paikkakangas, Mark 2:21, vrt. Mt 9:16 ja Lk 5:36

Uusi viini ja uudet leilit, Mark 2:22, vrt. Mt 9:17 ja Lk 5:37-39

Евангелие Марка написано сжато. Марк описывает только самые важные этапы в жизни и учении Иисуса. В коротких рассказах о друзьях жениха, о неваляной ткани и о молодой вине в новых кожаных мехах подчеркивается, что Евангелие не только новая идея, а отрывает новое, что уже наступает. Жених этих рассказов сам Иисус, а экклесия (εκκλησία) - его невеста. Вино означает Святого Духа.

Друзья жениха, Марк 2:19-20, сравни Мф 9:15 и Лк 5:33-35

Неваляная ткань, Марк 2:21, сравни Мф 9:16 и Лк 5:36

Новое вино и новые мехи, Марк 2:22, сравни Мф 9:17 и Лк 5:37-39

#A03B39Fi

Voimamiehen sitominen, Mark 3:20-29, vrt. Mt 12:22-32, Lk 11:14-23

Jo ennen kihlausta yljän on voitettava morsiamenryöstäjä ja vapautettava morsian. Asiaa selostetaan kertomuksessa voimamiehen sitomisesta. Kertomuksen ydin on siinä, että "voimamies", Saatana, pitää morsianta vallassaan syyttämällä häntä synnistä. Mutta kun Jeesus antaa synnit anteeksi, menettää "voimamies" taistelun. Yksi varoitus on kuitenkin tarpeen: Ei pidä pilkata sitä Henkeä, jossa kaikki hyvä tehdään:

Ja hän tuli kotiin (και ερχονται εις οικον). Ja taas kokoontui kansaa (και συνερχεται παλιν οχλος), niin etteivät he päässeet syömäänkään (ωστε μη δυνασθαι αυτους μητε αρτον φαγειν). 3:21 Kun hänen omaisensa sen kuulivat (και ακουσαντες οι παρ αυτου), menivät he ottamaan häntä huostaansa (εξηλθον κρατησαι αυτον); sillä he sanoivat (ελεγον γαρ οτι): "Hän on poissa suunniltaan (εξεστη)". 3:22 Ja kirjanoppineet, jotka olivat tulleet Jerusalemista, sanoivat (και οι γραμματεις οι απο ιεροσολυμων καταβαντες ελεγον οτι): "Hänessä on Beelsebul (βεελζεβουλ εχει)", ja (και οτι): "Riivaajien päämiehen voimalla hän ajaa ulos riivaajia (εν τω αρχοντι των δαιμονιων εκβαλλει τα δαιμονια)". 3:23 Niin hän kutsui heidät luoksensa ja sanoi heille vertauksilla (και προσκαλεσαμενος αυτους εν παραβολαις ελεγεν αυτοις): "Kuinka saatana voi ajaa ulos saatanan (πως δυναται σατανας σαταναν εκβαλλειν)? 3:24 Ja jos jokin valtakunta riitautuu itsensä kanssa (και εαν βασιλεια εφ εαυτην μερισθη), ei se valtakunta voi pysyä pystyssä (ου δυναται σταθηναι η βασιλεια εκεινη). 3:25 Ja jos jokin talo riitautuu itsensä kanssa (και εαν οικια εφ εαυτην μερισθη), ei se talo voi pysyä pystyssä (ου δυναται σταθηναι η οικια εκεινη). 3:26 Ja jos saatana nousee itseänsä vastaan ja riitautuu itsensä kanssa (και ει ο σατανας ανεστη εφ εαυτον και μεμερισται), ei hän voi pysyä (ου δυναται σταθηναι), vaan hänen loppunsa on tullut (αλλα τελος εχει). 3:27 Eihän kukaan voi tunkeutua väkevän taloon ja ryöstää hänen tavaraansa (ου δυναται ουδεις τα σκευη του ισχυρου εισελθων εις την οικιαν αυτου διαρπασαι), ellei hän ensin sido sitä väkevää (εαν μη πρωτον τον ισχυρον δηση); vasta sitten hän ryöstää tyhjäksi hänen talonsa (και τοτε την οικιαν αυτου διαρπασει). 3:28 Totisesti minä sanon teille (αμην λεγω υμιν οτι): kaikki synnit annetaan ihmisten lapsille anteeksi (παντα αφεθησεται τα αμαρτηματα τοις υιοις των ανθρωπων), pilkkaamisetkin (και βλασφημιαι), kuinka paljon pilkannevatkin (οσας αν βλασφημησωσιν); 3:29 mutta joka pilkkaa Pyhää Henkeä (ος δ αν βλασφημηση εις το πνευμα το αγιον), se ei saa ikinä anteeksi (ουκ εχει αφεσιν εις τον αιωνα), vaan on vikapää iankaikkiseen tuomioon (αλλ ενοχος εστιν αιωνιου κρισεως)." 3:30 Sillä he sanoivat (οτι ελεγον): "Hänessä on saastainen henki (πνευμα ακαθαρτον εχει)". (Mark 3:20-30)

Связывание сильного, Марк 3:20-29, ср. Мф 12:22-32, Лк 11:14-23

До обручения жених должен победить захватчик невесты и освободить ее. Это является сюжетом рассказа о вязании сильного. Ядро рассказа в том, что "сильный", то есть Сатана, порабощает невесту обвиняя ее за грех. Но когда Иисус прощает грех, сильный потеряет борьбу. Оно предупреждение, однако, нужно: Не следует издеваться над Духом, в Котором все хорошее делается:

А книжники, пришедшие из Иерусалима, говорили, что Он имеет [в] [Себе] веельзевула и что изгоняет бесов силою бесовского князя. И, призвав их, говорил им притчами: как может сатана изгонять сатану? Если царство разделится само в себе, не может устоять царство то; и если дом разделится сам в себе, не может устоять дом тот; и если сатана восстал на самого себя и разделился, не может устоять, но пришел конец его. Никто, войдя в дом сильного, не может расхитить вещей его, если прежде не свяжет сильного, и тогда расхитит дом его. Истинно говорю вам: будут прощены сынам человеческим все грехи и хуления, какими бы ни хулили; но кто будет хулить Духа Святаго, тому не будет прощения вовек, но подлежит он вечному осуждению. [Сие сказал Он], потому что говорили: в Нем нечистый дух. (Марк 3:22-30)

#A03B40Fi

Melkein kaikki muutkin Markuksen esittämät vertaukset löytyvät myös muiden evankelistojen teksteistä. Vain omaa tahtiaan kasvavasta siemenestä kts. Mark 4:26-29 löytyy yksin Markukselta.

Kylväjä, Mark 4:1-9, katso myös Mark 4:1-20, Mt 13:1-23, Lk 8:4-18

Lamppu, Mark 4:21-25, vrt. Mt 5:15, Lk 11:33

Huomaamaton kasvu, Mark 4:26-29

Sinapin siemen, 4:30-32, vrt. Mt 13:31-32 ja Lk 13:18-19.

Viinitarhan isäntä ja vuokraviljelijät, 12:1-12, vrt. Mt 21:33-46

Viikunapuu keväällä, 13:28-32, Mt 24:32-36, Lk 21:29-33

Isännän paluun odotus, 13:34-36, vrt Lk 12:35-38

Почти все изложенные Марком притчи можно найти в текстах других евангелистов. Только притча о растущем по собственному графику семени, см. Марк 4:26-29, имеется только у Марка.

Сеятель, Марк 4:1-9, см. Марк 4:1-20, Мф 13:1-23, Лк 8:4-18

Лампа, Марк 4:21-25, см. Мф 5:15, Лк 11:33

Незаметный рост, Марк 4:26-29

Горчичное семя, 4:30-32, ср. Мф 13:31-32, Лк 13:18-19.

Хозяин и арендаторы виноградного сада, 12:1-12, Мф 21:33-46

Смоковница весной, 13:28-32, Мф 24:32-36, Лк 21:29-33

Ожидание возвращения хозяина, 13:34-36, Лк 12:35-38

#A03B41B

Lamppu

Kohta kylväjä-vertauksen jälkeen Markus esittää vertauksen lampusta, jossa hän ikään kuin jatkaa Vuorisaarnan tekstiä näkemisestä ja kuulemisesta, ja opetuslapsista, jotka ovat maailman valkeus:

Ja hän sanoi heille (και ελεγεν αυτοις): "Eihän lamppua oteta esiin, pantavaksi vakan alle tai vuoteen alle (μητι ο λυχνος ερχεται ινα υπο τον μοδιον τεθη η υπο την κλινην)? Eiköhän lampunjalkaan pantavaksi (ουχ ινα επι την λυχνιαν επιτεθη)? 4:22 Sillä ei ole mitään ole salattuna, joka ei tulisi ilmi (ου γαρ εστιν τι κρυπτον ο εαν μη φανερωθη), eikä kätkettynä (ουδε εγενετο αποκρυφον), kuin tullakseen julki (αλλ ινα εις φανερον ελθη). 4:23 Jos jollakin on korvat kuulla, hän kuulkoon (ει τις εχει ωτα ακουειν ακουετω)." 4:24 Ja hän sanoi heille (και ελεγεν αυτοις): "Ottakaa vaari siitä, mitä kuulette (βλεπετε τι ακουετε); millä mitalla te mittaatte, sillä teille mitataan (εν ω μετρω μετρειτε μετρηθησεται υμιν), vieläpä lisätäänkin teille, jotka kuulette (και προστεθησεται υμιν τοις ακουουσιν). 4:25 Sillä jos jollakin on, sille annetaan (ος γαρ αν εχη δοθησεται αυτω); mutta siltä, jolla ei ole (και ος ουκ εχει), otetaan pois sekin, mikä hänellä on (και ο εχει αρθησεται απ αυτου)." (Mark 4:21-25)

Сразу после притчи о сеятеле Марк представляет притчу о светильнике, в которой вроде продолжается текст нагорной проповеди о зрении и слышании, а также об учениках, которые суть свет мира:

И сказал им: для того ли приносится свеча, чтобы поставить ее под сосуд или под кровать? не для того ли, чтобы поставить ее на подсвечнике? 4:22 Нет ничего тайного, что не сделалось бы явным, и ничего не бывает потаенного, что не вышло бы наружу. 4:23 Если кто имеет уши слышать, да слышит! 4:24 И сказал им: замечайте, что слышите: какою мерою мерите, такою отмерено будет вам и прибавлено будет вам, слушающим. 4:25 Ибо кто имеет, тому дано будет, а кто не имеет, у того отнимется и то, что имеет. (Марк 4:21-25)

#A03B42Fi

Huomaamaton, "automaattinen" kasvu, Mark 4:26-29

Jumalan sana - ehkä vain muutama lause Pyhässä Hengessä lausuttuna - näyttää vähäiseltä, mutta kun kyse on Jumalan sanasta, se toteuttaa itse itsensä ja tuottaa lajinsa mukaista hedelmää:

Ja hän sanoi: "Niin on Jumalan valtakunta (ουτως εστιν η βασιλεια του θεου), kuin (ως) jos (εαν) mies kylvää siemenen maahan; ja hän nukkuu, ja hän nousee, öin ja päivin; ja siemen orastaa ja kasvaa, hän ei itse tiedä, miten. Sillä itsestään (αυτοματη) maa tuottaa viljan: ensin korren, sitten tähkän, sitten täyden jyvän tähkään. Mutta kun hedelmä on kypsynyt, lähettää hän kohta sinne sirpin, sillä elonaika on käsissä." (Mark 4:26-29)

Незаметный, "автоматический" рост, Марк 4:26-29

Слово Бога, может быть только несколько фраз, изреченных во Святом Духе, на вид не много, но поскольку оно от Бога, оно имеет силу исполниться и производить плод по своему роду:

И сказал: Царствие Божие подобно тому, как если человек бросит семя в землю, и спит, и встает ночью и днем; и как семя всходит и растет, не знает он, ибо земля сама собою производит сперва зелень, потом колос, потом полное зерно в колосе. Когда же созреет плод, немедленно посылает серп, потому что настала жатва. (Марк 4:26-29)

#A03B43Fi

Tämäkin vertaus on hyvin tärkeä, sillä suuri osa maailman saarnamiehistä ei usko Jumalaan, eikä hänen sanaansa kätkettyyn elinvoimaan, vaan yrittää toimia kuin sikiönlähdettäjä näyttäviä, mutta elinkelvottomia "tuloksia" saadakseen.

Эта притча важна потому, что много проповедников, которые не верят в Бога и в силу его слова, и поэтому поступают как преждевременно изгоняющие зародыши, чтобы ради показухи иметь "результаты", которые, однако не жизнеспособны.

#A03B44Fi

Vertauksia Luukkaan evankeliumista

Притчи из Евангелия по Луке

#A03B45Fi

Luukas kirjoitti paitsi Luukkaan Evankeliumin myös Apostolien teot. Kirjoittajasta itsestään tiedetään sangen vähän. Väite, että hän oli kotoisin Antiokiasta, on peräisin Eusebius Kesarealaisen kirkkohistoriasta, mutta Eusebiuksen teksti on vasta 300-luvun tuotteita. Se, mitä tiedetään, löytyy Uudesta Testamentista tai ainakin voidaan päätellä sen tekstistä. Luukas oli ammatiltaan lääkäri ja kansallisuudeltaan hän lienee ollut kreikkalainen. Apostolien teoissa kerrotaan, että Luukas liittyi Paavalin seuraan Trooaassa, kun Paavali oli matkalla Jerusalemiin, jossa hänet vangittiin. Sillä aikaa kun Paavali oli tutkintovankeudessa Kesareassa, lienee Luukas kerännyt tietoja Jeesuksen vaiheista ja ekklesian (εκκλησία) alkutaipaleelta, ja kun Paavali vietiin Roomaan, seurasi Luukas mukana.

Лука написал кроме Евангелия от Луки, также и Деяния Апостолов. Об самом авторе известно мало. Утверждение, что он был родом из Антиохии, находим в Истории Церкви Евсевии Кесарийского, но текст этот написан только в первой половине 300-ых годов. То что известно, можно найти в Новом Завете прямо или косвенно. Он был врачом по профессии, и вероятно грек. Лука присоединяется к Павлу в Троаде в тот момент, когда Павел направился в Иерусалим, где он был захвачен и попал в плен. В то время, когда Павел был в подследственном заключении в Кесарии, Лука по видимому собирал данные об Иисусе и первых днях зкклесии (εκκλησία). Когда Павла потом отправили в Рим, Лука сопровождал его.

#A03B46Fi

Ennen vertauksia Jumalan valtakunnasta myös Luukas esittää tilannekatsauksia vertauksien muodossa:

Mielenmuutoksen tarve, Lk 5:27-32, kts. Mt 9:9-13, Mark 2:13

Yljän ystävät, Lk 5:33-35, kts. Mt 9:14-15, Mark 2:19-20

Vanuttamaton paikkakangas ja uudet viinileilit, Lk 5:36-39, см. Mt 9:16-17, Mark 2:21-22

Näkövammaiset avustajat, Lk 6:39-42, (vain Luukkaalla)

Lapset torilla Lk 7:31-35, vrt. Mt 11:16-19.

Kaksi velallista eli kuka rakastaa enemmän, kts. Lk 7:36-50. (vain Luukkaalla)

Прежде чем представлять притчи о Царстве Бога также и Лука передает притчи, в которых объясняется сама ситуация, требующая Божьего вмешательства:

Необходимость в умственной перемене, Лк 5:27-32, см. Мф 9:9-13, Марк 2:13

Друзья жениха, Лк 5:33-35, см. Мф 9:14-15, Марк 2:18-22

Неваляная ткань и новые мехи, Лк 5:33-39, Мф 9:16-17, Марк 2:21-22

Слепые поводыри слепых, Лк 6:39-42, (только у Луки)

Дети на рынке, Лк 7:31-35, ср. Мф 11:16-19.

Два должника, или кто любит больше, см. Лк 7:36-50. (Только у Луки)

#A03B47Fi

Mielenmuutoksen tarve, Lk 5:27-32

Ja sen jälkeen hän lähti sieltä ja näki tulliasemalla istumassa publikaanin, jonka nimi oli Leevi, ja sanoi hänelle: "Seuraa minua". Niin tämä jätti kaikki, nousi ja seurasi häntä. Ja Leevi valmisti hänelle suuret pidot kodissaan; ja siellä oli suuri joukko publikaaneja ja muita aterioimassa heidän kanssaan. Niin fariseukset ja heidän kirjanoppineensa napisivat hänen opetuslapsiansa vastaan ja sanoivat: "Miksi te syötte ja juotte publikaanien ja syntisten kanssa?" Jeesus vastasi ja sanoi heille: "Eivät terveet tarvitse parantajaa (iatrou), vaan sairaat (oi kakos). En minä ole tullut kutsumaan vanhurskaita (dikaious), vaan syntisiä (amartolous) mielenmuutokseen (eis metánoian)." (Lk 5:27-32)

Потребность в умственной перемене

После сего [Иисус] вышел и увидел мытаря, именем Левия, сидящего у сбора пошлин, и говорит ему: следуй за Мною. И он, оставив все, встал и последовал за Ним. И сделал для Него Левий в доме своем большое угощение; и там было множество мытарей и других, которые возлежали с ними. Книжники же и фарисеи роптали и говорили ученикам Его: зачем вы едите и пьете с мытарями и грешниками? Иисус же сказал им в ответ: не здоровые имеют нужду во враче, но больные; Я пришел призвать не праведников, а грешников к покаянию (εις μετανοιαν - к изменению ума). (Лука 5:27-32)

#A03B48Fi

Kaksi velallista, Lk 7:41-43

Sitten tulee tärkeä kysymys siitä, kuka rakastaa enemmän. Kysymys kahdesta velallisesta tuodaan esille osana kertomuksessa, jossa yksi syntinen pitää toista syntistä "syntisenä naisena", kts. Lk 7:36-50, (vain Luukkaalla)

"Lainanantajalla oli kaksi velallista; toinen oli velkaa viisisataa denaria, toinen viisikymmentä. Ja kun heillä ei ollut, millä maksaa, antoi hän molemmille velan anteeksi. Kumpi heistä siis rakastaa häntä enemmän (τις ουν αυτων ειπε πλειον αυτον αγαπησει)?" Simon vastasi ja sanoi: "Minun mielestäni se, jolle hän antoi enemmän anteeksi". Hän sanoi hänelle: "Oikein sinä ratkaisit". (Lk 7:41-43)

Потом будет важный вопрос о том, кто любит больше. Вопрос о двух должниках представлен в составе рассказа о том, как один грешник считает другую грешницу "грешной женщиной", что побуждает Иисуса к следующим словам: Лк 7:36-50. (Только у Луки)

Иисус сказал: у одного заимодавца было два должника: один должен был пятьсот динариев, а другой пятьдесят, но как они не имели чем заплатить, он простил обоим. Скажи же, который из них более возлюбит его? Симон отвечал: думаю, тот, которому более простил. Он сказал ему: правильно ты рассудил. (Лк 7:41-43).

#A03B49Fi

Jeesuksen vertauksia Jumalan valtakunnasta Luukas esittää seuraavasti:

Kylväjä, Lk 8:4-15

Lamppu ja lampunjalka, Lk 8:16-18, vrt Mt 5:14-16, Mark 4:21-23

Laupias samarialainen, Lk 10:25-37, (vain Luukkaalla)

Opetus Pyhän Hengen saamisesta, Lk 11:5-13, (vain Luukkaalla)

Voitettu valtakunta, Lk 11:14-23, vrt Mt 12:24 ja Mark 3:22-27)

Äkkirikas mies, Lk 12:16-21, (vain Luukkaalla)

Isännän paluuta odottava orja, Lk 12:35-48, vert. Mt 24:42-51)

Hedelmättömän viikunapuun jatkoaika, Lk 13:6-9, (vain Luukkaalla)

Nöyryytetty juhlavieras, Lk 14:7-11 (vain Luukkaalla)

Neuvo kutsujen järjestäjälle, Lk 14:12-14, (vain Luukkaalla)

Vastahakoiset juhlille kutsutut, Lk 14:15-24, (vain Luukkaalla)

Vähävarainen rakentaja, 14:28-30, (vain Luukkaalla)
Kuninkaan sotasuunnitelmat, Lk 14:31-35, (vain Luukkaalla)

Mauton suola, Lk 14:34-35, vrt Matt 5:13, Mark 9:50

Ilo lampaan löytämisestä Lk 15:4-7, (Matteuksella samankaltainen vertaus)

Ilo rahan löytämisestä Lk 15:8-10, (vain Luukkaalla)

Ilo kuolleen pojan paluusta Lk 15:11-32 (vain Luukkaalla)

Isäntä ja epärehellinen taloudenhoitaja, Lk 16:1-16, (vain Luukkaalla)

Rikas mies ja Lasarus, Lk 16:19-31, (vain Luukkaalla)

Jumalaton tuomari ja peräänantamaton leskivaimo, Lk 18:1-8, (vain Luukkaalla)

Fariseus ja publikaani pyhäkössä, Lk 18:9-14, vert. Mt 25:14-30

Lapset vertauskuvana Jumalan valtakunnasta, Lk 18:15-17, vert. Mt 19:13-15, Mark 10:13-16)

Kymmenen leiviskää kullekin, Lk 19:11-27, (vain Luukkaalla)

Viinitarhan omistaja ja sen vuokraajat, Lk 20:9-19, vrt. Mt 21:33-46, Mark 12:1-12.

Viikunapuu keväällä, Lk 21:29-33, Mt 24:32-35, Mark 13:28-31.

Лука представляет притчи Иисуса о Царстве Бога:

Сеятель, Лк 8:4-15

Лампа и подставка лампы, Лк 8:16-18, ср. Мф 5:14-16, Марк 4:21-23

Добрый самаритянин, Лк 10:25-37, (только у Луки)

Учение о получении Святого Духа, Lk 11:5-13, (только у Луки)

Побежденное государство, Lk 11:14-23, ср. Мф 12:24-30 и Марк 3:22-27

Скоробогатый человек, Lk 12:16-21, (только у Луки)

Раб, ожидающий возвращения хозяина, Лк 12:35-48, сравни Мф 24:42-51

Дополнительный срок для бесплодной смоковницы, Лк 13:6-9, (только у Луки)

Гордый но приниженный гость, Lk 14:7-11 (только у Луки)

Совет организаторам приема, Lk 14:12-14, (только у Луки)

Не желающие идти на прием, Lk 14:15-24, (только у Луки)

Несостоятельный строитель, 14:28-30, (только у Луки)
Военные планы царя, Лк 14:31-35, (только у Луки)

Невкусная соль, Лк 14:34-35, ср. Мф 5:13, Марк 9:50

Радость от спасения овцы, Лк 15:4-7, (у Матфея подобная притча)

Радость от находки потерянной монеты, Лк 15:8-10, (только у Луки)

Радость от возвращения потерянного сына, Лк 15:11-32 (только у Луки)

Хозяин и его нечестный домоправитель, Лк 16:1-16, (только у Луки)

Богатый человек и Лазарь, Лк 16:19-31, (только у Луки)

Безбожный судья и настойчивая вдова, Лк 18:1-8, (только у Луки)

Дети как образ Царства Бога, Лк 18:15-17

Фарисей и таможенный оператор в храме, Lk 18:9-14, vert. Mt 25:14-30,

Рабы с десятью талантами, Лк 19:11-27, (только у Луки)

Хозяин виноградного сада и его арендаторы, Лк 20:9-19, ср. Мф 21:33-46, Марк 12:1-12.

Смоковница весной, Лк 21:29-33, Мф 24:32-35, Марк 13:28-31.

#A03B50Fi

Laupias samarialainen, kts Lk 10:25-37

Luukkaan esittämät vertaukset on pääsääntöisesti ymmärretty väärin. Vertaus "Laupiaasta samarialaisesta" on malliesimerkki siitä, miten kirkonmiehet ja muut kristinuskon vihamiehet tulkitsevat Raamattua. Ei laupias samarialainen juossut roistojen perään tarjoamaan heille sosiaaliturvaa, vaan ryhtyi pelastamaan roistojen käsiin joutunutta tavallista kansalaista.

Ja katso, eräs lainoppinut nousi ja kysyi kiusaten häntä: "Opettaja, mitä minun pitää tekemän, että minä iankaikkisen elämän perisin?" Niin hän sanoi hänelle: "Mitä laissa on kirjoitettuna? Kuinkas luet?" Hän vastasi ja sanoi: "Rakasta Herraa, sinun Jumalaasi, kaikesta sydämestäsi ja kaikesta sielustasi ja kaikesta voimastasi ja kaikesta mielestäsi, ja lähimmäistäsi niinkuin itseäsi". Hän sanoi hänelle: "Oikein vastasit; tee se, niin sinä saat elää". Mutta hän tahtoi näyttää olevansa vanhurskas ja sanoi Jeesukselle: "Kuka sitten on minun lähimmäiseni (και τις εστιν μου πλησιον)?" Jeesus vastasi ja sanoi: "Eräs mies vaelsi Jerusalemista alas Jerikoon ja joutui ryövärien käsiin, jotka riisuivat hänet alasti ja löivät haavoille ja menivät pois jättäen hänet puolikuolleeksi. Niin vaelsi sattumalta eräs pappi sitä tietä ja näki hänet ja meni ohitse. Samoin leeviläinenkin: kun hän tuli sille paikalle ja näki hänet, meni hän ohitse. Mutta kun eräs samarialainen, joka matkusti sitä tietä, tuli hänen kohdalleen ja näki hänet, niin hän armahti häntä. Ja hän meni hänen luokseen ja sitoi hänen haavansa ja vuodatti niihin öljyä ja viiniä, pani hänet juhtansa selkään ja vei hänet majataloon ja hoiti häntä. Ja seuraavana aamuna hän otti esiin kaksi denaria ja antoi majatalon isännälle ja sanoi: 'Hoida häntä, ja mitä sinulta lisää kuluu, sen minä palatessani sinulle maksan'. Kuka näistä kolmesta sinun mielestäsi osoitti olevansa sen lähimmäinen, joka oli joutunut ryövärien käsiin?" Hän sanoi: "Se, joka osoitti hänelle laupeutta". Niin Jeesus sanoi hänelle: "Mene ja tee sinä samoin". (Lk 10:25-37)

Добрый самарянин, Лука 10:25-37

Представленные Лукой притчи не всегда правильно понимают. Притча о добром самарянине является своего рода примером о том, как разные враги христианства толкуют Библию. Не побежал добрый самарянин за подлецами чтобы предлагать им социальную защиту, а приступил к спасению их жертвы, обычного гражданина.


И вот, один законник встал и, искушая Его, сказал: Учитель! что мне делать, чтобы наследовать жизнь вечную? Он же сказал ему: в законе что написано? как читаешь? Он сказал в ответ: возлюби Господа Бога твоего всем сердцем твоим, и всею душею твоею, и всею крепостию твоею, и всем разумением твоим, и ближнего твоего, как самого себя. [Иисус] сказал ему: правильно ты отвечал; так поступай, и будешь жить. Но он, желая оправдать себя, сказал Иисусу: а кто мой ближний (και τις εστιν μου πλησιον)? На это сказал Иисус: некоторый человек шел из Иерусалима в Иерихон и попался разбойникам, которые сняли с него одежду, изранили его и ушли, оставив его едва живым. По случаю один священник шел тою дорогою и, увидев его, прошел мимо. Также и левит, быв на том месте, подошел, посмотрел и прошел мимо. Самарянин же некто, проезжая, нашел на него и, увидев его, сжалился и, подойдя, перевязал ему раны, возливая масло и вино; и, посадив его на своего осла, привез его в гостиницу и позаботился о нем; а на другой день, отъезжая, вынул два динария, дал содержателю гостиницы и сказал ему: позаботься о нем; и если издержишь что более, я, когда возвращусь, отдам тебе. Кто из этих троих, думаешь ты, был ближний попавшемуся разбойникам? Он сказал: оказавший ему милость. Тогда Иисус сказал ему: иди, и ты поступай так же. (Лука 10:25-37)

#A03B51Fi

Ilo kadonneen lampaan ja kadonneen rahan löytämisestä. Lk 15:1-10

Raamatussa yksi usein toistuva aihe koskee isää, jolla on kaksi poikaa. Vanhan Liiton sääntöjen mukaan vanhimman pojan kuului saada suurin osa omaisuudesta, mutta joskus kävi niin, että etusija annettiinkin nuorimmalle. Korostetusti tämä tulee ilmi Jeesuksen vertauksessa "tuhlaajapojasta", jonka tärkeyttä korostetaan kahdella pienellä vertauksella kadonneen lampaan ja kadonneen rahan löytymisen aiheuttamasta ilosta:

Ja kaikki publikaanit ja syntiset tulivat hänen tykönsä kuulemaan häntä. Mutta fariseukset ja kirjanoppineet nurisivat ja sanoivat: "Tämä ottaa vastaan syntisiä ja syö heidän kanssaan". Niin hän puhui heille tämän vertauksen (την παραβολην ταυτην) sanoen: "Jos jollakin teistä on sata lammasta ja hän kadottaa yhden niistä, eikö hän jätä niitä yhdeksääkymmentä yhdeksää erämaahan ja mene etsimään kadonnutta, kunnes hän sen löytää? Ja löydettyään hän panee sen hartioillensa iloiten. Ja kun hän tulee kotiin, kutsuu hän kokoon ystävänsä ja naapurinsa ja sanoo heille: 'Iloitkaa minun kanssani, sillä minä löysin lampaani, joka oli kadonnut'. Minä sanon teille: samoin on ilo taivaassa suurempi yhdestä syntisestä, joka muuttaa mielensä (μετανοουντι), kuin yhdeksästäkymmenestä yhdeksästä vanhurskaasta, jotka eivät mielenmuutosta tarvitse (ου χρειαν εχουσιν μετανοιας). Tahi jos jollakin naisella on kymmenen hopearahaa ja hän kadottaa yhden niistä, eikö hän sytytä lamppua ja lakaise huonetta ja etsi visusti, kunnes hän sen löytää? Ja löydettyään hän kutsuu kokoon ystävättärensä ja naapurinaiset ja sanoo: 'Iloitkaa minun kanssani, sillä minä löysin rahan, jonka olin kadottanut'. Niin myös, sanon minä teille, on ilo Jumalan enkeleillä yhdestä syntisestä, joka muuttaa mielensä (επι ενι αμαρτωλω μετανοουντι )." (Lk 15:1-10)

Радость от находки потерянной овечки и потерянной монеты, Лука 15:1-10

Один из часто повторяющихся в Библии сюжетов касается отца, у которого два сына. По правилам Ветхого Завета старший сын должен получить большую часть имущества, но порой получалось так, что предпочтение отдавалось младшему сыну. Подчеркнуто эта тема выражена в притче о "блудном сыне". Важность этой притчи подчеркнута путем представления двух маленьких притч о радости, вызванной находкой потерянной овцы и потерянной монеты:

Приближались к Нему все мытари и грешники слушать Его. Фарисеи же и книжники роптали, говоря: Он принимает грешников и ест с ними. Но Он сказал им следующую притчу: кто из вас, имея сто овец и потеряв одну из них, не оставит девяноста девяти в пустыне и не пойдет за пропавшею, пока не найдет ее? А найдя, возьмет ее на плечи свои с радостью и, придя домой, созовет друзей и соседей и скажет им: порадуйтесь со мною: я нашел мою пропавшую овцу. Сказываю вам, что так на небесах более радости будет об одном грешнике кающемся, нежели о девяноста девяти праведниках, не имеющих нужды в покаянии. Или какая женщина, имея десять драхм, если потеряет одну драхму, не зажжет свечи и не станет мести комнату и искать тщательно, пока не найдет, а найдя, созовет подруг и соседок и скажет: порадуйтесь со мною: я нашла потерянную драхму. Так, говорю вам, бывает радость у Ангелов Божиих и об одном грешнике кающемся. (Лука 15:1-10)

#A03B52Fi

Tuhlaajapoika, Lk 15:11-32

Tässä kertomuksessa vanhempi poika saa kyllä hänelle luvatun maan, mutta mielenmuutokseen tullut ja uuden elämänsä Jumalan armolle perustanut nuorempi veli ("tuhlaajapoika", venäjäksi jopa "bludnyi syn") perii taivaallisen kirkkauden ja kunnian.

Vielä hän sanoi: "Eräällä miehellä oli kaksi poikaa. Ja nuorempi heistä sanoi isälleen: 'Isä, anna minulle se osa tavaroista, mikä minulle on tuleva'. Niin hän jakoi heille omaisuutensa. Eikä kulunut montakaan päivää, niin nuorempi poika kokosi kaiken omansa ja matkusti pois kaukaiseen maahan; ja siellä hän hävitti tavaransa eläen irstaasti. Mutta kun hän oli kaikki tuhlannut, tuli kova nälkä koko siihen maahan, ja hän alkoi kärsiä puutetta. Ja hän meni ja yhtyi erääseen sen maan kansalaiseen, ja tämä lähetti hänet tiluksilleen kaitsemaan sikoja. Ja hän halusi täyttää vatsansa niillä palkohedelmillä, joita siat söivät, mutta niitäkään ei kukaan hänelle antanut. Niin hän meni itseensä ja sanoi: 'Kuinka monella minun isäni palkkalaisella on yltäkyllin leipää, mutta minä kuolen täällä nälkään! Minä nousen ja menen isäni tykö ja sanon hänelle: Isä, minä olen tehnyt syntiä taivasta vastaan ja sinun edessäsi enkä enää ansaitse, että minua sinun pojaksesi kutsutaan; tee minut yhdeksi palkkalaisistasi.'
Ja hän nousi ja meni isänsä tykö. Mutta kun hän vielä oli kaukana, näki hänen isänsä hänet ja armahti häntä, juoksi häntä vastaan ja lankesi hänen kaulaansa ja suuteli häntä hellästi. Mutta poika sanoi hänelle: 'Isä, minä olen tehnyt syntiä taivasta vastaan ja sinun edessäsi enkä enää ansaitse, että minua sinun pojaksesi kutsutaan'. Silloin isä sanoi orjilleen: 'Tuokaa pian parhaat vaatteet ja pukekaa hänet niihin, ja pankaa sormus hänen sormeensa ja kengät hänen jalkaansa; ja noutakaa syötetty vasikka ja teurastakaa. Ja syökäämme ja pitäkäämme iloa, sillä tämä minun poikani oli kuollut ja virkosi eloon (ανεζησεν), hän oli kadonnut ja on jälleen löytynyt.' Ja he rupesivat iloa pitämään.
Mutta hänen vanhempi poikansa oli pellolla. Ja kun hän tuli ja lähestyi kotia, kuuli hän laulun ja karkelon. Ja hän kutsui luoksensa yhden orjista ja tiedusteli, mitä se oli. Tämä sanoi hänelle: 'Sinun veljesi on tullut, ja isäsi teurastutti syötetyn vasikan, kun sai hänet terveenä takaisin'. Niin hän vihastui eikä tahtonut mennä sisälle; mutta hänen isänsä tuli ulos ja puhutteli häntä leppeästi. Mutta hän vastasi ja sanoi isälleen: 'Katso, niin monta vuotta minä olen sinua palvellut enkä ole milloinkaan sinun käskyäsi laiminlyönyt, ja kuitenkaan et ole minulle koskaan antanut vohlaakaan, pitääkseni iloa ystävieni kanssa. Mutta kun tämä sinun poikasi tuli, joka on tuhlannut sinun omaisuutesi porttojen kanssa, niin hänelle sinä teurastit syötetyn vasikan.'
Niin hän sanoi hänelle: 'Poikani, sinä olet aina minun tykönäni, ja kaikki, mikä on minun omaani, on sinun. Mutta pitihän nyt riemuita ja iloita, sillä tämä sinun veljesi oli kuollut ja virkosi eloon (ανεζησεν), hän oli kadonnut ja on jälleen löytynyt.'" (Lk 15:11-32)

Отец и наследство двух его сыновей, Лк 15:11-32

В этом рассказе старший сын получает обещанное ему наследство, но переменивший свой ум младший сын входит в радость своего отца и наследует небесную радость и честь:

Еще сказал: у некоторого человека было два сына; и сказал младший из них отцу: отче! дай мне следующую [мне] часть имения. И [отец] разделил им имение. По прошествии немногих дней младший сын, собрав все, пошел в дальнюю сторону и там расточил имение свое, живя распутно. Когда же он прожил все, настал великий голод в той стране, и он начал нуждаться; и пошел, пристал к одному из жителей страны той, а тот послал его на поля свои пасти свиней; и он рад был наполнить чрево свое рожками, которые ели свиньи, но никто не давал ему. Придя же в себя, сказал: сколько наемников у отца моего избыточествуют хлебом, а я умираю от голода; встану, пойду к отцу моему и скажу ему: отче! я согрешил против неба и пред тобою и уже недостоин называться сыном твоим; прими меня в число наемников твоих.

Встал и пошел к отцу своему. И когда он был еще далеко, увидел его отец его и сжалился; и, побежав, пал ему на шею и целовал его. Сын же сказал ему: отче! я согрешил против неба и пред тобою и уже недостоин называться сыном твоим. А отец сказал рабам своим: принесите лучшую одежду и оденьте его, и дайте перстень на руку его и обувь на ноги; и приведите откормленного теленка, и заколите; станем есть и веселиться! ибо этот сын мой был мертв и ожил (ανεζησεν), пропадал и нашелся. И начали веселиться.

Старший же сын его был на поле; и возвращаясь, когда приблизился к дому, услышал пение и ликование; и, призвав одного из слуг, спросил: что это такое? Он сказал ему: брат твой пришел, и отец твой заколол откормленного теленка, потому что принял его здоровым. Он осердился и не хотел войти. Отец же его, выйдя, звал его. Но он сказал в ответ отцу: вот, я столько лет служу тебе и никогда не преступал приказания твоего, но ты никогда не дал мне и козленка, чтобы мне повеселиться с друзьями моими; а когда этот сын твой, расточивший имение свое с блудницами, пришел, ты заколол для него откормленного теленка.

Он же сказал ему: сын мой! ты всегда со мною, и все мое твое, а о том надобно было радоваться и веселиться, что брат твой сей был мертв и ожил (ανεζησεν), пропадал и нашелся. (Лука 15:11-32)

#A03B53Fi

Isäntä ja epärehellinen taloudenhoitaja Lk 16:1-6

Jumalan valtakunnan ongelmana ovat olleet sen pastorit, jotka julistavat synninpäästöä ihmisille, jotka eivät ole muuttaneet mieltään eivätkä edes tunnustautuvat Jeesuksen seuraajiksi. Kun nyt on kulunut kohta kaksi tuhatta vuotta tämän vertauksen esittämisestä, on aika ihmetellä, kuinka hyvin Jeesus vertauksen pappien uskottomuudesta ennakolta esitti:


Ja hän puhui myös opetuslapsilleen (ελεγεν δε και προς τους μαθητας αυτου): "Oli rikas mies, jolla oli huoneenhaltija (ανθρωπος τις ην πλουσιος ος ειχεν οικονομον), ja hänelle kanneltiin, että tämä hävitti hänen omaisuuttansa (και ουτος διεβληθη αυτω ως διασκορπιζων τα υπαρχοντα αυτου). 16:2 Ja hän kutsui hänet eteensä ja sanoi hänelle (και φωνησας αυτον ειπεν αυτω): 'Mitä minä kuulenkaan sinusta (τι τουτο ακουω περι σου)? Tee tili huoneenhallituksestasi (αποδος τον λογον της οικονομιας σου); sillä sinä et voi enää minun huonettani hallita (ου γαρ δυνηση ετι οικονομειν).' 16:3 Niin huoneenhaltija sanoi mielessään (ειπεν δε εν εαυτω ο οικονομος): 'Mitä minä teen, kun isäntäni ottaa minulta pois huoneenhallituksen (τι ποιησω οτι ο κυριος μου αφαιρειται την οικονομιαν απ εμου)? Kaivaa minä en jaksa, kerjuuta häpeän (σκαπτειν ουκ ισχυω επαιτειν αισχυνομαι). 16:4 Minä tiedän, mitä teen (εγνων τι ποιησω), että ottaisivat minut taloihinsa, kun minut pannaan pois huoneenhallituksesta (ινα οταν μετασταθω της οικονομιας δεξωνται με εις τους οικους αυτων).' 16:5 Ja hän kutsui luoksensa jokaisen herransa velallisista yksitellen ja sanoi ensimmäiselle (και προσκαλεσαμενος ενα εκαστον των χρεωφειλετων του κυριου εαυτου ελεγεν τω πρωτω): 'Paljonko sinä olet velkaa minun herralleni (ποσον οφειλεις τω κυριω μου)?' 16:6 Tämä sanoi (ο δε ειπεν): 'Sata astiaa öljyä (εκατον βατους ελαιου)'. Niin hän sanoi hänelle (και ειπεν αυτω): 'Ota velkakirjasi (δεξαι σου το γραμμα), istu ja kirjoita pian viisikymmentä (και καθισας ταχεως γραψον πεντηκοντα)'. 16:7 Sitten hän sanoi toiselle (επειτα ετερω ειπεν): 'Entä sinä, paljonko sinä olet velkaa (συ δε ποσον οφειλεις)?' Tämä sanoi (ο δε ειπεν): 'Sata tynnyriä nisuja (εκατον κορους σιτου)'. Ja hänelle hän sanoi (και λεγει αυτω): 'Ota velkakirjasi ja kirjoita kahdeksankymmentä (δεξαι σου το γραμμα και γραψον ογδοηκοντα)'. 16:8 Ja herra kehui väärää huoneenhaltijaa siitä (και επηνεσεν ο κυριος τον οικονομον της αδικιας), että hän oli menetellyt ovelasti (οτι φρονιμως εποιησεν). Sillä tämän maailman lapset ovat omaa sukukuntaansa kohtaan ovelampia kuin valkeuden lapset (οτι οι υιοι του αιωνος τουτου φρονιμωτεροι υπερ τους υιους του φωτος εις την γενεαν την εαυτων εισιν). 16:9 Ja minä sanon teille (καγω υμιν λεγω): tehkää itsellenne ystäviä vääryyden mammonasta (ποιησατε εαυτοις φιλους εκ του μαμωνα της αδικιας), että he, kun joudutte lähtemään, teidät otettaisiin iäisiin majoihin (ινα οταν εκλιπητε δεξωνται υμας εις τας αιωνιους σκηνας). 16:10 Joka vähimmässä on uskollinen (ο πιστος εν ελαχιστω), on paljossakin uskollinen (και εν πολλω πιστος εστιν), ja joka vähimmässä on väärä, on paljossakin väärä (και ο εν ελαχιστω αδικος και εν πολλω αδικος εστιν). 16:11 Jos siis ette ole olleet uskolliset väärässä mammonassa (ει ουν εν τω αδικω μαμωνα πιστοι ουκ εγενεσθε), kuka teille uskoo sitä, mikä oikeata on (το αληθινον τις υμιν πιστευσει)? 16:12 Ja jos ette ole olleet uskolliset siinä, mikä on toisen omaa (και ει εν τω αλλοτριω πιστοι ουκ εγενεσθε), kuka teille antaa sitä, mikä teidän omaanne on (το υμετερον τις υμιν δωσει)? 16:13 Ei talonväestä kukaan voi palvella kahta herraa (ουδεις οικετης δυναται δυσι κυριοις δουλευειν); sillä hän on joko tätä vihaava ja toista rakastava (η γαρ τον ενα μισησει και τον ετερον αγαπησει), taikka tähän liittyvä ja toista halveksiva (η ενος ανθεξεται και του ετερου καταφρονησει). Ette voi olla Jumalan ja mammonan orjia (ου δυνασθε θεω δουλευειν και μαμωνα)." (Lk 16:1-13)

Хозяин и неверные домоправители Лк 16:1-13

Основной проблемой в Царствие Божьем в нынешнем веку были его пастора, которые провозглашают прошение грехов людям, которые не меняли свое мышление, и даже не признают Иисуса Христа своим Господом. Сейчас, когда прошло уже почты две тысячи лет от представления этой притчи, можно только удивляться, как подробно Иисус предвидел вероломство священников:

Сказал же и к ученикам Своим: один человек был богат и имел управителя, на которого донесено было ему, что расточает имение его; 16:2 и, призвав его, сказал ему: что это я слышу о тебе? дай отчет в управлении твоем, ибо ты не можешь более управлять. 16:3 Тогда управитель сказал сам в себе: что мне делать? господин мой отнимает у меня управление домом; копать не могу, просить стыжусь; 16:4 знаю, что сделать, чтобы приняли меня в домы свои, когда отставлен буду от управления домом. 16:5 И, призвав должников господина своего, каждого порознь, сказал первому: сколько ты должен господину моему? 16:6 Он сказал: сто мер масла. И сказал ему: возьми твою расписку и садись скорее, напиши: пятьдесят. 16:7 Потом другому сказал: а ты сколько должен? Он отвечал: сто мер пшеницы. И сказал ему: возьми твою расписку и напиши: восемьдесят. 16:8 И похвалил господин управителя неверного, что догадливо поступил; ибо сыны века сего догадливее сынов света в своем роде. 16:9 И Я говорю вам: приобретайте себе друзей богатством неправедным, чтобы они, когда обнищаете, приняли вас в вечные обители. 16:10 Верный в малом и во многом верен, а неверный в малом неверен и во многом. 16:11 Итак, если вы в неправедном богатстве не были верны, кто поверит вам истинное? 16:12 И если в чужом не были верны, кто даст вам ваше? 16:13 Никакой слуга не может служить двум господам, ибо или одного будет ненавидеть, а другого любить, или одному станет усердствовать, а о другом нерадеть. Не можете служить Богу и маммоне. Лк 16:1-13

#A03B54Fi

Lasarus ja rikas mies. Lk 16:19-31

Tässä on vertaus, jonka pitäisi auttaa meitä näkemään asiat ajoissa sellaisena kun ne ovat. Jos emme pysty tässä ajassa rakastamaan lähimmäistä, ei myöhemmin tullut viisaus auta.


Oli rikas mies (ανθρωπος δε τις ην πλουσιος), joka pukeutui purppuraan ja hienoihin pellavavaatteisiin (και ενεδιδυσκετο πορφυραν και βυσσον) ja eli joka päivä ilossa loisteliaasti (ευφραινομενος καθ ημεραν λαμπρως). 16:20 Mutta eräs köyhä, jonka nimi oli Lasarus (πτωχος δε τις ην ονοματι λαζαρος), oli heitetty hänen ovensa eteen täynnä paiseita (ος εβεβλητο προς τον πυλωνα αυτου ηλκωμενος) 16:21 ja halusi ravita itseään niillä muruilla (και επιθυμων χορτασθηναι απο των ψιχιων), jotka putosivat rikkaan pöydältä (των πιπτοντων απο της τραπεζης του πλουσιου). Ja koiratkin tulivat (αλλα και οι κυνες ερχομενοι) ja nuolivat hänen paiseitansa (απελειχον τα ελκη αυτου). 16:22 Niin tapahtui, että köyhä kuoli (εγενετο δε αποθανειν τον πτωχον), ja enkelit veivät hänet Aabrahamin helmaan (και απενεχθηναι αυτον υπο των αγγελων εις τον κολπον του αβρααμ). Ja rikaskin kuoli, ja hänet haudattiin (απεθανεν δε και ο πλουσιος και εταφη). 16:23 Ja kun hän nosti silmänsä tuonelassa (και εν τω αδη επαρας τους οφθαλμους αυτου), vaivoissa ollessaan (υπαρχων εν βασανοις), näki hän kaukana Aabrahamin ja Lasaruksen hänen helmassaan (ορα τον αβρααμ απο μακροθεν και λαζαρον εν τοις κολποις αυτου). 16:24 Ja hän huusi sanoen (και αυτος φωνησας ειπεν): 'Isä Aabraham, armahda minua (πατερ αβρααμ ελεησον με) ja lähetä Lasarus kastamaan sormensa pää veteen (και πεμψον λαζαρον ινα βαψη το ακρον του δακτυλου αυτου υδατος) ja jäähdyttämään minun kieltäni (και καταψυξη την γλωσσαν μου), sillä minulla on kova tuska tässä liekissä (οτι οδυνωμαι εν τη φλογι ταυτη)!' 16:25 Mutta Aabraham sanoi (ειπεν δε αβρααμ): 'Poikani (τεκνον), muista, että sinä eläessäsi sait hyväsi (μνησθητι οτι απελαβες συ τα αγαθα σου εν τη ζωη σου), ja Lasarus samoin sai pahaa (και λαζαρος ομοιως τα κακα); mutta nyt hän saa lohdutusta (νυν δε οδε παρακαλειται), sinä taas kärsit tuskaa (συ δε οδυνασαι). 16:26 Ja kaiken tämän lisäksi on meidän välillemme ja teidän vahvistettu suuri juopa (αι επι πασιν τουτοις μεταξυ ημων και υμων χασμα μεγα εστηρικται), että ne, jotka tahtovat mennä täältä teidän luoksenne (οπως οι θελοντες διαβηναι εντευθεν προς υμας), eivät voisi (μη δυνωνται), eivätkä ne, jotka siellä ovat, pääsisi yli meidän luoksemme (μηδε οι εκειθεν προς ημας διαπερωσιν).' 16:27 Hän sanoi (ειπεν δε): 'Niin minä siis pyydän sinua, isä (ερωτω ουν σε πατερ), että lähetät hänet isäni taloon (ινα πεμψης αυτον εις τον οικον του πατρος μου) 16:28 - sillä minulla on viisi veljeä (εχω γαρ πεντε αδελφους) - todistamaan heille (οπως διαμαρτυρηται αυτοις), etteivät hekin joutuisi tähän vaivan paikkaan (ινα μη και αυτοι ελθωσιν εις τον τοπον τουτον της βασανου)'. 16:29 Aabraham sanoi hänelle (λεγει αυτω αβρααμ): 'Heillä on Mooses ja profeetat (εχουσιν μωσεα και τους προφητας); kuulkoot niitä (ακουσατωσαν αυτων)'. 16:30 Niin hän sanoi (ο δε ειπεν): 'Ei, isä Aabraham; vaan jos joku kuolleista menisi heidän tykönsä, niin he muuttaisivat mielensä (ουχι πατερ αβρααμ αλλ εαν τις απο νεκρων πορευθη προς αυτους μετανοησουσιν)'. 16:31 Mutta Aabraham sanoi hänelle (ειπεν δε αυτω): 'Jos he eivät kuule Moosesta ja profeettoja (ει μωσεως και των προφητων ουκ ακουουσιν), niin eivät he usko, vaikka joku kuolleistakin nousisi ylös (ουδε εαν τις εκ νεκρων αναστη πεισθησονται)'."

Лазарь и богатый человек, Лк 16:19-31

Вот притча, которая должна открывать нам глаза увидеть вещи такими, как они есть. Если мы в своем веку не можем любить ближнего как себя, полученная нами мудрость, в том веку нам уже не поможет.

Некоторый человек был богат, одевался в порфиру и виссон и каждый день пиршествовал блистательно. 16:20 Был также некоторый нищий, именем Лазарь, который лежал у ворот его в струпьях 16:21 и желал напитаться крошками, падающими со стола богача, и псы, приходя, лизали струпья его. 16:22 Умер нищий и отнесен был Ангелами на лоно Авраамово. Умер и богач, и похоронили его. 16:23 И в аде, будучи в муках, он поднял глаза свои, увидел вдали Авраама и Лазаря на лоне его 16:24 и, возопив, сказал: отче Аврааме! умилосердись надо мною и пошли Лазаря, чтобы омочил конец перста своего в воде и прохладил язык мой, ибо я мучаюсь в пламени сем. 16:25 Но Авраам сказал: чадо! вспомни, что ты получил уже доброе твое в жизни твоей, а Лазарь - злое; ныне же он здесь утешается, а ты страдаешь; 16:26 и сверх всего того между нами и вами утверждена великая пропасть, так что хотящие перейти отсюда к вам не могут, также и оттуда к нам не переходят. 16:27 Тогда сказал он: так прошу тебя, отче, пошли его в дом отца моего, 16:28 ибо у меня пять братьев; пусть он засвидетельствует им, чтобы и они не пришли в это место мучения. 16:29 Авраам сказал ему: у них есть Моисей и пророки; пусть слушают их. 16:30 Он же сказал: нет, отче Аврааме, но если кто из мертвых придет к ним, покаются. 16:31 Тогда [Авраам] сказал ему: если Моисея и пророков не слушают, то если бы кто и из мертвых воскрес, не поверят. (Лк 16:19-31)

#A03B55Fi

Lesken oikeuden puolustus, Lk 18:1-8

Vaikka tämän maailmanajan ihmiset ovat toivottomassa tilassa varsinkin nyt, kun Herran tulo on lähellä, eivät he ilman uskoa voi apua saadakseen lähestyä Jumalaa, mutta se, jolla usko on, saa avun Jumalalta:

Ja hän puhui heille myös vertauksen siitä, että heidän tuli aina rukoilla eikä väsyä (ελεγεν δε και παραβολην αυτοις προς το δειν παντοτε προσευχεσθαι και μη εκκακειν). 18:2 Hδn sanoi (λεγων): "Eräässä kaupungissa oli tuomari, joka ei peljännyt Jumalaa eikä hävennyt ihmisiä (κριτης τις ην εν τινι πολει τον θεον μη φοβουμενος και ανθρωπον μη εντρεπομενος). 18:3 Ja siinä kaupungissa oli leskivaimo (χηρα δε ην εν τη πολει εκεινη), joka vähän väliä tuli hänen luoksensa ja sanoi: 'Auta minut oikeuteeni riitapuoltani vastaan (και ηρχετο προς αυτον λεγουσα εκδικησον με απο του αντιδικου μου)'. 18:4 Mutta pitkään aikaan hän ei tahtonut (και ουκ ηθελησεν επι χρονον). Vaan sitten hän sanoi mielessään (μετα δε ταυτα ειπεν εν εαυτω): 'Vaikka en pelkää Jumalaa ja ihmisiä en häpeä (ει και τον θεον ου φοβουμαι και ανθρωπον ουκ εντρεπομαι), 18:5 niin kuitenkin, koska tämä leski tuottaa minulle vaivaa (δια γε το παρεχειν μοι κοπον την χηραν ταυτην), minä autan hänet oikeuteensa (εκδικησω αυτην), ettei hän lopulta tulisi ja kävisi minun silmilleni (ινα μη εις τελος ερχομενη υπωπιαζη με)'." 18:6 Niin Herra sanoi (ειπεν δε ο κυριος): "Kuulkaa, mitä tuo väärä tuomari sanoo (ακουσατε τι ο κριτης της αδικιας λεγει)! 18:7 Eikö sitten Jumala toimittaisi oikeutta valituillensa (ο δε θεος ου μη ποιησει την εκδικησιν των εκλεκτων αυτου), jotka häntä yötä päivää avuksi huutavat (των βοωντων προς αυτον ημερας και νυκτος), ja viivyttäisikö hän heiltä apuansa (και μακροθυμων επ αυτοις)?
18:8 Minä sanon teille: hän toimittaa heille oikeuden pian (λεγω υμιν οτι ποιησει την εκδικησιν αυτων εν ταχει). Kuitenkin, kun Ihmisen Poika tulee, löytäneekö hän uskoa maan päältä (πλην ο υιος του ανθρωπου ελθων αρα ευρησει την πιστιν επι της γης)?" (Lk 18:1-8)

Защита прав вдовы, Лк 18:1-8

Люди находятся в безысходном положении сейчас, когда приближается пришествие Господа, но поскольку они не имеют веры, чтобы просить помощи у Бога. Но тот, который эту веру имеет, будет спасен.

Сказал также им притчу о том, что должно всегда молиться и не унывать, 18:2 говоря: в одном городе был судья, который Бога не боялся и людей не стыдился. 18:3 В том же городе была одна вдова, и она, приходя к нему, говорила: защити меня от соперника моего. 18:4 Но он долгое время не хотел. А после сказал сам в себе: хотя я и Бога не боюсь и людей не стыжусь, 18:5 но, как эта вдова не дает мне покоя, защищу ее, чтобы она не приходила больше докучать мне. 18:6 И сказал Господь: слышите, что говорит судья неправедный? 18:7 Бог ли не защитит избранных Своих, вопиющих к Нему день и ночь, хотя и медлит защищать их? 18:8 сказываю вам, что подаст им защиту вскоре. Но Сын Человеческий, придя, найдет ли веру на земле? (Лк 18:1-8)

#A03B56Fi

Fariseus ja publikaani pyhäkössä

Kertomus kahdesta rukoilijasta ei näytä vertaukselta, sillä teeskentelijöitä on jopa enemmän, kuin kilvoittelijoita. Asia kuitenkin varmistuu, kun viimeisessä jakeessa paljastetaan Jumalan lahjomaton periaate:


Niin hän puhui vielä muutamille, jotka luottivat itseensä, luullen olevansa vanhurskaita, ja ylenkatsoivat muita, tämän vertauksen (την παραβολην ταυτην): 18:10 "Kaksi miestä meni ylös pyhäkköön rukoilemaan, toinen fariseus ja toinen publikaani. 18:11 Fariseus seisoi ja rukoili itsekseen näin: 'Jumala, minä kiitän sinua, etten minä ole niinkuin muut ihmiset, riistäjät, väärämieliset, huorintekijät, enkä myöskään niinkuin tuo publikaani. 18:12 Minä paastoan kahdesti viikossa; minä annan kymmenykset kaikista tuloistani.' 18:13 Ja publikaani seisoi taaempana eikä tahtonut edes silmiään taivasta kohti nostaa (και ο τελωνης μακροθεν εστως ουκ ηθελεν ουδε τους οφθαλμους εις τον ουρανον επαραι), vaan löi rintaansa ja sanoi: 'Jumala, ole minulle syntiselle armollinen (ο θεος ιλασθητι μοι τω αμαρτωλω)'. 18:14 Minä sanon teille: tämä meni kotiinsa vanhurskaampana kuin se toinen; sillä jokainen, joka itsensä ylentää, alennetaan (οτι πας ο υψων εαυτον ταπεινωθησεται), mutta joka itsensä alentaa, se ylennetään (ο δε ταπεινων εαυτον υψωθησεται)." (Lk 18:9-14)

Фарисей и государственный предприниматель-таможенник, Лк 18:9-14

Рассказ о двух молитвенников в храме на первый взгляд не сравнение, потому что лицемеров больше чем истинных поклонников. В последней стихе, однако, представляется предмет сравнения, твердый божественный принцип:

Сказал также к некоторым, которые уверены были о себе, что они праведны, и уничижали других, следующую притчу: 18:10 два человека вошли в храм помолиться: один фарисей, а другой мытарь. 18:11 Фарисей, став, молился сам в себе так: Боже! благодарю Тебя, что я не таков, как прочие люди, грабители, обидчики, прелюбодеи, или как этот мытарь: 18:12 пощусь два раза в неделю, даю десятую часть из всего, что приобретаю. 18:13 Мытарь же, стоя вдали, не смел даже поднять глаз на небо; но, ударяя себя в грудь, говорил: Боже (ο θεος)! будь милостив ко мне грешнику (ιλασθητι μοι τω αμαρτωλω)! 18:14 Сказываю вам, что сей пошел оправданным в дом свой более, нежели тот: ибо всякий, возвышающий сам себя, унижен будет, а унижающий себя возвысится.. (Лука 18:9-14)

#A03B57Fi

Lapset vertauskuvina Taivasten valtakunnasta

Kirkollisissa piireissä puhutaan periytyvästä synnistä, perisynnistä. Jeesus kuitenkin julistaa, että Jumalan valtakunta on lasten kaltainen. Ajatelkaa itse: Lapsi luottaa isäänsä, niin kuin Jumalan lapsi Jumalaan. No, ehkäpä ne kirkon miehet eivät luota.

Ja he toivat hänen tykönsä myös pieniä lapsia (προσεφερον δε αυτω και τα βρεφη), että hän koskisi heihin (ινα αυτων απτηται); mutta sen nähdessään opetuslapset nuhtelivat heitä (ιδοντες δε οι μαθηται επετιμησαν αυτοις). 18:16 Mutta Jeesus kutsui ne tykönsä ja sanoi (ο δε ιησους προσκαλεσαμενος αυτα ειπεν): "Sallikaa lasten tulla minun tyköni (αφετε τα παιδια ερχεσθαι προς με) älkääkä estäkö heitä (και μη κωλυετε αυτα), sillä senkaltaisten on Jumalan valtakunta (των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου). 18:17 Totisesti minä sanon teille (αμην λεγω υμιν): joka ei ota vastaan Jumalan valtakuntaa niinkuin lapsi (ος εαν μη δεξηται την βασιλειαν του θεου ως παιδιον), se ei pääse sinne sisälle (ου μη εισελθη εις αυτην)." (Lk 18:15-17)

Дети как образ Царства Бога

В церковных кругах есть понятие о наследственном грехе. Иисус, однако, объявляет, что Царство Бога подобно детям. Подумайте сами: Дети доверяют своему папу, как Божье дети Богу.

Приносили к Нему и младенцев (προσεφερον δε αυτω και τα βρεφη), чтобы Он прикоснулся к ним; ученики же, видя то, возбраняли им. 18:16 Но Иисус, подозвав их, сказал: пустите детей приходить ко Мне и не возбраняйте им, ибо таковых есть Царствие Божие (των γαρ τοιουτων εστιν η βασιλεια του θεου). 18:17 Истинно говорю вам: кто не примет Царствия Божия, как дитя, тот не войдет в него. (Лк 18:15-17)

#A03B58Fi

Kristittynä maailmassa Lk 19:11-27

Jeesus oli tulossa Jerikon suunnalta Jerusalemiin, ja ihmiset luulivat, että nyt hän vihdoinkin perustaa heidän kaipaamansa Jumalan valtakunnan. Mutta Herralla oli muita suunnitelmia. Hänen tehtävänään oli sovittaa ihmisten synnit, sillä ilman syntien sovitusta kukaan ei pääse sisälle Jumalan valtakuntaan. Syntien sovituksen jälkeen sovituksen sanaa oli saarnattava kaikille maailman kansoille, ja vasta kun se on tehty, hän tulisi takaisin, ja ottaisi vallan ohjakset käsiinsä. Nyt oltiin vasta tehtävänjakovaiheessa, kun Jeesus sanoo:

Eräs jalosukuinen mies lähti matkalle kaukaiseen maahan (ανθρωπος τις ευγενης επορευθη εις χωραν μακραν) saadakseen itsellensä kuninkuuden ja sitten palatakseen (λαβειν εαυτω βασιλειαν και υποστρεψαι). 19:13 Ja hän kutsui luoksensa kymmenen orjaansa (καλεσας δε δεκα δουλους εαυτου), antoi heille kymmenen leiviskää ja sanoi heille (εδωκεν αυτοις δεκα μνας και ειπεν προς αυτους): "Asioikaa näillä, kunnes minä tulen (πραγματευσασθε εως ερχομαι)". 19:14 Mutta hänen kansalaisensa vihasivat häntä (οι δε πολιται αυτου εμισουν αυτον) ja lähettivät lähettiläät hänen jälkeensä sanomaan (και απεστειλαν πρεσβειαν οπισω αυτου λεγοντες): "Emme tahdo tätä kuninkaaksemme (ου θελομεν τουτον βασιλευσαι εφ ημας)". 19:15 Ja saatuansa kuninkuuden ja palattuansa hän käski kutsua eteensä ne orjat (και εγενετο εν τω επανελθειν αυτον λαβοντα την βασιλειαν και ειπεν φωνηθηναι αυτω τους δουλους τουτους), joille hän oli antanut rahat, saadakseen tietää, mitä kukin oli asioimisellaan ansainnut (οις εδωκεν το αργυριον ινα γνω τις τι διεπραγματευσατο). 19:16 Niin ensimmäinen tuli esiin ja sanoi (παρεγενετο δε ο πρωτος λεγων): "Herra, sinun leiviskäsi on tuottanut kymmenen leiviskää (κυριε η μνα σου προσειργασατο δεκα μνας)". 19:17 Ja hän sanoi hänelle (και ειπεν αυτω): "Hyvä on, sinä hyvä orja (ευ αγαθε δουλε); koska vähimmässä olet ollut uskollinen (οτι εν ελαχιστω πιστος εγενου), niin saat vallita kymmentä kaupunkia (ισθι εξουσιαν εχων επανω δεκα πολεων)". 19:18 Ja toinen tuli ja sanoi (και ηλθεν ο δευτερος λεγων): "Herra, sinun leiviskäsi on tuottanut viisi leiviskää (κυριε η μνα σου εποιησεν πεντε μνας)". 19:19 Niin hän sanoi tällekin (ειπεν δε και τουτω): "Sinä, vallitse sinä viittä kaupunkia (και σου γινου επανω πεντε πολεων)". 19:20 Vielä tuli yksi ja sanoi (και ετερος ηλθεν λεγων): "Herra, katso, tässä on sinun leiviskäsi, jota olen säilyttänyt liinasessa (κυριε ιδου η μνα σου ην ειχον αποκειμενην εν σουδαριω). 19:21 Sillä minä pelkäsin sinua, koska olet ankara mies: sinä otat, mitä et ole talteen pannut, ja leikkaat, mitä et ole kylvänyt (εφοβουμην γαρ σε οτι ανθρωπος αυστηρος ει αιρεις ο ουκ εθηκας και θεριζεις ο ουκ εσπειρας)." 19:22 Ja hän sanoi hänelle (λεγει δε αυτω): "Oman sanasi mukaan minä sinut tuomitsen, sinä paha orja (εκ του στοματος σου κρινω σε πονηρε δουλε). Sinä tiesit minut ankaraksi mieheksi (ηδεις οτι εγω ανθρωπος αυστηρος ειμι), joka otan, mitä en ole talteen pannut (αιρων ο ουκ εθηκα), ja leikkaan, mitä en ole kylvänyt (και θεριζων ο ουκ εσπειρα); 19:23 miksi et siis antanut rahojani rahanvaihtajan pöytään (και διατι ουκ εδωκας το αργυριον μου επι την τραπεζαν), että minä tultuani olisin saanut periä ne korkoineen (και εγω ελθων συν τοκω αν επραξα αυτο)?" 19:24 Ja hän sanoi vieressä seisoville (και τοις παρεστωσιν ειπεν): "Ottakaa häneltä pois se leiviskä ja antakaa sille, jolla on kymmenen leiviskää (αρατε απ αυτου την μναν και δοτε τω τας δεκα μνας εχοντι)". 19:25 Niin he sanoivat hänelle (και ειπον αυτω): "Herra, hänellä on jo kymmenen leiviskää (κυριε εχει δεκα μνας)". 19:26 "Minä sanon teille, että (λεγω γαρ υμιν οτι) jokaiselle, jolla on, annetaan (παντι τω εχοντι δοθησεται); mutta jolla ei ole (απο δε του μη εχοντος), siltä otetaan pois sekin, mikä hänellä on (και ο εχει αρθησεται απ αυτου). 19:27 Mutta ne viholliseni, jotka eivät tahtoneet minua kuninkaaksensa (πλην τους εχθρους μου εκεινους τους μη θελησαντας με βασιλευσαι επ αυτους), tuokaa tänne ja teloittakaa minun edessäni (αγαγετε ωδε και κατασφαξατε εμπροσθεν μου)." (Kts. Lk 19:12-27)

Как христианин в мире, Лк 19:11-27

Иисус приближался к Иерусалиму со стороны Иерихона, и люди думали, что сейчас он наконец установить долгожданное Царство Бога. Но Господ имел другие планы. Он должен был искупить вину людей, потому что без примирения грешного человека с Богом никто в Царство Бога не войдет. После искупления вины людей слово примирения должен был провозглашен среди всех народов мира, и только после того Господь откроется всему миру и заберет вожжи управления в свои руки. Но тут идет только распределение работ, когда Иисус говорит:

Некоторый человек высокого рода отправлялся в дальнюю страну, чтобы получить себе царство и возвратиться; 19:13 призвав же десять рабов своих, дал им десять мин и сказал им: употребляйте их в оборот, пока я возвращусь. 19:14 Но граждане ненавидели его и отправили вслед за ним посольство, сказав: не хотим, чтобы он царствовал над нами. 19:15 И когда возвратился, получив царство, велел призвать к себе рабов тех, которым дал серебро, чтобы узнать, кто что приобрел. 19:16 Пришел первый и сказал: господин! мина твоя принесла десять мин. 19:17 И сказал ему: хорошо, добрый раб! за то, что ты в малом был верен, возьми в управление десять городов. 19:18 Пришел второй и сказал: господин! мина твоя принесла пять мин. 19:19 Сказал и этому: и ты будь над пятью городами. 19:20 Пришел третий и сказал: господин! вот твоя мина, которую я хранил, завернув в платок, 19:21 ибо я боялся тебя, потому что ты человек жестокий: берешь, чего не клал, и жнешь, чего не сеял. 19:22 [Господин] сказал ему: твоими устами буду судить тебя, лукавый раб! ты знал, что я человек жестокий, беру, чего не клал, и жну, чего не сеял; 19:23 для чего же ты не отдал серебра моего в оборот, чтобы я, придя, получил его с прибылью? 19:24 И сказал предстоящим: возьмите у него мину и дайте имеющему десять мин. 19:25 И сказали ему: господин! у него есть десять мин. 19:26 Сказываю вам, что всякому имеющему дано будет, а у неимеющего отнимется и то, что имеет; 19:27 врагов же моих тех, которые не хотели, чтобы я царствовал над ними, приведите сюда и избейте предо мною. (Лк 19:11-27)

#A03B59Fi

Viikunapuu lopun ajan merkkinä, Lk 21:29-33

Jeesuksen kerran kiroama viikunapuu on tärkeä merkki Jumalan sapattivuoden tulosta, sillä viikunapuu on Israelin symboli. Liian ruusuisia unelmia ei nykyisen sukupolven kannata elätellä, sillä tämän aikakauden loppu ennen uuden alkamista on vaikea ei pelkästään Israelille, vaan koko maailmalle:

Ja hän puhui heille vertauksen (και ειπεν παραβολην αυτοις): "Katsokaa viikunapuuta ja kaikkia puita (ιδετε την συκην και παντα τα δενδρα). 21:30 Kun ne jo puhkeavat lehteen (οταν προβαλωσιν), niin siitä te näette ja itsestänne ymmärrätte (ηδη βλεποντες αφ εαυτων γινωσκετε), että kesä jo on lähellä (οτι ηδη εγγυς το θερος εστιν). 21:31 Samoin te myös (ουτως και υμεις), kun näette tämän tapahtuvan, tajutkaa (οταν ιδητε ταυτα γινομενα γινωσκετε), että Jumalan valtakunta on lähellä (οτι εγγυς εστιν η βασιλεια του θεου). 21:32 Totisesti minä sanon teille (αμην λεγω υμιν οτι): tämä sukupolvi ei katoa (ου μη παρελθη η γενεα αυτη), ennenkuin kaikki tapahtuu (εως αν παντα γενηται). 21:33 Taivas ja maa katoavat (ο ουρανος και η γη παρελευσονται), mutta minun sanani eivät katoa (οι δε λογοι μου ου μη παρελθωσιν). 21:34 Mutta pitäkää vaari itsestänne (προσεχετε δε εαυτοις), ettei teidän sydämiänne raskauta päihtymys ja juoppous eikä elatuksen murheet (μηποτε βαρυνθωσιν υμων αι καρδιαι εν κραιπαλη και μεθη και μεριμναις βιωτικαις), niin että se päivä yllättää teidät äkkiarvaamatta (και αιφνιδιος εφ υμας επιστη η ημερα εκεινη) 21:35 niinkuin paula (ως παγις); sillä se on saavuttava kaikki, jotka koko maan päällä asuvat (γαρ επελευσεται επι παντας τους καθημενους επι προσωπον πασης της γης). 21:36 Valvokaa siis joka aika ja rukoilkaa (αγρυπνειτε ουν εν παντι καιρω δεομενοι), että saisitte voimaa paetaksenne tätä kaikkea, mikä tuleva on (ινα καταξιωθητε εκφυγειν ταυτα παντα τα μελλοντα γινεσθαι), ja seisoaksenne Ihmisen Pojan edessä (και σταθηναι εμπροσθεν του υιου του ανθρωπου)." (Lk 21:29-33)

Смоковница как символ конца века Лк 21:29-31…33

Смоковница, символ Израиля, однажды проклятая Иисусом, один из признаков приближения тысячелетнего дня отдыха. Слишком розовые мечты лелеять нам однако не надо, потому что конец нынешнего века будет тяжелым не только для Израиля, но и всему миру:

И сказал им притчу: посмотрите на смоковницу и на все деревья: 21:30 когда они уже распускаются, то, видя это, знаете сами, что уже близко лето. 21:31 Так, и когда вы увидите то сбывающимся, знайте, что близко Царствие Божие. 21:32 Истинно говорю вам: не прейдет род сей, как все это будет; 21:33 небо и земля прейдут, но слова Мои не прейдут. 21:34 Смотрите же за собою, чтобы сердца ваши не отягчались объядением и пьянством и заботами житейскими, и чтобы день тот не постиг вас внезапно, 21:35 ибо он, как сеть, найдет на всех живущих по всему лицу земному; 21:36 итак бодрствуйте на всякое время и молитесь, да сподобитесь избежать всех сих будущих [бедствий] и предстать пред Сына Человеческого. (Лк 21:29-31…33)

#A03B60Fi

Raamattu ei ole mikään systemaattisen teologian oppikirja. Se on enemmän. Vertauksissa esitetään tieto Jumalan valtakunnan kehitysvaiheista pienestä alusta aina lopulliseen toteutumiseen asti, niin että se, joka tuntee vertaukset voi kuin kalenterista katsoa, missä vaiheessa Jumalan suunnitelmaa milloinkin mennään. Tämän suunnitelman runko on kätketty jo Kolmannen Mooseksen kirjan luvussa 23 esitettyyn Jumalan kalenteriin, jonka historiallinen tausta on niissä teoissa, jotka tapahtuivat Mooseksen aikana silloin, kun Jumala vapautti Israelin Egyptin orjuudesta noin vuonna 1550 eKr.

Библия не учебник богословия. Она больше. В притчах представлены сведения о развития Божьего Царства начиная от крошечного начала до полного расцвета, так что кто знаком с притчами, может как по календарю следить, на какой стадии Божьего плана мы в данный момент находимся. Рамки этого плана даны уже в изложенном в 23 главе Левита Божьем календаре, исторический образ которого представлен в тех делах, которые имели место во время Моисея, когда Бог освободил Израиль из рабства в Египте примерно в 1550 лет до Рождения Христа.

#A03B61Fi

Kalenteri alkaa Israelin vapautuksella Egyptistä, joka tapahtui sinä yönä kun jokainen perhe oli uhrannut virheettömän karitsan puolestaan syntiuhriksi. Tämän pääsiäiseksi kutsutun uhritoimituksen lisäksi vuosittain vietettäväksi määrätään seitsemän ylimääräistä sapattia. Kolmannen Mooseksen Kirjan 23. luvun mukaan vuosittain vietettäväksi määrätään pääsiäisuhrin jälkeen vietettävät Happamattoman leivän päivät, ja uutislyhteen heilutus ja siitä laskien viidenkymmenen vuorokauden kuluttua vietettävä Helluntai sekä syksyn juhlakauden aikana vietettävät pasuunansoiton päivä, sovituspäivä sekä lehtimajan juhla. Näillä juhlapäivillä on paitsi historiallinen myös profeetallinen merkitys, jonka toteutumista me tässä seuraamme. Vuosittain toistuvista juhlista kevään ja kesän juhlat ovat jo saaneet täyttymyksensä, mutta muutamat näistä esikuvallisista juhlista on vielä täyttymättä. Pasuunansoiton päivä on vertauskuva kuolleitten ylösnousemuksesta, Sovituspäivä Jumalan Kaikkivaltiaan eteen tuodun Karitsan morsiamen kruunajaistilaisuudesta ja maan kansakuntien tuomiosta ja Lehtimajan juhla on vertauskuva Jumalan valtakunnasta maan päällä.

Календарь начинается с освобождения Израиля из Египта, что произошло после того, как каждая семья съела агнцу, как жертву за свои грехи, при чем те египетские семьи, которые этого не делали, потеряли своих первенцев. В календаре, кроме празднования годовщины этого события, в 23 главе Левита назначены еще семь ежегодных, дополнительных суббот и праздниках, из которых сразу после пасхи отмечали дни опресноков и приношения первого снопа нового урожая ячменя, а через пятьдесят дней после приношения ячменного снопа день пятидесятницы или праздник седмиц в начале уборки пшеницы. Осенние праздники проводятся во время собирания плодов. Сначала будет праздник труб, потом день примирения, которое также судным днем называется, а после него будет семидневный праздник кущей как символ тысячелетнего Царства Бога на земле, самый большой из семи ежегодных праздников Израиля.

Эти праздники, имели кроме исторического значения, также и пророческое значение, исполнение которого нас интересует, поскольку мы сами являемся участниками этого процесса. Весенние праздники уже прошли и сокрытый в них смысл исполнен в распятии и воскресения Христа, его появление в Небесном Храме как первенца земного урожая тоже. Во время пятидесятницы произошло сошествие Святого Духа и рождение экклесии (εκκλησία). Пока только не исполнены осенние праздники. Праздник труб напоминает нам о том дне, когда Господь сам вострубит и мертвых во Христе воскреснут. Праздник примирения нам говорит о том, что невеста Христа будет им представлен на одобрение перед Отцом небесным, чтобы получить усыновление уже не по вере, а на факту. Потом, через пять дней начинается праздник кущей, как символ свадьбы, на которой будут участвовать все, которые выдержать день Пришествия Господа во славе. После последнего праздника отмечается еще восьмой великий день как символ о вечности.

#A03B62Fi

Jumalan kalenteri on siitä erikoinen, että siinä otetaan lukuun vain se aika, jonka kuluessa Hän on Israelin kuninkaana. Jos tätä periaatetta ei huomioida, eivät Raamatun vuosiluvut täsmää. Mutta kun laskuista vähennetään ne vuodet, jotka Israel oli naapurikansojen miehittämänä, alkavat vuosiluvutkin täsmätä. Suuremman luokan katkoksen Israelin kalenteriin aiheuttavat "pakanain ajat", jotka alkoivat Israelin menetettyä itsenäisyytensä. Vanhan Testamentin profeetoista erityisesti Daniel selostaa sitä aikaa, jolloin muut kansat hallitsevat Israelia; hän jopa kirjoittaa pakanakansojen aikoja koskevat tekstinsä aramean, sen ajan ei-juutalaisten kansojen diplomaattikielellä. Kansojen (kr. etni, sanasta etnos) ajat päättyvät vasta, kun Israelin jäännös Suuren Vaivan Ajan jälkeen katsoo häneen, jonka he ovat lävistäneet.

Божий календарь особенный тем, что в нем учитывается только то время, в течение которого Он был царём Израиля. Если этого не учесть, даты указанные в Библии не стыкуются. Но если из расчетов снимаются те годы, в течение которых Израиль был под оккупацией других народов и соответственно, не имел царя, отсчёт лет календаря становится возможным. Но более серьезный обрыв для календаря Израиля представляют "времена язычников", которые начинаются с потери независимости Израиля. Из пророков Ветхого Завета в особенности Даниил описывает этот период, в течение которого Израиль находится под чужеземными правителями. Он даже пишет ту часть своего текста на арамейском языке, поскольку этот язык был дипломатическим языком язычников того времени. Время народов (етносов) кончится только, когда остаток Израиля после великой скорби узрит того, кого они пронзили.

#A03B63Fi

Muiden kansojen aikojen merkityksestä juutalaisten elämään Jeesus kertoi juuri ennen ristille naulitsemistaan näin:

Mutta kun te näette Jerusalemin sotajoukkojen ympäröimänä, silloin tietäkää, että sen hävitys on lähellä. Silloin ne, jotka Juudeassa ovat, paetkoot vuorille, ja jotka ovat kaupungissa, lähtekööt sieltä pois, ja jotka maalla ovat, älkööt sinne menkö. Sillä ne ovat koston päiviä, että kaikki täyttyisi, mikä kirjoitettu on. Voi raskaita ja imettäväisiä niinä päivinä! Sillä suuri hätä on oleva maan päällä ja viha tätä kansaa vastaan; ja he kaatuvat miekan terään, heidät viedään vangeiksi kaikkien kansojen sekaan, ja Jerusalem on oleva kansojen tallattavana, kunnes kansojen ajat täyttyvät (αχρι πληρωθωσιν καιροι εθνων). (Lk 21:20-24)

О значении "времен этносов" на жизнь иудеев Иисус говорил как раз перед распятием своим:

Когда же увидите Иерусалим, окруженный войсками, тогда знайте, что приблизилось запустение его: тогда находящиеся в Иудее да бегут в горы; и кто в городе, выходи из него; и кто в окрестностях, не входи в него, потому что это дни отмщения, да исполнится все написанное. Горе же беременным и питающим сосцами в те дни; ибо великое будет бедствие на земле и гнев на народ сей: и падут от острия меча, и отведутся в плен во все народы; и Иерусалим будет попираем язычниками, доколе не окончатся времена язычников (αχρι πληρωθωσιν καιροι εθνων). (Лука 21:20-24)

#A03B64Fi

Vangeiksi vieminen tapahtui vuonna 70 ja Jerusalemista tuli jälleen pääkaupunki vuonna 1968, mutta vieläkin kaupungin statusta pidetään kiistanalaisena. Suuren välienselvittelyn siemenet on taas kylvetty ja samalla on petetty paljon ihmisiä luulemaan, että tämä olisi se asia, joka lopettaisi pakanain ajat. Jerusalemista tulee kyllä pääkaupunki, mutta se on silloin Uusi Jerusalem, ja mikä tärkeintä, vasta sitten kun sen kuningas on Jeesus, Jumalan Voideltu.

Взятие иудеев в плен произошло в 70-ом году, и только в 1968-ом город получил статус столицы, но и это оспаривается разными народами до сих пор. Семена большого раздора снова посеяны. Этим и обмануты многие. Иерусалим будет столицей, но только, когда Иудеи приветствуют Иисуса и признают его своим царём, Божьим Помазанником. Тогда только по улицам нечестивые уже не будут ходит, да и город будет новый.

 

Sivulle 04: Kuka hän on?

На страницу 04: Кто он?